به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز ، روز جهانی معلولان نزدیک است اما برای کسانی که زندگی‌اشان روی یک تخت می‌گذرد و مجبور هستند که برای تهیه حداقل نیاز خود هزینه‌های سرسام‌آور بپردازند، روز جهانی فقط یادآوری درد است و زخمی که دوباره سرباز می‌کند و حجمی از چرکابه و خون از آن بیرون می‌ریزد.

معلولان آسیب دیده نخاعی این روزها مجبور هستند که برای نیازهای بهداشتی خود و اجابت مزاج به اندازه یک پایه حقوق هزینه کنند؛ گاهی هم ماجرا از این غم‌انگیزتر می‌شود و استفاده چندباره از لوازمی که یک بار مصرف هستند، عفونت‌های متعدد برایشان به ارمغان می‌آورد.

زخم بستر و پمادهایی که تحت پوشش بیمه نیستند

مینا  ساکن گیلان است، او می‌گوید که در طول روز بارها به استفاده از لوازم بهداشتی نیاز پیدا می‌کند اما هزینه این لوازم افزایش زیادی داشته است. مینا در این باره به ایسکانیوز گفت: گاهی مبتلا به زخم بستر می‌شویم و باید برای تهیه پمادها و داروهای مورد نیازمان مبالغ زیادی هزینه کنیم؛ این پمادها تحت پوشش بیمه هم نیستند. هر بسته پوشک نزدیک به ۲۱۰ هزار تومان هزینه دارد، چطور این هزینه را تقبل کنیم؟ هر هفته یک بسته مصرف می‌شود و در مجموع ماهانه حداقل ۶۰۰ هزار تومان باید فقط برای خرید پوشک هزینه کنیم که بهزیستی هم فقط ۳۰۰ هزار تومان کمک می‌کند.

او می‌گوید که حق پرستاری بهزیستی یک میلیون تومان است اما پرستار چهار میلیون حقوق می‌خواهد و مادر مینا هم سالخورده شده و توان پرستاری از او را ندارد.

زخم بستر هم دردی به درهایش افزوده و مجبور است که برای درمان هزینه زیادی بپردازد. او در این باره گفت: پمادهایی که برای درمان زخم بستر استفاده می‌کنیم، دو نوع ایرانی و خارجی دارد که نوع ایرانی عفونت را کامل درمان نمی‌کند و مجدد دچار مشکل می‌شویم و هزینه خرید نوع خارجی هم در توانمان نیست. هزینه نوع ایرانی ۷۰ هزار تومان است که تا ۱۵ روز مورد استفاده قرار می‌گیرد. معلولان به دلیل هزینه بالای لوازم بهداشتی مجبور به استفاده طولانی‌تر از آن‌ها هستند که زودتر تمام نشود و همین هم عامل زخم بستر می‌شود.

استفاده طولانی از پوشک و ابتلا به انگل

نسرین ساکن البرز است و پدرش را هم از دست داده و با مادری زندگی می‌کند که هر دو پایش شکسته است. استفاده طولانی از پوشک باعث شده که نسرین مبتلا به انگل شود؛ او از مسئولان گلایه داشت و می‌گفت که بارها به ریاست جمهوری نامه نوشته و با نماینده‌های مجلس هم دیدار کرده است اما دریغ از اندکی تغییر!

او به ایسکانیوز گفت: تقریبا هزینه خرید ماهانه لوازم بهداشتی مثل پوشک یک میلیون تومان است. دچار زخم بستر هستم و هفت سال پیش بهزیستی بسته بهداشتی به ما می‌داد اما چند سالی است که دیگر تامین این لوازم را تقبل نمی‌کند. استفاده طولانی از پوشک باعث شده که مبتلا به انگل شوم و این موضوع را به مددکارم اطلاع دادم اما کاری نکردند. من کارت معلولیت دارم که اصلا کاربردی ندارد.

بارها برای رئیس جمهور نامه نوشتم

نسرین تعریف کرد: من پدرم را از دست داده‌ام و هر دو پای مادرم هم شکسته است، نیاز به پرستاری دارم که برای کارهای بهداشتی کمک احوالم باشد؛ پرستار شش میلیون دستمزد خواسته اما با یک میلیونی که بهزیستی برای حق پرستاری می‌دهد، من چطور پرستار بگیرم؟ من به ریاست جمهوری نامه نوشته‌ام و بارها تلاش کردم که با نماینده‌های مجلس صحبت کنم و حضوری با آن‌ها گفت‌وگو کردم اما نامه من را به بهزیستی کل کرج فرستادند، بهزیستی هم تماس گرفت و برخورد بدی با من داشت. اگر هزینه پوشک، داروهای مورد نیاز، مراجعه به مراکز درمانی و حقوق پرستار را جمع بزنید، متوجه می‌شوید که یک معلول نخاعی باید چقدر هزینه کند که بتواند به زندگی ادامه دهد. من پشتوانه‌ای ندارم از سوی بهزیستی هم حمایت نمی‌شوم.

