به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ تغییرات آب و هوا خطری آشکار و جهانی است که گریبانگیر انسان امروزی است. یکی از مهم‌ترین راهکارهای این مشکل استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به ویژه در حمل‌ونقل است. با این روند، بخش حمل‌ونقل در میانه یک تغییر انقلابی از فناوری غالب سوخت‌های فسیلی قرار می‌گیرد. زیرا این بخش 24 درصد از انتشار کربن در سرتاسر جهان را به خود اختصاص می‌دهد و طبیعی است که برقی شدن ناوگان وسایل نقلیه همراه با سبز شدن سریع تولید برق، کلید اساسی برای مهار خطرات آب و هوایی به شمار می‌رود.

در همین راستا، بسیاری از کشورها اهداف بلندپروازانه‌ای را برای پذیرش و توسعه خودروهای الکتریکی تعیین کرده‌اند. به عنوان مثال، آلمان در تلاش است که تا سال 2030 حدود 6 میلیون وسیله نقلیه برقی در جاده‌ها داشته باشد. برخی کشورهای دیگر نیز متعهد شده‌اند که فروش خودروهای موتور احتراقی داخلی خود را به طور کامل متوقف کنند؛ از جمله فرانسه تا سال 2040، چین تا سال 2035، هند تا سال 2030، نروژ تا سال 2025 و آمریکا تا سال 2035.

تعهد این دولت‌ها برای سرعت بخشیدن به این انتقال در مجموعه‌ای از ابتکارات برای تشویق مصرف کنندگان به «برقی کردن خودرو» و در موارد کمتر منع مصرف کنندگان از خرید وسایل نقلیه مبتنی بر سوخت فسیلی خلاصه می‌شود. به طور مثال، دولت جو بایدن با سرمایه‌گذاری نزدیک به 175 میلیارد دلاری سعی دارد از طریق ترکیبی از یارانه خودرو و کمک‌های بلاعوض برای ساخت ایستگاه‌های شارژ خودرو، مشوق‌هایی برای خودروسازان، به پذیرش وسایل نقلیه برقی سرعت ببخشد.

توسعه خودروی برقی در کشورهای در حال توسعه

بانک جهانی در گزارشی که در ماه نوامبر 2022 منتشر کرده، به بحث تاثیر تولید و توسعه خودروهای برقی در کشورهای در حال توسعه روی اقتصاد و محیط زیست پرداخته است. در این گزارش آمده است که خودروهای برقی بیش از یک قرن پیش اختراع شده‌اند و اکنون به عنوان بخشی از راهکار کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در بازارهای بزرگی مانند چین، آمریکا و اروپا پذیرفته شده‌اند. اما انتقال به خودروهای برقی در کشورهای با درآمد کم و متوسط تا حد زیادی به دلیل نگرانی در مورد هزینه‌های اولیه بالا، کند است.

گزارش بانک جهانی نشان می‌دهد که پذیرش گسترده‌تر وسایل نقلیه برقی در کشورهای در حال توسعه با مزایایی چون بهبود سلامت عمومی، کاهش ترافیک شهری و کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی وارداتی گران قیمت همراه خواهد بود.

در مطالعه‌ای روی 20 کشور در سرتاسر آفریقا، آسیا، کارائیب، اقیانوسیه، اروپا و آمریکای جنوبی نشان داد که برقی شدن وسایل نقلیه در بیش از نیمی از این کشورها با سود اقتصادی چشمگیر همراه بوده است. در برخی از این کشورها، سرمایه‌گذاری‌های بالاتر مرتبط با وسایل نقلیه برقی در حال حاضر از نظر هزینه‌های عملیاتی پایین‌تر قابل توجیه است، ولی در برخی دیگر، تنها زمانی از نظر اقتصادی جذاب می‌شوند که منافع زیست محیطی آن نیز در نظر گرفته شود. نمونه بارز آن را می‌توان در کشورهایی دید که وارد کننده خالص نفت هستند و آنهایی که وسایل نقلیه ارزان‌تری دارند.

البته با در نظر گرفتن 70 تا 80 درصد هزینه اولیه توسعه وسایل نقلیه برقی در مقایسه با سوخت فسیلی، پاداش‌های مالی می‌تواند در توسعه و تداوم این روند مثمر ثمر باشد، زیرا خودروهای برقی بعد از تولید -از اسکوترهای 2 چرخ تا اتوبوس‌ها- هزینه کمتری برای راه‌اندازی و نگهداری نیاز دارند. همین هزینه‌های تعمیر و نگهداری کمتر به تنهایی می‌تواند منجر به صرفه‌جویی پنج هزار دلاری در طول عمر خودروی برقی شود. این موضوع در کشورهای با درآمد پایین و متوسط که شهروندانش روی بنزین مالیات می‌دهند و از سوی دیگر یارانه برق می‌گیرند، این صرفه‌جویی بیشتر هم می‌شود.

