به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، پژوهشی که در کشورهای مصر، اردن، مراکش و قطر انجام شده، نشان میدهد که روند بینالمللی شدن دانشگاهها در جهان عرب پایینتر از سایر کشورها است. همچنین مطالعه بیانگر این است که قطر از نظر بینالمللی سطح بالاتری در مقایسه با کشورهای مصر، اردن و مراکش دارد.
مهمترین انگیزه کشورها برای حرکت به سوی بینالمللی شدن، فرصت افزایش درآمد است، نه تربیت شهروندانی که آماده رقابت در بازار کار جهانی هستند.
این مطالعه خاطرنشان کرد که مقرون به صرفه بودن آموزش در منطقه و نزدیکی این دانشگاهها به مناطق درگیر جنگ، تاثیر مهمی در جا به جایی دانشجویان در کشورهای عربی دارد. همچنین بینالمللیسازی برای مدیران دانشگاهی اولویت کمتری دارد. به همین دلیل، توسعه بینالمللیسازی در منطقه با چالش مواجه است.
کارشناسان معتقدند که نتایج این مطالعه میتواند راهنمایی برای سیاستگذاران آموزش عالی و تصمیمگیرندگان در جهان عرب باشد. به عقیده کارشناسان بزرگترین مانع برای اجرای بینالمللیسازی در بخش آموزش عالی عربی، نبود فرهنگی است که برای دانشجویان، استادان و مشارکتهای بینالمللی ارزش قائل شود.
عدم شناخت ارزش بینالمللیسازی باعث میشود که مدیران آموزش عالی منابع مالی و انسانی کافی در این زمینه به کار نگیرند. به همین دلیل، راهکارهایی مانند تخصیص کارمندان تمام وقت برای جذب دانشجویان و گسترش برنامههای تبادل و فرصتهای تحصیل در خارج از کشور تاثیر بسزایی در بهبود سطوح بینالمللیسازی دارند.
کارشناسان معتقدند که یکی از مزایای بینالمللی شدن ارتقای کیفیت تحصیلی است. چرا که با قرار گرفتن در معرض دیدگاهها و روشهای آموزشی متنوع، نوآوری در توسعه برنامه درسی تقویت شده و استانداردهای آکادمیک بهبود پیدا میکند.
بر اساس این مطالعه، راهکار بهبود بینالمللیسازی آموزش عالی شامل بهبود مهارتهای زبانی، تسریع مراحل اداری و صدور روادید و ارائه آموزشهای تخصصی در زمینه تسلط دیجیتال و شایستگی فرهنگی است. همچنین دولتها میتوانند با جستجوی حمایتهای خیریه برای برنامههای بینالمللیسازی و همچنین منابع مالی تخصصی دولتی، برخی از این چالشها را برطرف کنند.
انتهای پیام/
نظر شما