به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، نخستین مورد ابتلا به اچ آی وی در ایران در سال ۱۳۶۶ مورد شناسایی قرار گرفت و از آن زمان تاکنون هزینه‌های بسیاری صرف شد تا در مورد این بیماری فرهنگسازی شود. روزگاری بردن نامش هم تابو بود اما امروز شرایط تغییر کرده و اکثریت با این بیماری آشنایی دارند اما هنوز تا نقطه مطلوب فاصله بسیار است. براساس آمار وزارت بهداشت ۵۴ هزار و ۸۵۰ نفر مبتلا به عفونت اچ آی وی در کشور تخمین زده می‌شود که از این میان ۴۲ هزار و ۹۳۳ مورد ابتلا شناسایی شده‌ و تا کنون ۲۰ هزار و ۲۸۴ نفر جان خود را از دست دادند و شش هزار و ۸۸۵ نفر به مرکز مراقبت درمان مراجعه نکردند. وجود ۱۴ هزار نفر شناسایی نشده و نزدیک به هفت هزار نفری که برای درمان مراجعه نکرده‌اند، اهمیت کنترل بیماری را آشکار می‌کند.

بیشتر بخوانید

روایتی از قربانیان کوچک و بی‌گناه ایدز / نگاه تبعیض‌آمیز جامعه به کودکان مبتلا

اگر اچ آی وی درمان نشود، چه می‌شود؟

وحید جهانمیری‌نژاد پزشک فعال بخش ایدز در گفتگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز با بیان اینکه اگر اچ‌آی‌وی را به موقع تشخیص ندهیم و تحت درمان قرار نگیرد این بیماری به مرحله ایدز می‌رسد، افزود: ویروس نقص ایمنی انسانی یا اچ‌آی‌وی (HIV) برخلاف تصور عموم مردم یک عفونت کاملاً قابل‌کنترل و جزو بیماری مزمن عفونی شناخته می‌شود؛ اما این کنترل به‌شرط مصرف دارو و پایبندی به درمان توسط بیمار است که با عمل به این موارد می‌توان زندگی طبیعی داشت.

او با اشاره به اینکه خیلی از مردم هنوز اطلاعات کافی در مورد این بیماری ندارند، افزود: اچ‌آی‌وی نوعی ویروس قابل‌کنترل و عامل بیماری ایدز است و متأسفانه بسیاری از مردم تصور می‌کنند اچ‌آی‌وی همان ایدز است.

جهانمیری‌نژاد با تأکید بر اینکه تشخیص این بیماری مهم است و باید افراد را تشویق کنیم که تست بدهند، بیان کرد: اگر فردی اچ‌آی‌وی داشته باشد و تشخیص داده نشود دستگاه ایمنی فرد روزبه‌روز ضعیف‌تر می‌شود و فرد زمانی متوجه می‌شود که دیگر به مرحله پایان بیماری رسیده؛ در این مرحله بدن مانند یک کشور بی‌دفاع شده و دیگر ارتش و نیروهای امنیتی خود را در اختیار ندارد.

این پزشک فعال حوزه ایدز با بیان اینکه اگر بُعد فردی این موضوع را در نظر بگیریم افراد در این مرحله دیگر سلامت فردی و جسمی خود را ازدست‌داده‌اند، گفت: در بُعد اجتماعی تا رسیدن به این مرحله خطرناک که ممکن است حدود ۱۰ سال طول بکشد فرد مبتلا ناخواسته افراد زیادی را به این بیماری مبتلا می‌کند؛ مثلاً زنی باعث ابتلا فرزند خود شده یا مردی به همسر یا شریک جنسی خود این بیماری را انتقال داده است.

او ادامه داد: اگر این مسئله را در سطح اجتماعی جدی نگیریم و آموزش‌های لازم را به مردم ندهیم نمی‌توان پیشگیری کرد. باید مردم ر ا به انجام تست اچ‌آی‌وی تشویق کنیم وگرنه اتفاقی رخ خواهد داد که خیلی بدتر از کرونا همه را شوکه می‌کند.

