به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، بر اساس مطالعهای که توسط مایکل فلمینگ از دانشگاه گلاسگو و همکارانش در ۱۳ اکتبر در مجله PLOS Medicine منتشر شد، کودکان اسکاتلندی مبتلا به شرایط تکامل عصبی متعدد، غیبت و محرومیت بیشتری در مدرسه، کسب نتایج ضعیف در امتحانات و افزایش بیکاری را تجربه میکنند.
کودکانی که دارای شرایط رشد عصبی مانند اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD)، اختلال طیف اوتیسم (ASD)، افسردگی و ناتوانی فکری هستند، اغلب در مدرسه دچار مشکل میشوند. چندین بیماری تکاملی عصبی معمولاً با هم همزیستی دارند؛ اما این پدیده که به عنوان چند عارضه رشد عصبی شناخته میشود، در کودکان کم مورد توجه قرار گرفته است.
برای رفع این شکاف فلمینگ و همکارانش شیوع چند بیماری مبتلا به رشد عصبی در دانش آموزان اسکاتلندی و نتایج تحصیلی آنها را در مقایسه با همسالان خود بررسی کردند.
نویسندگان پنج پایگاه داده بهداشت و آموزش در اسکاتلند را برای شناسایی چند بیماری مبتلا به رشد عصبی در ۷۶۶ هزار و ۲۴۴، کودک چهار تا ۱۹ ساله (که در اسکاتلند از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به مدرسه می روند) مرتبط کردند. محدودیتهای مطالعه این است که ۹۶.۲ درصد از شرکت کنندگان سفید پوست هستند، بنابراین یافتهها ممکن است به جمعیتهای متنوعتر قومی تعمیم نیابد.
Multimorbidity به عنوان وجود ۲ یا بیشتر از شرایط افسردگی، اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اوتیسم، ناتوانی های فکری در کودک تعریف شده است. در مقایسه با کودکان فاقد هرگونه شرایط، کودکانی که دارای یک یا چند مورد از این شرایط هستند افزایش غیبت و استثنا در مدرسه و افزایش بیکاری را تجربه کردند.
افسردگی همزمان قوی ترین عامل محرومیت و ADHD همزمان قویترین عامل بود. دختران کمتر دچار چند عارضه میشوند، اما اگر چنین باشند، تأثیر سوء بیشتری بر نتایج تحصیلی نسبت به پسران داشتند. تجزیه و تحلیل اضافی نشان داد که افزایش خطر نتایج ضعیف امتحانات تا حدی با نرخ بالاتر غیبت و محرومیت از مدرسه توضیح داده شد و نتایج ضعیفتر امتحانات، به نوبه خود، افزایش خطر بیکاری را توضیح داد.
این یافته نشان میدهد که مداخلات باید بر کاهش غیبت و محرومیت در مدرسه یا تأثیر مربوط به آنها، بر کودکان مبتلا متمرکز باشد تا پیامدهای نامطلوب طولانی مدت را به حداقل برساند. به گفته نویسندگان، روش استاندارد ساخت سیستمهای مراقبت های بهداشتی و آموزش در اطراف شرایط منفرد ممکن است با عدم شناخت خطر افزایش نتایج ضعیف آموزشی در کودکان و پاسخگویی به همه نیازهای آنها، از آسیب پذیری در رشد عصبی برخوردار شود.
انتهای پیام/
نظر شما