محمد حسن‌زاده رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز در خصوص محدودیت دسترسی به پایگاه‌های اطلاعات علمی اظهار کرد: استفاده از اطلاعات همه پایگاه‌های علمی نیازمند پرداخت حق عضویت نیست. پایگاه‌های اطلاعات علمی بسیاری در جهان وجود دارند که دسترسی به آن‌ها برای مردم دنیا باز است و همه می‌توانند بدون محدودیت به آن‌ها دسترسی داشته باشند.

بیشتر بخوانید:

عواقب قطع دسترسی به پایگاه‌های علمی/ کاهش قدرت رقابتی دانشگاه‌های کشور در رتبه‌بندی‌ها

وی افزود: دسترسی به برخی پایگاه‌های اطلاعات علمی که توسط ناشران تجاری اداره می‌شود، نیازمند حق اشتراک است. نداشتن دسترسی به این سایت‌ها به معنای قطع دسترسی پژوهشگران به بخشی از داده‌ها است. این موضوع، به خصوص در رشته‌هایی مانند ریاضی و غیره که پژوهش‌های آنها مبتنی بر یافته‌های دیگران بنا می‌شوند، مشکل ساز است؛ چراکه این رشته‌ها برای پژوهش و نوآوری، نیازمند دسترسی به یافته‌های جدید دانشمندان هستند.

رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران گفت: نداشتن دسترسی کامل به اطلاعات، دانشمندان را با سختی‌هایی مواجه می‌کند. به عنوان مثال ممکن است پژوهشی را آغاز کنند که قبلا انجام شده است یا می‌خواهند کاری را بر اساس یک روش انجام دهند و دسترسی نداشتن به آن روش، مشکلاتی را برایشان ایجاد کند. گاهی هم به دلیل محدودیت دسترسی به اطلاعات کافی، پژوهش درست پیش نمی‌رود. موارد فوق، از جمله مشکلاتی است که پژوهشگران در اثر محدودیت دسترسی به پایگاه‌های اطلاعاتی علمی با آن مواجه هستند.

وی اظهار کرد: محدودیت دسترسی به پایگاه‌های علمی، کیفیت و کمیت مقالات علمی را تحت شعاع قرار می دهد. زمانی که یک پژوهشگر تصمیم به شروع پژوهشی می‌گیرد، باید ببیند در آن زمینه تا کنون چه فعالیت‌هایی انجام شده و چه کارهایی انجام نشده است، سپس پژوهش خودش را بر مبنای آن‌ها انجام دهد.

حسن زاده افزود: دسترسی نداشتن به اطلاعات، کیفیت و کار پژوهشگران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اینکه آیا بین محدودیت دسترسی به پایگاه‌های اطلاعات علمی و کیفیت و کمیت مقالات ارتباط مستقیمی وجود دارد یا خیر؛ مسئله ایست که باید مورد بررسی قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: دسترسی نظام دانشگاهی هر کشوری به پایگاه‌های اطلاعات علمی، از ضروریت‌های قرار گرفتن در مسیر جریان اطلاعات علمی و فناورانه است.

انتهای پیام/