به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ رژیم‌ غذایی فستینگ در سال‌های اخیر به یک مد محبوب در رژیم غذایی تبدیل شده است، البته شواهد عینی از فواید آن محدود و عمده مطالعات روی حیوانات بوده است. رژیم فستینگ ۱۶/۸ شبیه به روزه‌ای است که ما می‌شناسیم، البته تقریبا برعکس آن، یعنی ۱۶ ساعت روزه‌داری، از بعد از شام تا ناهار فردا و هشت ساعت فرصت برای غذاخوردن که در این زمان می‌توانید دو تا سه وعده غذایی بخورید. البته در این فرصت هم باید غذاهای سالم بخورید و غذاهای فرآوری‌شده و پرکالری را کنار بگذارید.

راهکار دانشگاه‌های آمریکا برای ارائه غذای سالم به دانشجویان

محققان دانشگاه میشیگان با مطالعه روی مگس‌های میوه و جوندگان نشان می‌دهند که محدودیت کالری می‌تواند طول عمر را افزایش و سلامتی را بهبود دهد. البته به گفته آنها، آزمایش‌ها در حال حاضر در مراحل اولیه خود است و هنوز نتایج به انسان تعمیم داده نشده است.

محققان برای مطالعه بیشتر مکانیسم‌های مولکولی روزه‌داری، به مگس میوه روی آوردند. در گذشته، مطالعات مگس میوه به دانشمندان کمک کرده بود تا سیگنال‌های عصبی متعددی را برای گرسنگی و سیری در مغز شناسایی کنند. این موجودات ۷۵ درصد از ژن‌های مرتبط با بیماری مشابه ما را دارند و متابولیسم و مغز آنها شباهت‌های زیادی با پستانداران دارد.

آمینو اسیدهای شاخه‌دار (BCAA) مواد مغذی ضروری هستند که به نظر می‌رسد هنگام مصرف باعث ایجاد احساس سیری در مگس‌ها می‌شوند. بنابراین، خوردن بیشتر BCAA باعث کاهش احساس گرسنگی آنها می‌شود. محققان برای بررسی چگونگی تاثیر این امر بر پیری، با دادن میان وعده‌هایی با BCAA مگس میوه را گرسنه نگه داشتند.

میزان گرسنگی آنها با توجه به میزان خوردن حشرات ساعت‌ها پس از مصرف میان‌وعده اندازه‌گیری شد. مگس‌هایی که یک میان وعده با BCAA کم تغذیه می‌شدند، در وعده بعدی غذای بیشتری خوردند. آنها همچنین غذاهای حاوی پروتئین را به جای غذاهای حاوی کربوهیدرات هدف قرار دادند که این امر نشان می‌دهد مگس‌ها برحسب گرسنگی مبتنی بر نیاز به سمت غذا می‌روند، نه برحسب گرسنگی کاذب.

در نتیجه محققان نورون‌های مغزی مگس‌های میوه را فعال کردند تا واکنش‌های گرسنگی در آنها تحریک شود و در پایان متوجه شدند که این مگس‌ها عمر طولانی‌تری دارند. محققان نتیجه می‌گیرند که وضعیت گرسنگی در مقابل در دسترس بودن غذا یا ویژگی‌های پرانرژی رژیم غذایی عمر را طولانی‌تر می‌کند.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد کاهش BCAA در رژیم غذایی مگس‌ها همچنین منجر به ایجاد پروتئین‌های پشتیبانی اصلاح‌ شده به نام «هیستون‌ها» توسط نورون‌های گرسنگی آنها شد. نورون‌های گرسنگی به نوبه خود به DNA متصل می‌شوند و به تنظیم فعالیت ژن کمک می‌کنند. محققان فکر می‌کنند این هیستون‌های اصلاح شده ممکن است ارتباط بین رژیم غذایی، پاسخ‌های گرسنگی و پیری باشد. البته ناگفته نماند که مطالعات گذشته نیز افزایش عرضه هیستون را با طول عمر طولانی مرتبط کرده است.

با توجه به این یافته‌ها، محققان فکر می‌کنند گرسنگی مزمن احتمالا یک پاسخ انطباقی باشد که به واسطه تغییراتی در پروتئین‌های هیستون در مدارهای عصبی مجزا پیری را کند می‌کند.

محققان توضیح می‌دهند که به نظر می‌رسد رژیم‌های غذایی با سطح کم BCAA برای سلامتی ما مفیدند. شاید دلیلش این باشد که آنها مواد مغذی کافی را برای بدن فراهم می‌کنند؛ در حالی که سیگنال‌های گرسنگی را در مغز به طور کامل خاموش نمی‌کنند.

انتهای پیام/