ایدز اولین بیماری منجر به مرگ در نوجوانان در جهان

وحید جهانمیری در خصوص شیوع این دست از بیماری‌ها در نوجوانان گفت: هم‌اکنون، اولین بیماری منجر به مرگ در نوجوانان در جهان ایدز است و این میزان رایج بودن عفونت‌های آمیزشی در این سن را نشان می‌دهد و موضوع پیشگیری با توجه به این میزان شیوع بسیار اهمیت دارد.

نقص در روند درمان بیماران اچ آی وی

بحث بیماریابی و آگاه‌سازی مردم یک بخش است اما برای بررسی نحوه درمان، عملکرد ارگان‌های مسئول در این حوزه پای صحبت بیماری نشستیم که بیش از ۲۰ است که با اچ آی وی زندگی می‌کند. تجاری در گفت‌وگو با ایسکانیوز پرده از موضوع مهمی در روند درمان بیماران برداشت و از ناتوانی  دستگاه‌های مسئول در نگه داشتن بیمار اچ آی وی در چرخه درمان انتقاد کرد و گفت: دولت در روز و هفته مبارزه با ایدز هزینه می‌کند و در نقاط مختلف شهر اتوبوس‌هایی برای انجام آزمایش ایدز مشخص می‌کند تا بیماران مبتلا به اچ آی وی را شناسایی کند، سپس فرد برای انجام مراحل درمان به مراکز مربوطه ارجاع داده می‌شود و دارو دریافت می‌کند اما بعد دیگر او را رها می‌کنند. دادن دارو و رها کردن بیمار راه درستی نیست و چرا دولت نمی‌تواند بیمار را در چرخه درمان نگه دارد؟

او توضیح داد: افراد بسیاری از چرخه درمان خارج می‌شوند و خروجشان هم در حالی است که افکار بد و منفی نسبت به جامعه دارند. چنین افرادی به مرحله‌ای می‌رسند که می‌خواهند از جامعه انتقام بگیرند و تن به روابط محافظت نشده می‌دهند تا دیگران را هم مبتلا کنند. مصرف نکردن دارو هم بار ویروس را در فرد افزایش می‌دهد و او می‌تواند دیگران را مبتلا کند.

آموزش‌های به تکرار افتاده

او با بیان اینکه معاونت درمان وزارت بهداشت و مراکز درمانی برای ما کلاس‌های آموزشی می‌گذارند اما بیشتر از آموزش که بعد از چند سال دیگر تکراری می‌شود، عنوان کرد: موضوع اشتغال مشکل اصلی مبتلایان به اچ آی وی است. بسیاری از بیماران با من درد دل می‌کنند و می‌گویند که بارها پیش آمده که کارفرما بعد از اینکه متوجه بیماری ما شده، اخراجمان کرده است. از طرفی مصرف دارو هم خود عوارض دارد و این بچه‌ها با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند. به همین دلیل پیشنهاد دادیم که کارگاه‌هایی ایجاد شوند که مبتلایان بتوانند در آن‌ها مشغول به کار شده و کسب درآمد کنند.

این بیمار مبتلا به اچ آی وی بیان کرد: من ۲۰ است که مبتلا هستم و به نظر شما ۲۰ سال شرکت کردن در کلاس‌های آموزشی چه تاثیری برای من خواهد داشت؟ راه‌های انتقال بیماری که در این سال‌ها فرقی نکرده است و آیا این همه آموزش تاثیرگذار بوده؟ راه انتقال تزریق مشترک، فرورده خونی که این راه امروز به صفر رسیده است و مادر به فرزند است. سال‌ها قبل متادون را در زنان رایج کردند و تا حدودی تزریق مشترک کم شد اما امروز بحث روابط مطرح است.

