به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، سال ۱۳۰۳ بود که نخستین ایستگاه رادیویی در ایران پایه‌ریزی شد و در اقدامی توسط ارتش، یک دستگاه کامل موج بلند ۴ واتی برای شهرهای تبریز، مشهد، کرمان، شیراز و کرمانشاه از یک شرکت روسی خریداری شد. همچنین در سال ۱۳۰۴ اولین دستگاه‌های گیرنده به‌طور محدود وارد ایران شد. دولت به علت آنکه نگران دریافت امواج و برنامه‌های رادیو شوروی و تبلیغات سیاسی کمونیستی بود از سال ۱۳۰۷ برای وارد کردن دستگاه‌های گیرنده مقررات سختی را وضع کرد.
از آن‌رو که برای گیرنده رادیو معادلی رایج نشده بود، آن را دستگاه بی‌سیم اخذ صوت (رادیو کنسرت) نامیدند. علت انتخاب این نام آن بود که این دستگاه تنها برای شنیدن صوت و نغمه کاربرد داشت و هنگام ورود دستگاه‌ها به ایران رئیس گمرک خانه به دقت بررسی می‌کرد که رادیو کنسرت با دستگاه تلگراف و تلفن بی‌سیم یکی نباشد.
حقوق‌های زیر ۵۰۰ هزار تومان برای برنامه‌های رادیویی / فقط به عشق مردم کار می‌کنیم
وقتی رادیو وارد ایران شد، مردم از دیدن آن بسیار متعجب بودند و همین‌طور برایشان جالب بود که چطور از چنین ابزاری صداهای متفاوت پخش می‌شود. حالا که ۸۳ سال از آن روزها می‌گذرد شاید به تصور برخی‌ها، رادیو رسانه‌ای ساده است که با گرفتن یک موج می‌توان وارد دنیای رنگارنگی شد؛ دنیایی مملو از صداهای مختلف، صداهایی که خاطرات زیبایی را در ذهن زنده می‌کنند. اما این روزها رادیو روزگار چندان خوشایندی ندارد و هنرمندان این رسانه با وجود عشقی که به آن دارند از اوضاعی که بر آن حاکم است گله و شکایت دارند و بارها در گفت‌وگوهایشان به دستمزد پایین این رسانه اشاره کرده‌اند.
اوضاع در رادیو چندان خوب نیست
داوود منفرد یا همان شنگول صبح جمعه با شما یکی از چهره‌های مطرح در طنز رادیو است که در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز اظهار کرد: اوضاع در رادیو چندان خوب نیست و دستمزدها بسیار ناچیز است، چون بودجه بسیار کمی داریم و این مسئله اوضاع را خراب کرده است.
بازیگر نقش شنگول در جمعه ایرانی با اشاره به ریزش مخاطب رادیو عنوان کرد: پیش‌تر مردم وقتی مرا در خیابان می‌دیدند بسیار ابراز علاقه می‌کردند، اما حالا اوضاع فرق کرده، در حال حاضر مخاطب ما بسیار کاهش یافته است.
بازیگر نقش دایی چپول با اشاره به نقش مسئولان خاطرنشان کرد: در گذشته، مسئولان توجه زیادی به برنامه‌ها نشان می دادند و سر کارها حاضر می‌شدند، اما حالا ما دیگر آنها را نمی‌بینیم و فاصله مسئولان با عوامل تهیه برنامه‌ها بسیار زیاد شده است.
منفرد همچنین با اشاره به مشکلات رادیو گفت: کمبود بودجه بسیار آزاردهنده بوده و دستمزدها بسیار ناچیز است، این در حالی است که خیلی‌ها گمان می‌کنند ما حقوق‌های چند صد میلیونی از رادیو دریافت می‌کنیم، اما باید بگویم که حقوق ما برای برنامه‌های رادیویی زیر یک میلیون تومان و یا حتی زیر ۵۰۰ هزار تومان است.
وی در پایان تاکید کرد: ما در رادیو به دنبال دریافت پول‌های هنگفت و آن‌چنانی نیستیم و فقط به عشق مردم کار می‌کنیم، اما کاش مسئولان کمی به فکر باشند.
دستمزد رادیو به اندازه ۵ عدد نان هم نیست
همچنین، اصغر سمسارزاده در گفت‌وگویی تاکید کرد که رادیو و تلویزیون باید وضعیت درستی داشته باشند، دستمزد رادیو به اندازه ۵ عدد نان هم نیست و این شرم‌آور است.
گوینده صبح جمعه با رادیو گفت: من فقط به خاطر مردم کار می‌کنم و همچنان به کارم ادامه خواهم داد. پولی که از رادیو می‌گیرم شرم‌آور است. در رادیو، هنرپیشه‌ها، گوینده‌ها و تمام عوامل به غیر از عده‌ای خاص که برنامه‌ساز هستند، بقیه وضعیت خوبی از نظر درآمدی ندارند.
رادیو یک رسانه در دسترس است
برخی از هنرمندان هم اوضاع رادیو را بهتر از تلویزیون می‌دانند و عنوان می‌کنند که این رسانه می‌تواند جلوتر از تلویزیون حرکت کند تا جایی که، بیوک میرزایی بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و رادیو در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز اظهار کرد: رادیو در حال حاضر اوضاع بهتری نسبت به تلویزیون دارد و می‌توان تا اندازه‌ای رضایت بیشتری کسب کرد.
میرزایی با بیان اینکه ما در رادیو از وجود داستان‌های متنوع در متون بهره می‌بریم، گفت: ما در این رسانه از رمان‌ها، داستان‌ها و نویسنده‌های مختلف برای اجرای برنامه‌های خود استفاده می‌کنیم.
بازیگر سریال آتش و باد افزود: رادیو یک رسانه در دسترس است و هر روز برُد آن بیشتر می‌شود.
وی عنوان کرد: رادیو به دلیل اینکه بازتاب تصویری ندارد بسیاری از محدودیت‌هایی را که در تلویزیون داریم در رادیو شاهد نیستیم، متاسفانه ما در تصویر نمی‌توانیم آنچه را در چنته داریم به‌خوبی ارائه دهیم، اما در رادیو چنین نیست.
انتهای پیام/
نظر شما