خون دفع می‌کردم زیرا مجبور به استفاده چندباره از لوازم بهداشتی بودم

۱۰ سالی می‌شود که تصادفی باعث شده که مهدی از ناحیه نخاع دچار آسیب شود. او با اشاره به هزینه سرسام‌آور لوازم بهداشتی به ایسکانیوز گفت: لوازمی مانند پوشک، سوند و کیسه سوند استفاده می‌کنم؛ سوندی که استفاده می‌کنیم هر عدد ۱۲ هزار تومان است و هر روز سه تا چهار عدد مورد استفاده قرار می‌گیرد. کیسه سوند هم دو روز یک بار باید تعویض شود. هر بسته پوشک را هم ۳۰۰ هزار تومان تهیه می‌کنیم. با حقوق‌های کمی که داریم از پس این هزینه‌ها برنمی‌آییم.  

او توضیح داد: برای بلند کردنم نیاز به بالابر هست و همسرم توان ندارد که من را از زمین بلند کند اما امکاناتی ندارم. ما تمام هزینه‌هایی که از بهزیستی می‌گیریم که شاید با حق پرستاری حدودا دو میلیون شود، برای تهیه لوازم بهداشتی مصرف می‌کنیم. معلولان مجبور می‌شوند که از سوندهای یک بار مصرف برای چند بار استفاده کنند و این کار عفونت‌های متعددی در آن‌ها ایجاد می‌کند. دو ماه پیش خون دفع می‌کردم زیرا مجبور به استفاده چندباره از لوازم بهداشتی بودم.

هزینه ماهانه خرید لوازم بهداشتی ماهانه پنج تا شش میلیون است

پرهام که ساکن تهران است به ایسانیوز می‌گوید که نوع و تعداد لوازم بهداشتی که معلولان استفاده می‌کنند، به میزان معلولیت آن‌ها بستگی دارد و بهزیستی پیش از این بسته لوازم بهداشتی ارائه می‌داد اما چند سالی است که این بسته حذف شده و به جای آن حدود ۳۰۰ هزار تومان کمک هزینه پرداخت می‌کند. او به مشکل کمبود لوازم بهداشتی هم اشاره کرد و گفت: علاوه بر موضوع گرانی لوازم بهداشتی مشکل دیگری که وجود دارد این است که گاهی با کمبود لوازم بهداشتی مواجه هستیم. در طول ۲۴ ساعت شش تا هشت سوند نلاتون مورد استفاده قرار می‌گیرد که اگر بخواهید این وسیله را از داروخانه تهیه کنید باید برای هر کدام دو تا سه هزار تومان هزینه بدهید. گاهی وقت‌ها هم سوند نلاتون سخت پیدا می‌شود. گرانی و کمبود باعث می‌شود که معلولان یک سوند را بشویند و چند بار استفاده کنند و این کار منجر به عفونت اداری در آن‌ها می‌شود.

او توضیح داد: زخم بستر هم انواع مختلفی دارد؛ گاهی نیاز به متخصص وجود دارد و گاهی هم باید با تعویض پانسمان و دارو درمان شود. هزینه مراجعه به متخصص و تعویض چندباره پانسمان هم به مشکلات معلولان ضایعه نخاعی افزوده است. برای مثال من ۶۰۰ هزار تومان فقط برای خرید گاز استریل هزینه کردم. هزینه ماهانه خرید لوازم بهداشتی ماهانه پنج تا شش میلیون است.

آیدا که معلول آسیب دیده نخاعی گردنی است، به ایسکانیوز گفت: فقط یک قلم از وسایلی که استفاده می‌کنم کیسه‌های کلستومی یا یروستومی هستند که کیسه  کلستومی هر عدد ۸۵ هزار تومان و کیسه یروستومی هر عدد ۱۲۰ هزار تومان قیمت دارد. تا دو ماه پیش هزینه خرید ماهانه کیسه‌هایم ۸۰۰ هزار تومان بود اما اکنون باید سه میلیون تومان هزینه کنم.

پروتزهای گران هم دردی دیگر روی دردهای معلولان است

شعله قدم‌زاده، مدیرعامل انجمن مهر معلولان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درباره مشکلات معلولان نخاعی گفت: قیمت برخی پروتزها در این چند ساله به شدت افزایش پیدا کرده است؛ برای مثال یکی از پروتزها در سال ۹۷ با قیمت ۶۰ هزار تومان عرضه می‌شد اما امروز معلولان همان پروتز که تولید داخل هم هست و با قیمت دولتی ارائه می‌شود را با هزینه چهار میلیون خریداری می‌کنند.

او افزود: معلولان ضایعه نخاعی از وسایل بهداشتی مانند پوشک استفاده می‌کنند که در ماه حداقل ۶۰۰ هزار تومان باید هزینه کنند. بهزیستی مبلغی را کمک می‌کند اما این میزان پاسخگوی نیاز معلولان نیست. قبلا برخی لوازم بهداشتی را بهزیستی تامین می‌کرد اما امروز همان هم قطع شده است.

قدم‌زاده بیان کرد: برخی لوازم بهداشتی که معلولان ضایعه نخاعی استفاده می‌کنند، یک‌بار مصرف است اما گاهی معلولان مجبور می‌شوند که به دلیل هزینه‌های بسیار زیاد از این وسایل برای چند بار استفاده کنند که عوارضی مانند بیماری‌های عفونی را به دنبال دارد.

او اضافه کرد: یکی از وسایل مورد نیاز تشک مواج است که هزینه بسیار بالایی دارد و بهزیستی هم تنها به تعداد محدودی تشک می‌دهد. ویلچر هم که قیمت بسیار زیادی دارد و با پول خرید یک ویلچر به قیمت چهار سال پیش امروز تنها می‌توان یک چرخ خرید!

انتهای پیام /