به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ نظرسنجی از ۴۵ هزار و ۲۰۲ جوان در نروژ نشان میدهد که استفاده از صفحه نمایش در رختخواب خطر بیخوابی را تا ۵۹ درصد افزایش میدهد و زمان خواب را ۲۴ دقیقه کاهش میدهد. این مطالعه همچنین نشان میدهد که رسانههای اجتماعی نقش بیشتری نسبت به فعالیت صفحه نمایش در بیخوابی ندارند.
محققان مؤسسه بهداشت عمومی نروژ، میگویند: به نظر میرسد که نوع فعالیت صفحه نمایش به اندازه زمان کلی صرف شده برای استفاده از صفحه نمایش در رختخواب مهم نیست. ما هیچ تفاوت قابل توجهی بین رسانههای اجتماعی و سایر فعالیتهای صفحه نمایش پیدا نکردیم، اما این مطالعه نشان میدهد که استفاده از صفحه نمایش خود عامل کلیدی در اختلال خواب است؛ احتمالاً به دلیل جابهجایی زمان، جایی که استفاده از صفحه نمایش با صرف زمانی که در غیر این صورت به استراحت میرفت، خواب را به تاخیر میاندازد.
تاثیر صفحه نمایش روی خواب
تصور میشود استفاده از صفحه نمایش از چهار طریق بر خواب تأثیر میگذارد: اعلانها خواب را مختل میکنند، زمان استفاده از صفحه نمایش جایگزین زمان خواب میشود، فعالیتهای صفحه نمایش شما را بیدار نگه میدارد تا به خواب بروید، یا قرار گرفتن در معرض نور ریتمهای شبانهروزی را به تأخیر میاندازد.
محققان میگویند: مشکلات خواب در بین دانشآموزان بسیار شایع است و پیامدهای مهمی بر سلامت روان، عملکرد تحصیلی و رفاه کلی دارد، اما مطالعات قبلی عمدتاً روی نوجوانان متمرکز شدهاند.
آنها میافزایند: با توجه به استفاده گسترده از صفحه نمایش در رختخواب، هدف ما بررسی رابطه بین فعالیتهای مختلف صفحه نمایش و الگوهای خواب بود. ما انتظار داشتیم که استفاده از رسانههای اجتماعی با توجه به ماهیت تعاملی و پتانسیل آن برای تحریک عاطفی، ارتباط قویتری با خواب ضعیفتر داشته باشد.
برای بررسی، دانشمندان از نظرسنجی سلامت و رفاه دانشجویان در سال ۲۰۲۲ استفاده کردند که یک مطالعه ملی روی دانشجویان نروژی بود. آنها به ۴۵ هزار و ۲۰۲ شرکت کننده در آموزش عالی تمام وقت، در سنین ۱۸ تا ۲۸ سال رسیدند.
آنها ابتدا از شرکت کنندگان خواستند بگویند که آیا بعد از رفتن به رختخواب از صفحه نمایش استفاده میکنند و برای چه مدت. سپس از شرکتکنندگان خواستند فعالیتهای انتخابی خود را شناسایی کنند: تماشای نمایشها یا فیلمها، بازی، رسانههای اجتماعی، گشت و گذار در اینترنت، گوش دادن به صدا مانند پادکست یا خواندن مطالب مرتبط با مطالعه.
بیشتر بخوانید:
گوشی هوشمند، عامل پنهان در کاهش بهرهوری سازمانی
همچنین از شرکت کنندگان خواسته شد تا زمان خواب و بیدار شدن خود را گزارش دهند، همچنین مدت زمانی که به خواب رفتهاند، هر چند وقت یک بار در به خواب رفتن یا ماندن در خواب با مشکل مواجه شدهاند، چند بار در طول روز احساس خواب آلودگی میکنند و چه مدت مشکلات خواب آنها ادامه دارد. بیخوابی به عنوان مشکلات خواب و خواب آلودگی در طول روز حداقل سه بار در هفته در طول حداقل سه ماه تعریف شد.
سپس دانشمندان پاسخها را در سه دسته دستهبندی کردند: یکی که شرکتکنندگان میگویند فقط از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند، دیگری که شرکتکنندگان از رسانههای اجتماعی نام نمیبرند، و دستهای که شرکتکنندگان چندین فعالیت از جمله رسانههای اجتماعی را انتخاب میکنند.
دانشمندان دریافتند که افزایش یک ساعت زمان استفاده از صفحه نمایش بعد از خواب، احتمال بروز علائم بیخوابی را تا ۵۹ درصد افزایش میدهد و مدت زمان خواب را تا ۲۴ دقیقه کاهش میدهد. با این حال، استفاده از رسانههای اجتماعی مضرتر از سایر فعالیتهای صفحه نمایش نبود.
هیچ تعامل معنیداری بین زمان صرف شده برای استفاده از صفحه نمایش و انتخاب فعالیت وجود نداشت، که نشان میدهد خود فعالیت بر میزان زمانی که افراد بیدار میماندند تأثیری نداشته است.
این نشان میدهد که صفحهنمایشها زمان خواب را به این دلیل کاهش میدهند که جای استراحت را میگیرند، نه به این دلیل که بیداری را افزایش میدهند: انتظار میرود فعالیتهای مختلف به طور متفاوتی بر بیداری تأثیر بگذارند.
محققان پیشنهاد میکنند: اگر با خواب مشکل دارید و مشکوک هستید که زمان استفاده از صفحه نمایش ممکن است یک عامل باشد، سعی کنید استفاده از صفحه نمایش را در رختخواب کاهش دهید، به طور ایده آل حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از خواب توقف کنید. اگر از صفحه نمایش استفاده میکنید، اعلانها را غیرفعال کنید تا اختلالات در طول شب به حداقل برسد.
با این حال، دانشمندان هشدار دادند که مطالعه آنها بر یک فرهنگ واحد متمرکز است. ممکن است تفاوتهای قابل توجهی در رابطه بین استفاده از صفحه نمایش و خواب در سطح جهانی وجود داشته باشد. علاوه بر این، برای مقایسه استفاده از رسانههای اجتماعی با سایر فعالیتهای صفحه نمایش، برخی از فعالیتهایی که میتوانند تأثیرات متفاوتی بر خواب داشته باشند - مانند گوش دادن به موسیقی یا بازی - در یک دسته گنجانده شدند.
محققان میگویند: این مطالعه نمیتواند علیت را تعیین کند، مثلاً اینکه آیا استفاده از صفحه نمایش باعث بیخوابی میشود یا اینکه دانشآموزان مبتلا به بیخوابی بیشتر از صفحه نمایش استفاده میکنند. این مطالعه همچنین شامل ارزیابیهای فیزیولوژیکی نمیشود که میتواند بینش دقیقتری در مورد الگوهای خواب ارائه دهد.
انتهای پیام/
نظر شما