به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، نخست وزیر عراق اخیرا در اقدامی نسنجیده با تکرار یک واژه جعلی ابهامی در خصوص رویکرد دولت جدید این کشور در قبال روابط با ایران به وجود آورد. این اقدام السودانی تناسبی با روابط گسترده و راهبردی دو کشور ندارد و با توجه به اصرار او بر این ماجرا به نظر می‌رسد تغییر رویکردی در حوزه روابط خارجی بغداد در حال شکل گرفتن باشد. البته از این موضوع هم نباید غافل شد که رسانه‌های غربی همواره در تلاش بوده‌اند تا با جنجال آفرینی روابط تهران-بغداد را با شکاف مواجه کنند. به منظور بررسی دلایل بی‌ملاحظگی نخست وزیر عراق و اقدامات مناسب از سوی جمهوری اسلامی ایران، گفتگویی با دکتر احمد زارعان –عضو هیئت علمی دانشگاه و کارشناس ارشد مسائل منطقه- انجام شد.
غرب می‌خواهد روابط تهران با کشورهای همسایه را مختل کند
متن کامل گفتگوی ایسکانیوز با «دکتر احمد زارعان» بدین شرح است:
- با توجه به تکرار یک واژه جعلی توسط نخست وزیر عراق، به نظر می‌رسد دولت جدید این کشور قصد دارد حتی با قیمت خدشه به روابط دو جانبه با ایران، روابط خود را با سایر کشورهای منطقه تقویت نماید. نظر شما در این خصوص چیست؟
بعد از سقوط صدام و تشکیل دولت جدید عراق با محوریت شیعیان، عراق عمق عربی خود را از دست داد. برخی از کشورهای عربی مثل عربستان سعودی تا همین اواخر از برقراری روابط دیپلماتیک با عراق خودداری می‌کردند. به هر حال عراق در گذشته یک قدرت منطقه‌ای محسوب می‌شد و در برخی موضوعات در جهان عرب شاخص بود. حتی صدام خود را رهبر جهان عرب معرفی می‌کرد. طبیعی است عراقی‌ها در شرایط ثبات و آرامش امنیتی به فکر احیای نقش و جایگاه سابق خود باشند. این در حالی است که یک مطالبه جدی در جوانان عراقی در رابطه با بازیابی نقش و جایگاه سابق عراق به وجود آمده است. این مطالبه به حدی جدی است که برخی جوانان عراقی تحت تاثیر افسانه‌سرایی‌های دروغین در مورد دوران صدام و حاکمیت بعثی‌ها، یک احساس نوستالژیک نسبت به آن دوران پیدا کرده‌اند. علاوه بر این جریان‌های سیاسی پان‌عرب عراقی اعم از شیعه و سنی، تلاش می‌کنند عنصر قومیت عربی را به عنصر اصلی هویت ملی عراقی تبدیل کنند. جریان صدر یکی از این جریان‌هاست و طبیعتا دولت عراق از سوی این جریان‌ها نیز تحت فشار است. استفاده از واژه جعلی خلیج عربی توسط برخی مقامات عراقی نیز در این چارچوب و تحت تاثیر عوامل فوق قابل تحلیل و تفسیر است. البته برخی از سیاسیون عراقی از روی عادت از این واژه استفاده می‌کنند چون استفاده از این واژه مجعول در جهان عرب تحت تاثیر سیاست‌های حکام مرتجع و دیکتاتور عرب و تحریک قدرت‌های مداخله‌گر به‌ویژه انگلستان، در چند دهه اخیر به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی متداول شده است.
- فکر می‌کنید جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به اظهارات نخست وزیر عراق چه واکنشی باید نشان دهد؟
واکنش ما نباید فقط احساسی باشد. واکنش‌های صرفا احساسی و بدون منطق و استدلال، طرف مقابل را بر ارتکاب عمل اشتباه خود مصمم‌تر می‌کند. از یک سو، دستگاه دیپلماسی باید اعتراض رسمی خود را به طرف عراقی ابلاغ کند و از سوی دیگر، مستندات تاریخی و حقوقی مربوط به نام خلیج فارس در اختیار طرف عراقی قرار داده شود. به نظرم مناسب است معاون اول رئیس‌جمهور در پاسخ به سفر چندی قبل نخست‌وزیر عراق به این کشور سفر کند و ضمن پیگیری تعاملات سیاسی، اقتصادی و دفاعی - امنیتی دو کشور، این موضوع را نیز با طرف عراقی مطرح و نخست‌وزیر عراق را با ارائه ادله و مستندات توجیه کند. آن چه مهم است این است که ما نباید روابط دو کشور را که در سطح استراتژیک تعریف شده است فدای یک اشتباه طرف عراقی کنیم. ایران و عراق علایق و منافع مشترک زیادی دارند و بسیاری از کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و همچنین برخی جریان‌های داخلی به دنبال تخریب روابط دو کشور هستند. از این رو، حفظ روابط و حتی افزایش روابط با همسایه غربی برای ما بسیار مهم است.
- علیرغم شعار دولت سیزدهم مبنی بر تقویت روابط با همسایگان، به نظر می‌رسد این موضوع محقق نشده است. با توجه به روندهای جاری روابط ایران با کشورهای همسایه را چطور پیش‌بینی می‌کنید؟
دولت آقای رئیسی به صورت جدی به دنبال تقویت روابط با کشورهای همسایه بر اساس سیاست همسایگی است. در این رابطه هم تلاش‌هایی شده است. اما مشکلات ساختاری و کارگزاری موجود در داخل کشور و همچنین مشکلات ساختاری و کارگزاری موجود در منطقه موانعی را در این راه ایجاد کرده است. حضور و فتنه‌انگیزی آمریکا و رژیم صهیونیستی در کشورهای همسایه مانند آذربایجان، امارات، بحرین، عربستان سعودی و غیره و همکاری و همراهی حکام این کشورها با نظام سلطه، اجازه استفاده ایران از مزیت‌های موجود در کشورهای همسایه را نداده است. تبادلات اقتصادی ایران و همسایگان به دلیل تحریم‌های ظالمانه آمریکا، به صورت روان انجام نمی‌شود. علاوه بر این برخی از دولت‌های منطقه نمی‌خواهند با افزایش سطح روابط خود با ایران، آمریکایی‌ها را از خود ناراحت کنند. بی‌اعتمادی و سوء ظن نیز عامل دیگری است که مانع از تقویت روابط ایران و همسایگان شده است.
انتهای پیام/
نظر شما