به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، رشته حقوق یکی از قدیمی‌ترین رشته‌های دانشگاهی ایران است، اما با وجود قدمت طولانی با مشکلات اساسی عدیده‌ای در نظام آموزش عالی روبرو است. چالش‌های مربوط به مهارت‌آموزی و اشتغال از جدی‌ترین دغدغه‌های دانشجویان و فارغ التحصیلان این حوزه به شمار می رود که از مهم‌ترین علل آن می توان به فقدان کارورزی‌های عملی کافی در برنامه‌های درسی دانگشگاهی و اکتفا به آموزش‌های تئوریک اشاره کرد.
نادر پورارشد، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در رابطه با دغدغه‌های موجود در رشته حقوق گفت: آموزش‌های دانشگاهی مخصوصا در رشته حقوق, عمدتا پایه‌ای است و جنبه نظری دارد؛ البته همواره نظر مقدمه عمل است. آموختن دانش حقوق لازم است اما کافی نیست؛ یعنی کاربرد حقوق نیازمند نوعی مهارت و هنر نیز است. یکی از عللی که دانشجو و فارغ التحصیل حقوق را با مشکلات بیکاری روبرو می‌کند، عبارت است از این‌که فن و هنر بکارگیری این علم را در خود نپرورانده و صرفا به دانش‌اندوزی پرداخته است.
وی افزود: در رشته حقوق، نمی توان با مطالعه یک جزوه ۳۰، ۴۰ صفحه‌ای ادعای تسلط به این علم را داشت؛ زیرا حقوق یک علم تجریدی است؛ نه تجربی و قابل حس و تجربه، بلکه باید با قدرت تجسم بالا ذات و حقیقت این رشته را که بسیار گسترده و عمیق است را درک کرد که این خود دو تکنیک به نام فن و هنر لازم دارد و بدون این دو، نمی توان از اندوخته‌های نظری بهره‌مند شد و شاید مباحث تئوریک تنها برای افرادی که بیان خوبی دارند، در مقوله آموزش کابرد پیدا کند.
این استاد حقوق ادامه داد: فرصت‌های شغلی برای دانشجویان حقوق که تعداد زیادی هم دارند محدود است و رقابت برای کسب آن‌ها مستلزم مسابقه و آزمون است؛ زیرا هر مجموعه‌ای طبیعتا براساس حقوق ذاتی خود به دنبال متعهدترین و متخصص‌ترین نیروی کار از طریق گزینش‌های رایج می‌گردد.
دانشجویان با هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی از مشکلات اشتغال خود بکاهند
به گفته پورارشد، اگر دانشجو با هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی وارد عرصه حقوق شود و در طول تحصیل نیز به‌صورت جدی برنامه خود را دنبال کند، قطعا می‌تواند تا حد زیادی از دغدغه‌های اشتغال خود بکاهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اظهار کرد: رویکرد دانشگاه‌ها باید تقویت دروس و عناوین مهارت‌محوری باشد که همزمان با انتقال دانش، فن لازم را نیز به دانشجو بیاموزد ولی بنبان دانشگاه‌های ما از گذشته تا کنون صرفا برروی انتقال دانش استوار بوده است و ماموریت تولید و تبادل آن را برعهده داشته اند. البته در مقطعی تلاش شد با تاسیس دانشگاه‌های علمی کاربردی، رشته‌های مختلفی مثل حقوق با تعریف واحدهای عملی همچون بازدید از مراجع قضائی و حضور در دادگاه‌ها به سوی مهارت‌آموزی سوق داده شود که میزان موفقیت آن امروز نیازمند بررسی است.
او اضافه کرد: امروز افرادی که در آزمون وکالت یا قضاوت قبول می‌شوند باید کارآموزی‌های عملی را بگذرانند؛ یعنی آموخته‌های دانشگاهی لازم بوده اما کافی نیست و اگرچه این افراد دارای شایستگی‌های علمی لازم هستند اما برای کسب توانایی‌های کاربردی جهت ورود به کار، نیاز به آموزش عملی دارند؛ بنابراین دانشگاه‌های ما باید توجه بیش‌تری به جنبه‌های فنی علوم انسانی، خصوصا حقوق داشته باشند.
نادر پورارشد با اشاره به لزوم اصلاح رویکرد آموزشی تاکید کرد: دانشگاه باید با بازنگری در فهرست دروس و سرفصل‌های آن، یک پیوست مهارتی نیز به آن اضافه کنند تا دانشجو واهمه‌ای بابت استفاده عملی از دانش خود نداشته باشد. از سویی چون تعداد دانشجویان این رشته بالا است، برنامه‌ریزی برای مشاهدات عینی از دادگاه‌ها، فعالیت‌های کارشناسان حقوقی ادارات و یا حضور در دفاتر وکلا که تعداد محدودی دارند با دشواری روبرو است و ایجاد شرایط و محیط مشابه دادگاه را در دانشگاه نیز تصنعی خواهد بود و کمک شایانی به این مقوله نمی‌کند؛ لذا امروز احساس می‌شود دانشجو خودش باید با استفاده از ارتباطاتی که دارد وارد عرصه‌های عملی برای کسب تجربه و آشنایی با فرآیندهای قضائی شود.
خبرنگار: حسن دانش
انتهای خبر/
نظر شما