به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دولت سیزدهم کمتر از ۴۰ روز دیگر درحالی کار خود را آغاز میکند که با چالشهای متعددی در زمینه مسائل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مواجه خواهد شد. یکی از اصلیترین این چالشها، ساماندهی نظام آموزش عالی کشور است که سکاندار وزارت علوم باید عزمی جدی در تغییر و تحولات ساختاری در این نظام داشته باشد. درواقع وزیر علوم در دولت آینده باید از ویژگیها و تواناییهایی برخوردار باشد که بتواند بار نظام آموزش عالی کشور را به خوبی بردوش بکشد.
در همین ارتباط، حجتالاسلام محمد سعید مهدوی کنی رئیس دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره ویژگیهای اصلی وزیر علوم در دولت جدید اظهار کرد: وزارت علوم را به طور سنتی، مهندسان و پزشکان اداره کردهاند که این موضوع از دو جهت دارای اشکال است؛ اول اینکه در این موضوع به علوم انسانی کمتر توجه شده است و به همین دلیل انتخاب وزیری از حوزه علوم پزشکی، به معنای نادیده گرفتن سایر رشتههای دانشگاهی است.
وی افزود: دوم اینکه شرایط مدیریتی اقتضا میکند که سیاستگذاری و مدیریت در وزارت علوم، بیشتر در اختیار اشخاصی قرار بگیرد که با حوزه فرهنگ، اجتماع، برنامهریزی و سیاستگذاری فرهنگی و اجتماعی آشنایی بیشتری دارند؛ اما متاسفانه به وزارت علوم به جای نگاه سیاستگذارانه و تربیتی، بیشتر نگاه تکنیکال شده است. این مشکلات قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نیز وجود داشته و تاکنون نیز ادامه دارد.
مهدوی کنی ادامه داد: به نظر میرسد که وزیر علوم در دولت سیزدهم، باید از فضای علوم انسانی انتخاب شود. همچنین با توجه به ویژگیهای بومی علم در ایران، باید فردی سکاندار وزارت علوم شود که تاکید بیشتری بر موضوعات بومی داشته است و سیاست خود را در این حوزه تدوین کند. در واقع سوابق وزیر علوم باید نشان دهد که آگاهی و اطلاع کافی را برای پیمودن مسیر علم بومی و دینی در اختیار دارد.
وزیر علوم باید دغدغه بومیسازی علم را داشته باشد
رئیس دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) تصریح کرد: درحال حاضر علم بومی و دینی در کشور وجود ندارد؛ اما وزیر علوم باید حداقل دغدغه این موضوع را داشته باشد و فعالیتهای پژوهشی و علمی مناسبی را در این حوزه انجام داده باشد. وزیر علوم باید سیاستهایی را بر مبنای بومی سازی علم و بررسی نقاط مشترک بین علم و دین را در دستور کار قرار دهد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا وزیر علوم صرفا باید چهره علمی و نخبگانی داشته باشد، گفت: در تمامی وزارتخانهها به ترکیب سه مولفه دانش، تخصص و مدیریت نیاز است؛ البته لزومی ندارد که وزیر علوم حتما متخصصترین فرد در وزارت علوم باشد زیرا به طور معمول شخصی که در یک زمینه تخصص فراوانی دارد، صرفا به همان حوزه توجه میکند و نمیتواند نسبت به موضوعات مختلف نگاه کلان داشته باشد.
مهدویکنی اضافه کرد: شخصی باید در رأس وزارت علوم قرار بگیرد که در حوزه سیاستگذاری بتواند عملکرد موفقی داشته باشد و به همراه رئیس جمهور، تیم موفقی را برای راهبری حوزه آموزش عالی تشکیل دهند. وزیر علوم، همکاری سیاسی برای رئیس جمهور محسوب میشود و میتواند متخصصان و مدیریت با سابقه را شناسایی و به آنها فرصت فعالیت بدهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه فرآیند انتخاب وزیر علوم در تمامی دولتها با چالش مواجه بوده است، یادآور شد: تمامی نخبگان و چهرههای علمی دانشگاههای کشور باید در وزارت علوم جمع شوند؛ اینکه صرفا افرادی از یک یا 2 رشته خاص در این وزارتخانه حضور داشته باشند، در حق سایر رشتهها جفا شده است. به همین دلیل اگر رویکرد اداره دانشگاهها و فضای علمی کشور صرفا مهندسی و پزشکی باشد، هیچگونه نگاه مدیریتی و سیاست گذاری در آن دخیل نیست و بیشتر تکنیکال بوده است.
وزارت علوم با نگاه بالا به پایین مدیریت نمیشود
وی با اشاره به لزوم ارتباط وزیر علوم با بدنه دانشگاهی و دخالت جامعه دانشگاهی در تصمیمگیریهای وزارت علوم بیان کرد: درحال حاضر دوره تئوریهای X , Y که بر نوعی نظم و انسجام و نگاه بالا به پایین تکیه دارند، گذشته است. درحالی که مجموعه وزارت علوم به اندازه تمامی کشور دارای متخصص و چهره علمی است و بیشتر نخبگان جامعه در آن قرار دارند؛ به همین دلیل نمیتوانیم در فضای نخبگانی وزارت علوم، سیستم مدیریتی بالا به پایین را اعمال کنیم.
مهدوی کنی در پایان خاطرنشان کرد: وزارت علوم باید در حوزه اجرا، طراحی، تصمیمگیری و مشورت، از بدنه نخبگانی وزارت علوم استفاده کند زیرا نمیشود بدون توجه به نظرات و دیدگاههای آنها این وزارتخانه را اداره کرد. به همین دلیل، یکی از بهترین نهادها برای تحول در نظام مدیریتی و حرکت به سمت مشارکت جمعی و مدیریت پیشرفته، دانشگاهها محسوب میشوند.
انتهای پیام/
نظر شما