به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، گای کورتیس استاد دانشکده علوم روانشناسی دانشگاه وسترن استرالیا در پژوهشی به بررسی تقلب دانشجویان در انجام تکالیف و امتحانات آنلاین پرداخته است. براساس نتایج این پژوهش، در حال حاضر دانشجویان استرالیایی نسبت به گذشته بیشتر تقلب می‌کنند. تا چندی پیش تصور می‌شد حدود ۲ تا ۴ درصد از دانشجویان استرالیایی تکالیفی را که توسط شخص دیگری نوشته شده بود را به اساتید ارائه می‌دادند. تحقیقات جدید مرکز مطالعه دانشگاه وسترن استرالیا نشان می‌دهد که رقم واقعی بیشتر از ۸ تا ۱۱ درصد است. همچنین بیش از ۹۵ درصد از دانشجویانی که به این روش تقلب می‌کنند، شناسایی نمی‌شوند.

تکالیف دانشگاه، مانند نوشتن مقاله یا انجام امور پژوهشی قرار است با هدف سنجش میزان یادگیری دانشجویان انجام شود. در صورتی که دانشجویی بدون تسلط بر مفاهیم آموزشی رشته خود فارغ‌التحصیل شود، می‌تواند عواقب فاجعه‌باری را برای دانشگاه رقم بزند. آیا شما می‌خواهید تزریقاتتان توسط پرستاری انجام شود که نحوه اندازه گیری دوز دارو را بلد نیست؟

 دانشجویان با امضای «قرارداد تقلب» و پرداخت پول متعهد می‌شوند شخص دیگری برایشان تکلیف بنویسد، از جمله این موارد که به تیتر اخبار تبدیل شده است، می‌توان به رسوایی استاد من My) Master) ،در سال ۲۰۱۵ اشاره کرد. در این ماجرا، صدها دانشجوی استرالیا از ۱۲ دانشگاه مبلغی حدود ۱۶۰ هزار دلار را در قبال  خدماتی در زمینه نوشتن مقاله یا شرکت فرد جایگزین در آزمون‌های آنلاین پرداخت کردند.

نظرسنجی‌ها نشان داده است حدود ۲ تا ۴ درصد دانشجویان به «تقلب‌های قراردادی» اعتراف کرده‌اند. با این حال، تحقیقات روان‌شناسی نشان می‌دهد که حتی زمانی که افراد یک نظرسنجی کاملاً ناشناس را پر می‌کنند، تمایل دارند رفتار بد را کمتر گزارش کنند. به همین دلیل، در مطالعه ما در سراسر استرالیا از روش هایی استفاده کردیم که کاملاً به نظرسنجی‌های ناشناس متکی نیستند.

دلایل متعددی وجود دارد که افراد به رفتار بدی مانند تقلب در نظرسنجی های ناشناس اعتراف نمی کنند. برای مثال، آنها ممکن است اعتماد نداشته باشند که نظرسنجی ناشناس است، حتی این امکان وجود دارد که پیش خودشان هم نخواهند اعتراف کنند که کار اشتباهی انجام داده‌اند.

یک مطالعه آمریکایی نشان داد زمانی که دانشجویان انگیزه کافی برای راستگویی داشته باشند، سه برابر بیشتر به استفاده از قراردادهای تقلب اعتراف کرده‌اند. به دانشجویانی که در این نظرسنجی شرکت کردند وعده داده شد که به ازای پاسخ‌های آنان، کمک مالی به یک خیریه به انتخاب خود دانشجویان پرداخت خواهد شد. سپس به نیمی از دانشجویان اعلام شد که اگر پاسخ‌هایشان صادقانه‌تر باشد، پول بیشتری به موسسه خیریه مورد نظرشان پرداخت می‌شود. 

در مجموع ۴ هزار و ۹۸دانشجو در نظرسنجی شرکت کردند. هنگامی که انگیزه راستگویی به این دانشجویان داده شد، دو و نیم برابر بیشتر از دانشجویان که بدون انگیزه به خرید یا دانلود تکالیف اعتراف کردند. ۸ درصد از دانشجویان برای نوشتن تکلیفی که ارسال کرده‌اند به شخص دیگری پول داده‌اند یا ۱۱ درصد آنان از فرد دیگری خواستند تا در امتحاناتشان شرکت کنند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد تقلب از زمان شروع همه گیری کووید-۱۹ در حال افزایش است. با این حال، تقلب گزارش شده توسط مرکز مطالعه دانشگاه وسترن استرالیا، زمانی که هیچ انگیزه‌ای برای راستگویی وجود نداشت، تقریباً مشابه نظرسنجی‌های پیش از شیوع کرونا بود.

زمانی که اعتقاد بر این بود که تنها ۲ درصد از دانشجویان استرالیایی درگیر تقلب قراردادی هستند، سازمان کیفیت و استاندارد آموزش عالی استرالیا(TEQSA) به سرعت برای مهار این مشکل اقدام کرد. این سازمان برای کمک به مقابله با تقلب اطلاعاتی را در اختیار دانشگاه‌ها قرار داد. همچنین دولت استرالیا برای غیرقانونی کردن ارائه دهندگان خدمات در قالب قالب »قرارداد تقلب» اقدام کرد.

یافته‌های مرکز مطالعه دانشگاه وسترن استرالیا نشان می‌دهد دانشجویان چهار برابر بیشتر از زمانی که کرونا شیوع پیدا نکرده بود، در تقلب قراردادی شرکت می‌کنند، این بدان معناست که سازمان TEQSA  باید تلاش‌های خود را در زمینه مقابله با تقلب دو برابر کنند. از طرفی دانشگاهیان برای عملکرد بهتر در تشخیص تکالیف و امتحاناتی که از طریق تکالیف انجام می‌شود، به برون سپاری نیاز دارند.

انتهای پیام/