به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، سفر به شهرهای گوناگون همواره یکی از تفریحات شادی بخشی است که معمولا خانوادهها برای خود در نظر میگیرند. ایران نیز به دلیل آب و هوای چهار فصلی که دارد همواره از از جاذبههای های گردشگری بی شماری برخوردار اسست. ملایر یکی از شهرهای استان همدان نیز یکی از شهرهایی است که جاذبههای گردشگری زیادی دارد و آب و هوای خنک این شهر در روزهای تابستان و صنعت منبت و مبلسازیاش این شهر را تبدیل به جایی کرده که خیلیها برای گشت و گذار در غرب کشور روی آن سرمایهگذاری کردهاند.
وانا؛ بهشتی در قطب شمالی ایران / جاذبههای گردشگری روستایی با قدمت چند صد ساله
مقبره سیفالدوله
قدمت این بنای تاریخی به سال ۱۲۷۶ هجری قمری برمیگردد که توسط سلطان محمد میرزای سیفالدوله وقف عام شد. این مقبرهی چهار ضلعی با الهام از سبک معماری صفویه ساخته شده. سیف الدوله وقتی در اصفهان بوده تحت تاثیر معماری صفوی قرار گرفته و بعدها دستور به ساخت این مقبره داده. داخل این مقبره علاوه بر یک اتاق مرکزی، چهار اتاق مربعی شکل نیز قرار گرفتهاند.
آتشکده نوشیجان
سر راه جادهی همدان-ملایر و در منطقه شورکات مجموعهی نوشیجان روی تپهای به ارتفاع ۴۰ متر قرار گرفته. کاوشهای باستانشناسی متعددی روی این تپه صورت گرفته که منجر به شناسایی دورههای ماد و هخامنشی و ساسانی شد.
متاسفانه در حال حاضر چیز زیادی از آتشکدهی مجموعه باقی نمانده اما بقیهی قسمتها مثل تالار، انبارها و چند اتاق حفظ شدهاند. کارشناسان باستانشناسی با توجه به وجود آتشدان و ساختار نظامی این مجموعه معتقدند که اینجا در قدیم به عنوان سازهای نظامی و دفاعی شناخته میشده است.
پارک سیفیه
در شمال شرقی شهرستان ملایر پارک جنگلی زیبا و بزرگ سیفیه قرار گرفته که از جاذبههای اصلی شهر ملایر است. خیلی از ملایریها در روزهای تعطیلشان به اینجا میروند و بساط پیکنیکشان را به پا میکنند. سیفالدوله از نوادگان فتحعلیشاه قاجار بود که در اولین سالهای قرن ۱۳ ه.ش اینجا را درست کرد.
فضای سبز این پارک با توجه به قدمت زیاد آن بسیار جالب توجه است. درختان چنار قدیمی پارک سیفیه خیلی معروفند و دریاچهی مصنوعیاش هم از بخشهای مهمش است.
تالاب کردخورد
تالاب بهنام کردخورد، که به «آق گل» هم معروف است، در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و نزدیک روستای کردخورد یا اسلامآباد قرار گرفته. مساحت تالاب نزدیک ۲۰ کیلومتر مربع است. عمق تالاب کردخورد در بعضی نقاط به ۸۰ سانتیمتر هم میرسد که عمق کمی برای تالاب به حساب میآید.
تالاب در ۳ فصل بهار، پاییز و زمستان دیدنی است. کلا هر فصلی زیباییهای خاص خودش را دارد. تالاب آق گل در موقعیت جغرافیایی خوبی قرار گرفته برای همین خیلی از پرندگان و جانوران در این تالاب زندگی میکنند. مثلا تا الان بیشتر از ۴۶ گونه پرنده در تالاب شناسایی شده که در نوع خود بینظیر است.
یخچال میرفتاح
در یخچال میرفتاح خبری از تزیینات نیست، همچنین متاسفانه بعد از بارشهای سنگین برف و باران در بهار ۱۳۹۸ سقف این یخچال خراب شد. این بنای تاریخی که قدمت آن به دوران حکومت قاجاریان بر میگردد در زمان خود به عنوان یخچالی طبیعی کاربرد داشت.
از آنجایی که کاربری این بنا مسکونی یا تفریحی نبوده، هیچ تزیینی در آن نمیبینید. یخچال میرفتاح قبل از خرابیاش ۱۲ متر ارتفاع داشت و خوشبختانه هم اکنون نیز در حال تعمیر و بازسازی است. نیازی به تهیه بلیط نیست و از فضای اطراف آن هم می توانید به عنوان پارکینگ استفاده کنید.
موزه لطفعلیان
در شهرستان ملایر نزدیک ۱۲۰ خانه تاریخی از زمان قاجار شناسایی شدهاند که بدون شک خانه و موزه لطفعلیان گل سرسبدشان است. این عمارت و خانه قدیمی که امروزه به موزه تغییر کاربری داده و درهای خود را به روی گردشگران باز کرده، متعلق به محسن مصدفی یا مستقل الممالک بود. محسن مصدفی در دوران حکومت فتحعلی شاه قاجار زندگی میکرد و خانهاش ۱۲۰۰ متر مساحت دارد.
این عمارت از بخشهایی مانند اندرونی، حسینی، خانه و اسطبل تشکیل شده که در دو طبقه قرار گرفتهاند. این خانه قدیمی در سال ۱۳۸۳ هجری شمسی پس از بازسازی کامل تغییر کاربری داد و به موزه فرهنگ و تاریخ ملایر تبدیل شد. در حال حاضر ساختمان اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ملایر در این خانه است اما امکان بازدید هم وجود دارد.
آرامگاه باباحسین
آرامگاه و برج بابا حسین در ۵۰ کیلومتری غرب ملایر قرار گرفته. برای رسیدن به اینجا باید به ۱۲ کیلومتری شرق روستای سفیدکوه یا انوچ بروید. میگویند اینجا آرامگاهی از قرنهای ۶ تا ۸ ه.ق بوده اما هنوز به طور دقیق معلوم نیست. بعضیها هم میگویند که آرامگاه باباحسین در اصل محل دفن یکی از پیامبران بنی اسرائیل به اسم یوشع بن نوح بوده.
قلعه پری ملایر
قلعه پری ملایر منطقهای قدیمی و باستانی است که نزدیک روستایی به همین اسم قرار گرفته. اینجا ۲۷ کیلومتر از جنوب شهر ملایر فاصله دارد و کارشناسان میگویند که اولین نشانههای زندگی در آن به ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد.
وقتی در قلعه پری کاوش شد، باستانشناسان قبرستانی پیدا کردند که جهت دفن مردگان به سمت طلوع خورشید بود. برای همین کارشناسان معتقدند که ساکنین این منطقهی باستانی برای خورشید اهمیت زیادی قائل بودند.
منطقه حفاظت شده لشگر
اگر دنبال منطقهای طبیعی و حفاظتشده در غرب ایران میگردید، منطقهی حفاظتشدهی لشگر گزینهی خوبی است. این منطقه که مساحتی نزدیک به ۱۶ هکتار دارد با توجه به اقدامات حفاظتی که صورت گرفته تبدیل به زیستگاه بسیاری از جانوران و گیاهان شده است.
منطقه لشگر در زمستان سال ۱۳۶۳ هجری شمسی به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی شد و بعدها نیز به منظور بهبود زیستگاه جانوران و گیاهان در زمستان سال ۱۳۶۹ هجری شمسی به یک منطقه حفاظت شده تبدیل شد.
انتهای پیام/
نظر شما