به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، چرا نوجوانان در بدو ورود به دانشگاه، با برخی آسیب‌های اجتماعی و مشکلات رفتاری مواجه می‌شوند؟ سوالی که شاید بسیاری از والدین آن را در سر داشته باشند اما هنوز جواب مشخصی برای آن پیدا نکرده‌اند. به گفته روانشناسان، تغییر فضای ناگهانی نوجوانان از محیطی مدیر محور و نظارت محور به نام «مدرسه»، به محیطی بدون نظارت با آزادی بیشتر به نام «دانشگاه»، امکان دارد مشکلاتی را در رفتار و رویکرد دانشجویان ایجاد کند که البته با به کارگیری آموزش‌های لازم در نحوه ارتباط صحیح با دانشجویان و تقویت ارتباط دانشگاه با مدرسه، می‌توانیم این مشکلات را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم.
در همین راستا، الهه میرآخورلی استاد دانشگاه و متخصص روانشناسی بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره آسیب‌های احتمالی ورود نوجوانان از فضای مدرسه به دانشگاه، اظهارکرد: ریشه مشکلات احتمالی نوجوانان در دوران دانشجویی در دوران مدرسه قرار دارد؛ اگر قرار است والدین با دانشجویانی مشکل دار در دوره دانشجویی مواجه نباشند، باید ارتباطات و روابط خود با فرزندانشان را در دوران مدرسه اصلاح کنند.
وی افزود: دانش آموزان حتی اگر در دوران مدرسه مشکلی نداشته باشند، وجود برخی عوامل مانند فضای مجازی، می‌تواند باعث بروز مشکلات در آنها شود؛ به همین دلیل اگر والدین بر دانش آموزان نظارت کافی نداشته باشند، مشکلات روحی و روانی آنها به دانشگاه و دوران دانشجویی کشیده خواهد شد.
لزوم تقویت ارتباط عاطفی با فرزندان از دوران مدرسه
میرآخورلی ادامه داد: دانشگاه نسبت به مدرسه بسیار آزادتر است و به همین دلیل، زمینه برای بروز برخی مشکلات رفتاری فراهم خواهد شد. اگر می‌خواهیم جلوی بروز مشکلات در دوران دانشجویی را بگیریم، باید به والدین آموزش دهیم که ارتباط عاطفی خود با فرزندان شان را از دوران مدرسه تقویت کنند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در دوران مدرسه محدودیت‌ها نباید بیش از اندازه باشد. نباید فکر کنیم که در دوران مدرسه بچه‌ها عقلشان نمی‌رسد و بنابراین باید مراقبت بیشتری از آنها داشته باشیم و بعد از آنکه وارد دانشگاه شدند، دیگر هیچ نظارتی بر آنها وجود نداشته باشد. در واقع نباید فکر کنیم که طی یک سال فرزندانمان آن پختگی لازم را به دست آوردند؛ بلکه این پختگی به مرور زمان و به تدریج با کمک خانواده ایجاد می شود.
وی با بیان اینکه والدین باید آگاهی لازم را برای ارتباط با فرزندان خود داشته باشند، گفت: والدین برای اینکه آشنایی لازم از نحوه ارتباط صحیح با فرزندانشان داشته باشند حتماً باید از مشاور و روانشناس کمک بگیرند. باید در نظر داشته باشیم که بسیاری از مشکلات، در اثر تفاوت نسل ها ایجاد می شود. چرا که دوران نوجوانی والدین با دوران نوجوانی فرزندانشان تفاوت اساسی دارد و همین موضوع سبب می‌شود که والدین درک صحیحی از مشکلات نوجوانان در شرایط فعلی نداشته باشند.
میرآخورلی تاکید کرد: آشنایی والدین به مشکلات و مسائل دوره نوجوانی فرزندشان از اهمیت زیادی برخوردار است؛ والدین در عین حال که باید نظارتی اقتدار گونه داشته باشند و آزادی بدون حد و مرز به فرزندشان ندهند، باید محدودیت‌هایی در حد معمول برای فرزندشان در نظر بگیرند به طوری که نه به فرزندشان آسیب برساند و نه او را بیش از اندازه رها کند.