تجاری با گلایه از برخی افراد در کادر درمان اضافه کرد: من گله‌ای هم از کادر درمان دارم، بسیاری از مبتلایان زمانی که مراجعه می‌کنند به قدری آگاهی دارند و آموزش دیده‌اند که به پزشک اطلاع می‌دهند که اچ آی وی دارند و پزشک هم اگر وسایل را استریل کند، برای کسی مشکلی پیش نمی‌آید اما تا کلمه اچ آی وی را می‌شنوند از سرویس دهی صرف نظر می‌کنند، به ویژه در مراجعه به دندان پزشکی این موضوع بارها اتفاق افتاده است. این درحالی است که پزشک در این مورد آموزش دیده و نباید چنین رفتاری داشته باشد. این ویروس در بدن من زنده است و زمانی که بیرون از بدن باشد، در هوای آزاد از بین می‌رود و وایتکس و الکل هم آن را از بین می‌برد.

برخی مبتلایان به اچ آی وی بعد از کرونا بی‌خانمان شدند

او ادامه داد: چند نفر از دوستان مبتلایی که من می‌شناختمشان در دوران کرونا به دلیل هزینه‌ها بی‌خانمان شدند، برخی شغلشان را از دست دادند و متاسفانه تعدادی هم فوت کردند. من از هر ارگانی که پیگیری می‌کنم می‌گویند که بیماران اچ آی وی زیر نظر بهزیستی و معاونت بهداشت وزارت بهداشت، سرویس می‌گیرند اما چرا همین ارگان‌ها آماری از اینکه چه تعداد از این افراد خانه و کارشان را از دست داده‌اند و یا فوت شده‌اند ندارند؟ به دلیل همین مشکلات بیماران به مرور از چرخه درمان خارج می‌شوند زیرا حمایت‌ها فقط به دادن دارو و گاهی بسته غذایی محدود می‌شود.

تجاری با بیان اینکه پاتوق‌هایی بیرون وجود دارند که این بیماران از چرخه درمان خارج شده و به آنجا می‌روند، گفت: شاید این‌ها را مسئول آسیب اجتماعی که پشت میز نشسته درک نکند زیرا از نزدیک ندیده اما هر پاتوقی که یک خانم در آنجا باشد ۴ تا ۵ مرد را جذب می‌کند، در پاتوق‌ها خانم‌ها غذا می‌پزند و محیط را تمیز می‌کنند و مردان مواد مخدر مورد نیاز را تامین می‌کنند. در این پاتوق‌ها روابط جنسی اغلب محافظت نشده هم اتفاق می‌افتد. نکته اینجاست که این پاتوق‌ها پایدار نیستند و این افراد در پاتوق دیگری با افراد متعدد وارد رابطه می‌شوند و پاتوق‌ها مثل قارچ رشد می‌کنند. در خلال این روابط ویروس هم منتقل می‌شود.

او افزود: ۱۳ سال پیش دولت بن‌های ۳۰۰ هزار تومانی به مبتلایان به اچ آی وی می‌داد، اگر همان ۳۰۰ هزار تومان براساس تورم امسال به این بچه‌ها پرداخت می‌شد، مبلغ قابل توجهی بود. ۱۳ سال پیش این مبلغ کمک خرج بود و کرایه خانه‌اشان را می‌دادند و اگر امروز این حمایت را داشتند می‌شد جلوی برخی مسائل را گرفت.

به گزارش ایسکانیوز، بیماریابی، درمان و پشتیبانی‌های بعدی سه مهره اصلی پازل کنترل اچ آی وی در کشور هستند و اگر پای هر کدام از این‌ها بلنگد، دود بی‌تدبیرش در چشم مردم می‌رود و اچ آی وی همچون بمب عمل نکرده‌ای روز به روز بزرگ‌تر می‌شود. از سال ۶۶ که اولین مورد ابتلا ثبت شد تا کنون اقدامات بسیاری انجام شده اما این نقطه پایان ماجرا نیست و باید نظارت‌ها به روند درمان و پشتیبانی ثانویه از مبتلایان با جدیت بیشتری پیگیری شود.

انتهای پیام /