حسین علیزاده روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در خصوص اختلال دو قطبی گفت: اختلال دوقطبی یا همان که سابقا با نام افسردگی شیدایی شناخته می‌شد؛ نوعی اختلال روانی است که با دوره‌های افسردگی، شیدایی و خُلق غیرطبیعی مشخص می‌شود. اگر انرژی بیمار بسیار بالا یا همراه با روان‌پریشی باشد، به آن حالت شیدایی یا مانیا می‌گویند؛ اما اگر شدت آن کم باشد، به آن حالت نیمه‌شیدایی یا هیپومانیا می‌گویند .
بیشتر بخوانید:
علائم هشدار دهنده ابتلا به اختلال دوقطبی
وی افزود: طبق آخرین آمار از وبسایت آماری Our world in data به دست آمده است؛ در طی سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ میزان شیوع اختلال دوقطبی در مردان و زنان ایران تغییر چندانی نداشته است، برای زنان در حدود ۰.۹۱ و برای مردان در حدود ۰.۷۹ است. بر اساس این آمار به طور کلی میزان شیوع این اختلال در زنان بیشتر از مردان است.
روانشناس عنوان کرد: بسامد بروز این اختلال در زنان دوقطبی و مردان یکسان و متوسط سن بروز آن ۲۵ سالگی تخمین زده شده است. با این حال، ممکن است اختلال دوقطبی از کودکی آغاز یا در اواخر عمر ظاهر شود.
وی در رابطه با اینکه این بیماری در صورت درمان نشدن چه آسیب‌هایی خواهد داشت، گفت: به طور معمول تغییرات غیرعادی در روحیه و انرژی افراد مبتلا به شکل فعالیت بیش‌از حد و ناتوانی در انجام عملکردهای روزمره مشخص می‌شود. ناتوانی ناشی از اختلال دو قطبی می‌تواند شدید باشد و احتمال آسیب در روابط بین فردی، شغل یا عملکرد دانش‌آموز در مدرسه و دانشجو در دانشگاه و حتی خودکشی بشود.
علیزاده در رابطه با نحوه درمان این بیماری گفت: اختلال دوقطبی هم در زنان و هم در مردان انواع مختلفی دارد. منظور از اختلال دو قطبی نوع ۱ وضعیتی است که فرد مبتلا به مدت حداقل یک هفته دچار یک دوره کامل شیدایی می‌شود. در این وضعیت ممکن است افسردگی را هم تجربه کند یا نکند. ممکن است علائم شیدایی آنقدر شدید باشد که فرد به بستری شدن نیاز پیدا کند.
وی افزود: معمولاً افرادی که مبتلا هستند شیدایی را با سرخوشی زیاد توصیف می‌کنند. فرد احساس می‌کند که انگار «جهان زیر پای او قرار دارد» اما در مجموع، روحیه غالب او در دوران شیدایی کج‌خلقی است و همچنین این دسته از افراد ناگهان اعتماد به نفس زیادی در خود احساس می‌کنند و نیازشان به خواب کم و معمولا پرحرف می‌شوند و به راحتی حواسشان پرت می‌شود و دست به فعالیت‌هایی می‌زنند که ریسک بالایی را به همراه دارد و دچار دردسرهایی می‌شوند مثل قمار بازی، خریدهای بی‌رویه و غیرمنطقی، مثل رابطه جنسی بی‌پروا از نشانه‌های آن است.
چه چیزی باعث بروز این اختلال می‌شود؟
روانشناس اظهار کرد: اختلالات خلقی و اضطراب، استرس، افسردگی‌های ناشی از ناکامی‌ها، اختلالات روانی و احتمالا اختلال استرس پس از حادثه، استعمال مواد مخدر و مصرف الکل، ساختار مغزی فرد مبتلا و عوامل زیستی همچون ژنتیک می‌تواند باعث بروز این اختلال شود.
آسیب‌هایی که یک فرد با اختلال دوقطبی به جامعه می‌زند
علیزاده گفت : افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در حالت جنون، رفتارهای پرخطری مانند رابطه جنسی محافظت نشده یا روابط خارج از ازدواج داشته باشند. در طول دوره‌های افسردگی، شریک زندگی شما ممکن است به طور کلی از تماس جنسی اجتناب کند و این باعث زخمی شدن ذهن شریک عاطفی آنها می‌شود و فرد مبتلا با همین خط آسیب زدن در اجتماع به افراد مختلف را ادامه می‌دهد و مواردی همچون افسردگی در جمعیت در ارتباط با او و احتمالا خیانت در زندگی زناشویی بسیار بالا می‌رود.
چگونه متوجه وجود این اختلال در همسر آینده‌مان شویم؟
روانشناس گفت: ابتدا از مشاوره قبل از ازدواج یا از استفاده مشاوران پیش از ازدواجی که درمانگر هستند و تخصص درمانی دارند بهره‌مند شویم و درخواست انجام پرسش نامه‌های تخصصی درباره تشخیص این اختلال همچون اختلالات عاطفی و اسکیزوفرن و پرسش نامه‌های اختلال شخصیت و سلامت روان وآزمون‌های سلامت مغزی را پیشنهاد می‌دهم که توسط مرکز و کلینیک انجام دهند.
وی افزود: دوما اینکه در مورد این اختلال بسیار مطالعه کرده و علائم و نشانه‌ها و موارد رفتاری مشابه در مطالعات را در شریک زندگی یا فرد مورد نظر برای ازدواج با دقت رصد کنیم.
والد دارای اختلال دوقطبی چه آسیب‌هایی برای فرزندشان دارند؟
روانشناس گفت: کودکان والدین با اختلال خلقی دو قطبی در معرض خطر بالا برای اختلالات خلقی هستند. مطالعات نشان می‌دهد که کودکان والدین دوقطبی در خطر افزایش یافته‌ای از نظر بروز اختلالات روانی هستند. این کودکان باید از نظر علائم روانی مورد غربالگری قرار گرفته و در صورت لزوم برای ارزیابی روانی و درمان ارجاع شوند.
روانشناس عنوان کرد: در نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که احتمال مبتلا شدن فرزندان به اختلال دوقطبی، اختلال بیش فعالی همراه با کاستی توجه، سوء مصرف مواد، اختلال شخصیت اجتماعی و اختلالات اضطرابی بسیار بالا است.
وی در رابطه با راه درمان این اختلال اظهار کرد: خط مقدم و درمان اول برای درمان اختلال دوقطبی مصرف دارو برای تثبیت خلق و رفتارهای فرد مبتلا است و این نکته طلایی در درمان دارویی این است که بعضا مبتلایان فکر می‌کنند در زمان‌هایی که فرد از حال خوبی برخوردار است، دیگر نیازی به استفاده از داروها نیست و مصرف آنها کاری غیرضروری است اما حتی در چنین زمان‌هایی باید مصرف داروها را ادامه داد. مصرف نکردن داروها در زمان کوتاهی که روانپزشک تجویز کرده باعث بروز مشکلات مغزی می‌شود و در مرحله بعد اخذ روان درمانی ضروری است.
انتهای پیام/
نظر شما