اعظم نظری گراوند در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که دانشجویان برای فعالیت در انجمن انتظار دریافت حق‌الزحمه دارند، اظهار کرد: اگر دانشجویان برای فعالیت در انجمن حقوق دریافت کنند، انگیزه بیشتری برای فعالیت خواهند داشت. در صورتی که در حالت عادی دانشجویان ترجیح می‌دهند برای برنامه‌های شخصی خودشان وقت بگذارند.
دبیر انجمن علمی رشته نقاشی دانشگاه تربیت مدرس درباره مشکلات اشتغال دانشجویان هنر و نقاشی گفت: دانشجویان رشته نقاشی از طریق نمایش و فروش آثارشان یا برگزاری کلاس آموزشی می‌توانند درآمدزایی داشته باشند؛ اما در این مسیر مشکلاتی وجود دارد. به عنوان مثال این که اغلب دانشجویانی که وارد دوره ارشد نقاشی یا گرافیک می‌شوند، پایه نقاشی ندارند و تغییر رشته داده‌اند، به همین دلیل با تاخیر به درآمد می‌رسند.
وی با اشاره به این که دانشجویان نقاشی برای درآمدزایی باید به درجه مطلوبی از توانایی برسند، افزود: برای مثال کسی که قصد برگزاری کلاس آموزشی دارد، باید توانایی‌اش از سوی استادان تایید شود. وقتی دانشجویی به این مرحله برسد، انجمن علمی حاضر است برای وی تبلیغات کرده و هنرجو جذب کند. البته برخی مواقع با وجود حمایت انجمن از دانشجو، خود دانشجو تلاش کافی نمی‌کند.
نظری درباره دیگر روش‌های درآمدزایی دانشجویان هنر تصریح کرد: یکی از راه‌های درآمدزایی هم تاسیس آموزشگاه هنری است که موانع بسیاری در این زمینه وجود دارد. مثلا وام‌هایی برای تاسیس موسسه ارائه می‌شود؛ اما اقساط سنگینی دارد و پرداخت آن برای فارغ‌التحصیلان تازه کار سخت است.
فرصت درآمدزایی انگیزه دانشجویان برای فعالیت‌های کلاسی را افزایش می‌دهد
دبیر انجمن علمی رشته نقاشی دانشگاه تربیت مدرس با تاکید بر این که برخی رشته‌ها به لحاظ درآمدزایی، آینده بسیار خوبی دارند و به همین دلیل دانشجویان این رشته‌ها با انگیزه بیشتری به فعالیت‌های کلاسی خود رسیدگی می‌کنند، یادآور شد: در حالی که در رشته نقاشی این فرصت برای دانشجویان فراهم نیست.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: در دوران آموزش مجازی، کلاس‌های عملی رشته نقاشی به صورت حضوری برگزار می‌شد و دانشگاه شرایط خوابگاه و آموزش را برای دانشجویان فراهم کرده بود؛ اما برای آموزش دانشگاه قابل پذیرش نبود که دانشجویان هنر برای کلاس حضوری به دانشگاه بیایند. چون معتقد بودند اولویت کلاس حضوری برای دانشجویان پزشکی است. یکی از دلایل این موضوع این است که ضرورت رشته‌هایی مانند پزشکی برای عموم جامعه قابل لمس‌تر است؛ اما ضرورت رشته هنر چندان قابل درک نیست. این وضعیت سبب می‌شود که اغلب دانشجویان هنر به مهاجرت فکر کنند.
نظری با بیان این که دانشجویان تصور می‌کنند که خارج از ایران، شرایط بهتری برای هنر وجود دارد، افزود: هنرمندان خارج از ایران، آزادی فکری بیشتری دارند و می‌توانند با آزادی بیشتری آثار خود را خلق کرده و به نمایش بگذارند.
دبیر انجمن علمی رشته نقاشی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به این که برخی تصور می‌کنند که نقاشی تفریح است، در صورتی که تمرین‌های مدام در نقاشی بسیار خسته‌کننده می‌شود، گفت: این نوعی تبعیض به حساب می‌آید. این تبعیض‌ها از محیط یک دانشگاه شروع می‌شود و وقتی به جامعه می‌رسد بسیار گسترده‌تر می‌شود. این تبعیض در فروش آثار هنرمندان هم وجود دارد. به این معنا که برخی افراد تنها به دلیل معروف بودن، می‌توانند فروش خوبی از محصولاتشان داشته باشند، در حالی که ممکن است ایده‌های با قوتی نداشته باشند.
انتهای پیام/
نظر شما