تناسب با تقاضا

بانک جهانی گزارش می‌دهد که راهکارهای مربوط به انتقال جهانی به حمل‌ونقل کم کربن باید متناسب با نیازهای بازارهای مختلف باشد. به عنوان مثال، در منطقه ساحل آفریقا -جایی که بانک جهانی در حال حاضر برای پیشرفت تحرک الکتریکی کار می‌کند- نکته کلیدی این است که ابتدا باید روی برقی کردن وسایلی چون اسکوترهای 2 چرخ، موتورهای سه‌چرخ (توک-توک) و کالسکه‌ها ‌تمرکز کنند. اتوبوس‌های برقی روش کارآمد دیگری برای رساندن مسافران به مقصد روزانه هستند. در بسیاری از شهرهای در حال رشد آفریقا، حمل‌ونقل سریع اتوبوس (BRT) می‌تواند راه را برای صرفه‌جویی بیشتر در مصرف کربن و اقتصادی هموار کند.

این موضوع در مورد هند نیز صدق می‌کند؛ جایی که بیش از 70 درصد کل ترددها توسط وسایل نقلیه 2 چرخ انجام می‌شود. انتقال به خودروهای برقی برای کاهش آلودگی هوای هند امری ضروری به نظر می‌رسد، زیرا نیمی از آلوده‌ترین شهرهای جهان در هند قرار دارند و این روند به کاهش وابستگی شدید این کشور به نفت وارداتی و در عین حال تقویت توسعه صنعتی کمک می‌کند.

در هند نیز ابتدا لازم است که ناوگانی چون 2 چرخ‌ها و سه چرخ‌های عمومی برقی شوند. راهکار دیگر در مورد هند این است که مدلی از وسایل نقلیه توسعه پیدا کند که در آن بتوان باتری خودروها را تعویض کرد. در این صورت هزینه‌های اولیه این ناوگان‌ها کاهش می‌یابد و همچنین این وسایل در ساعات طولانی‌تری می‌توانند افراد را جابه‌جا کنند.

محیط زیست

آلودگی هوا و محیط زیست می‌تواند یک محرک اصلی برای انتقال از خودروهای بنزینی به خودروهای برقی در خاورمیانه و شمال آفریقا باشد. همه‌گیری کووید 19 در این شهرهایی چون قاهره، ریاض، بیروت، جده و بغداد به خوبی نشان داد که استفاده از وسایل نقلیه با سوخت فسیلی چقدر در آلودگی هوا تاثیر دارد و در طول این همه‌گیری چقدر کیفیت هوا در این شهرها بهبود پیدا کرد. شهرهای سراسر این منطقه از جمله قاهره در حال بررسی امکان ناوگان اتوبوس‌های برقی و توسعه زیرساخت‌های مرتبط است. در حالی که تیم زیرساخت خاورمیانه و شمال آفریقای وابسته به بانک جهانی روی چالش‌های موجود برای توسعه راهکارهای فنی، سیاستی و مالی برای توسعه ناوگان برقی با تمرکز اول روی مصر، مراکش و اردن متمرکز شده است.

با این حال، به نظر می‌رسد که روند انتقال به خودروهای برقی فراتر از جاده‌ها به نتیجه می‌رسد و ناوگان برقی باید راه‌آهن‌های شهری مانند بوئنوس آیرس، را نیز دربرگیرد؛ جایی که وام‌های بانک جهانی بالغ بر 900 میلیون دلار با هدف برق‌رسانی و ارتقای 2 خط ریلی کلیدی اختصاص یافته است تا از این طریق خط راه‌آهن به برخی از آسیب‌پذیرترین محله‌های کم درآمد شهر برسد. خط دیگری نیز وجود دارد که منطقه تجاری مرکزی را به حومه شمالی و غربی این شهر مرتبط می‌کند.

هدف این پروژه‌ها ارائه خدمات ایمن‌تر، سریع‌تر و دقیقه به دقیقه (مرتب) است که البته مسافران زن بیشتر از این خدمات بهره‌مند خواهند شد، زیرا زنان بیشتر از مردان به حمل‌ونقل عمومی متکی هستند. تقریباً سه چهارم زنانی که از وسایل حمل‌ونقل عمومی برای رفت‌وآمد استفاده می‌کنند، می‌گویند که هنوز احساس امنیت بالایی ندارند. از این رو به نظر می‌رسد که بسیاری از ارتقاها مثل چراغ‌های جدید و روشن‌تر، دوربین‌های امنیتی و کیوسک‌های اضطراری به بالا بردن حس امنیت در مسافران زن کمک خواهد کرد.

علاوه بر سودمندی مسافران، پروژه برق‌رسانی یک خط را قادر می‌سازد تا از سوخت فسیلی به برق تبدیل شود و انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از حمل‌ونقل را کاهش دهد. زیرساخت‌های ارتقا یافته همچنین برای مقاومت در برابر حوادث شدید آب و هوایی و سایر خطرات اقلیمی طراحی خواهد شد.

انتهای پیام/