این متخصص روانشناسی با بیان اینکه اگر والدین ارتباط عاطفی خوبی با فرزندشان داشته باشند، مشکلات رفتاری او در دوران دانشجویی کاهش پیدا خواهد کرد یادآور شد: برخی والدین بر این عقیده هستند که در دوران مدرسه به دلیل مسائلی مانند امتحانات و کنکور، باید فشار تحصیلی بیشتری به فرزندشان وارد کنند و در دوران دانشگاه به طور کلی او را رها کنند؛ در حالی که این رهاسازی شاید در وهله اول برای دانشجو خوب باشد زیرا که او از بند نظارت‌ها و بکن و نکن‌های پدر و مادر رها شده است.
رهاسازی بیش از اندازه به ضرر دانشجویان است
وی اضافه کرد: رهاسازی بیش از اندازه در دوران دانشجویی می تواند به ضرر دانشجویان باشد و والدین باید در این دوره هم مقداری نظارت بر وضعیت تحصیلی دانشجویان داشته باشند. البته این نظارت نباید شبیه دوران مدرسه باشد. باید توجه شود که والدین باید به فرزندانشان از همان دوران مدرسه آموزش دهند که در زمینه درس خواندن شان مستقل باشند و به جای دخالت مستقیم، باید دخالت دورادور داشته باشند.
میرآخورلی با اشاره به نقش دانشگاه در حفظ ارتباط بین والدین و دانشجویان گفت: مراکز مشاوره دانشگاهها یکی از راه‌های ارتباط بین دانشجویان و والدین محسوب می شوند. همچنین دانشجویانی که دچار برخی مشکلات رفتاری و روانی هستند، در وهله اول به مرکز مشاوره دانشگاه مراجعه می کنند. به همین دلیل والدین می‌توانند از طریق مرکز مشاوره دانشگاه با دانشجو ارتباط داشته باشند و از وضعیت او آگاه شوند.
کم کاری مراکز مشاوره دانشگاهها
این استاد دانشگاه با تاکید بر کم کاری مراکز مشاوره دانشگاهها در ایجاد ارتباط با والدین دانشجویان بیان کرد: مشاورانی که در مرکز مشاوره دانشگاه فعالیت دارند از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. همچنین نحوه برقراری ارتباط با خانواده ها باید صحیح باشد و نباید مانند دوران مدرسه عملکردی محافظه کار داشته باشیم. به نظر می رسد که این گونه مسائل باید به صورت ریشه ای در مراکز مشاوره دانشگاه ها حل شود.
وی افزود: عملکرد مراکز مشاوره برای برقراری ارتباط با والدین دانشجویان ضعیف بوده است زیرا حمایت کافی از مراکز مشاوره از سوی دانشگاه وجود ندارد. مشاوران مستقر در مرکز مشاوره دانشگاه نیاز به حمایت مالی دارند از لحاظ مالی آنقدر باید تامین باشند که بتوانند کار خود را بدون هیچ دغدغه‌ای انجام دهند. همچنین دانشگاه باید امکاناتی را که یک محیط مشاوره لازم دارد، در اختیار مرکز مشاوره قرار دهد. بسیاری از مراکز مشاوره دارای محیطی مناسب و بهداشتی برای مشاوره نیستند که این مسئله باعث می‌شود که دانشجو احساس بی اهمیتی کند.
بی اعتمادی دانشجویان به مراکز مشاوره
میرآخورلی گفت: نداشتن محیط مناسب مشاوره در مراکز مشاوره دانشگاه ها و همچنین نبود حمایت کافی از مشاوران مستقر در این مرکز باعث بی اعتمادی دانشجویان به این مرکز خواهد شد و به همین دلیل مشکلات خود را مرکز مشاوره مطرح نخواهند کرد. برخی دانشگاه ها صرفاً به دنبال این هستند که اسما جایی را به نام مرکز مشاوره داشته باشد.
این متخصص روانشناسی اضافه کرد: دانشجویان در وهله اول باید از سوی والدین درک شوند و حتی اگر نیاز باشد، باید برای آنها کلاس‌های آموزشی مناسب و تخصصی برگزار شود. این کارگاه‌های آموزشی برای کارکنان و استادان دانشگاه نیز باید برگزار شود تا آنها آگاهی لازم را نسبت به نوع رفتار با دانشجویان به دست آورند.
وی با بیان اینکه فرآیند غربال‌گری روانی در دانشگاهها به خوبی انجام نمی‌شود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر دانشجویان با رفتارها و مشکلات روانی مختلف در فضای دانشگاه حضور دارند و استادان، با دانشجویان متفاوت و مختلفی مواجه هستند. به همین دلیل باید آگاهی لازم را نسبت به ارتباط صحیح با دانشجویان داشته باشند.
انتهای پیام/
نظر شما