به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دانشمندان دانشگاه پردو دستگاهی کوچک‌تر از یک سکه طراحی کردند که داده‌ها را به یک جفت هدفون روی گوش منتقل می‌کرد. این ایمپلنت برخلاف تراشه‌های مغزی فعلی نیازی به اتصال به کامپیوتر یا دستگاه برای گرفتن امواج مغزی کاربر ندارد و در عین حال به کاربر اجازه می دهد بدون توجه به جایی که هست به اینترنت، کامپیوترها و سایر دستگاه های هوشمند متصل شود.

سال‌هاست که محققان تلاش بسیاری می‌کنند تا بتوانند سیگنال‌های مغزی را با یک دستگاه خارجی تعریف کنند و این تحقیق سعی دارد ارتباط بی‌سیم با پهنای باند بالا بین ایمپلنت‌های عصبی و دستگاه‌های پوشیدنی را نشان دهد.

بیشتر بخوانید:

ساخت رابط مغز کامپیوتری که در مغز کاشت نمی‌شود

پزشکان برای کاشت تراشه دانشمندان پردو باید پوست جمجمه را بردارند و با استفاده از یک مته دندانپزشکی به روش کرانیوتومی بخشی از جمجمه را به طور موقت بردارند. پس از کرانیوتومی، جمجمه خط میانی نازک می شود تا تماس با ایمپلنت بهبود یابد، ایمپلنت مانند موارد ساخته شده توسط نورالینک ایلان ماسک به مغز باز می شود.

این تیم این سیستم را با استفاده از یک رویکرد دو فازی به نام ارتباط مغزی شبه ‌استاتیک دو فازی برای ایمپلنت‌های عصبی بی‌سیم توسعه دادند.

اصطلاح شبه استاتیک به سیگنالی اشاره دارد که در فرکانس نسبتاً پایین کار می کند.

محققان می‌گویند: در این پروژه از تکنیکی به نام ارتباط مغزی شبه استاتیک دو فازی استفاده کردیم که می‌تواند مصرف انرژی را با مرتبه‌های بزرگی کاهش دهد و امکان ایجاد یک کانال ارتباطی بسیار کم مصرف و در عین حال پهن‌باند را ایجاد کند. این روش در مقایسه با فناوری‌های رقیب مانند سونوگرافی، نوری و انتقال داده‌های الکتریکی مغناطیسی متحمل هیچ گونه آسیبی به همراه ندارد و در نتیجه تلفات سطح سیستم را کاهش می‌دهند که یکی دیگر از مزایای منحصر به‌فرد این فناوری است.

محققان معتقدند که این دستگاه حداقل ۱۰ سال طول می‌کشد تا به صورت تجاری درآید، ولی موضوع اینجاست که مغز با کمک این دستگاه می‌تواند پهن باند خودش را بسازد.

انتهای پیام/