به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، دارچین یکی از انواع ادویه های خوشبو و بسیار پر مصرف در صنایع غذایی است. درخت این ادویه بیشتر در کشورهای چین و هندوستان پرورش داده می شود و جالب است بدانید درخت دارچین هم مثل درخت برگ بو همیشه سبز است. دارچین بومی کشور سریلانکا می باشد و بهترین نوع آن هم به دارچین سریلانکایی شهرت دارد.

بیشتر بخوانید:

درمان کم‌کاری تیروئید به روش طب سنتی

از معروف ترین خوراکی های ایرانی که به وسیله دارچین طعم دار می شوند. می توان به چای دارچین ، حلیم گندم و خورش مرغ اشاره کرد.

تحریک معده: دارچین میتونه باعث التهاب و تحریک پوشش معده بشه، که منجر به دل درد، نفخ و سوء هاضمه میشه.

زخم معده: مصرف زیاد دارچین میتونه خطر ابتلا به زخم معده رو افزایش دهد.

اسهال: دارچین خاصیت ملین داره و مصرف زیادش میتونه منجر به اسهال شود.

تداخل با داروها: دارچین میتونه با برخی داروها، از جمله داروهای رقیق کننده خون، داروهای دیابت و داروهای فشار خون تداخل داشته باشد.

کسانی که مشکلات گوارشی دارند: اگر از زخم معده، رفلاکس اسید یا سایر مشکلات گوارشی رنج می برید، باید مصرف دارچین رو محدود کنید.

زنان باردار یا شیرده: شواهد کافی در مورد بی خطر بودن دارچین برای زنان باردار یا شیرده وجود نداره، بنابراین بهتره احتیاط کنید و مصرفش رو محدود کنید.

افراد مبتلا به دیابت: دارچین میتونه سطح قند خون رو پایین بیاره، بنابراین اگر مبتلا به دیابت هستید، باید هنگام مصرف دارچین احتیاط کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

افراد مبتلا به مشکلات کبدی: دارچین حاوی کومارین است که میتونه برای کبد مضر باشه. اگر مشکلات کبدی دارید، باید از مصرف دارچین خودداری کنید.

به طور کلی، مصرف ۱ تا ۶ گرم دارچین در روز بی خطر تلقی می شه. با این حال، مهمه که به بدن خود گوش بدید و اگر عوارض جانبی رو تجربه کردید، مصرفش رو کم کنید یا قطع کنید.

دو نوع اصلی دارچین وجود داره: دارچین سیلان و دارچین کاسیا. دارچین سیلان به طور کلی به عنوان نوع ایمن تر و سالم تر در نظر گرفته میشه، زیرا سطح کومارین پایین تری دارد.

انتهای پیام/