به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هدف از درمان پیر چشمی جبران ناتوانی چشمان شما در تمرکز بر اجسام نزدیک است. گزینه‌های درمانی زیادی هم برای این مشکل وجود دارد که شامل استفاده از عینک‌های اصلاحی (عدسی‌های عینک) یا لنزهای تماسی، انجام عمل جراحی انکساری یا کاشت لنز است.

بیشتر بخوانید:

علائم پیرچشمی را بیشتر بشناسید

عبدالحسین غفوریان، جراح و متخصص چشم، فوق تخصص افتالمیک پاتولوژی از دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا در مورد مشکلات پیر چشمی می‌گوید: افرادی که ضعیفی چشم ندارند و عینک نمی‌زنند در چهل سالگی به بالا مبتلا به پیر چشمی می‌شوند؛ یعنی دید دور شان خوب است اما دید نزدیکشان تار می‌شود که به آن پیر چشمی گفته می‌شود. شاید چنین اسمی ناامیدکننده باشد اما پیر چشمی واقعاً به معنای پیری نیست. در واقع دید نزدیک چشم سالم باید در این سنین تار بشود. در غیر این صورت چشم بیماری دارد و این علامتی از بیماری نیست. بلکه روندی از رشد بدن انسان است.

سن استفاده از عینک

غفوریان می‌گوید: اینکه از چه سنی باید شروع به زدن عینک کرد به چند عامل بستگی دارد؛ یکی شغل و نوع کاری است که افراد انجام می‌دهند. مثلاً خیاط، ساعت‌ساز، جواهرساز، آرایشگر یا جراح دندان معمولاً زودتر یعنی حدود چهل، چهل و یک سالگی باید شروع به زدن عینک کنند. چون نیاز به تیزبینی و دقت بیشتری در دید نزدیک دارند. اما بعضی افراد مثلاً راننده‌ها یا کسانی که زیاد با دید نزدیک سر و کار ندارند زدن عینک نزدیک برای آن‌ها معمولاً به تعویق می‌افتد. حتی افرادی هم هستند که تا چهل و هفت - هشت سالگی نیاز به استفاده از عینک نزدیک ندارند که اتفاق بدی هم نیست و در واقع به خواست بیمار هم بستگی دارد. البته اگر کسی عینک نزدیک استفاده کند فقط باعث می‌شود نزدیک را بهتر ببیند و لذت بهتر دیدن را احساس کند؛ وگرنه اگر هم عینک نزند اتفاق بدی برای چشمش نمی‌افتد؛ فقط نمی‌تواند خیلی از ریزه‌کاری‌های تصاویر نزدیک را خوب ببیند.

روش‌های درمان پیر چشمی

فوق تخصص افتالمیک پاتولوژی در مورد روش‌های درمان دید نزدیک می‌گوید: روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد که بهترین و سالم‌ترین آن که بیشتر هم توصیه می‌شود زدن عینک است. افراد زیر شصت سال باید بدانند وقتی پزشک برای آن‌ها عینک تجویز می‌کند نمره عینک نزدیک چشم آن‌ها دو تا دو و نیم سال یک بار تغییر می‌کند. مثلاً اگر نمره عینک یک فرد چهل و دو ساله مثبت یک باشد همان فرد در پنجاه و دو سالگی نمره‌ای حدود دو نیاز خواهد داشت. بنابراین فردی هم که نمره عینک او صفر باشد در شصت سالگی نمره عینک نزدیک او از سه عبور نمی‌کند. ضمن آنکه پس از شصت سالگی هم نمره نزدیک دیگر ثابت می‌ماند و پیشرفت نمی‌کند.

بهترین درمان؛ زدن عینک

بهترین راه حل درمان یا غلبه بر پیر چشمی زدن عینک است که نمره عینک هم بعد از معاینه هر دو سه سال یک بار باید عوض شود. راه دوم که تا حدودی جدید هم هست استفاده از قطره‌هایی است که وقتی بیمار از آن‌ها استفاده می‌کند به مدت چیزی حدود شش ساعت پیر چشمی او درمان می‌شود و می‌تواند نزدیک را به خوبی ببیند.

این قطره‌ها از دارویی به نام پیلو کارپین که سال‌هاست شناخته شده ساخته می‌شود. اما باید این را بدانیم که این قطره‌ها مخصوصاً در ابتدای کار که در آمریکا وارد بازار شد در چند مورد باعث پارگی و کنده شدن شبکیه که یک بیماری خیلی خیلی مضر و با تخریب بالاست همراه بود.

استفاده از قطره چشم برای اصلاح دید کوتاه مدت

غفوریان می‌گوید: اخیراً در کنفرانس کنگره سراسری اروپا که دو ماه پیش در اتریش برگزار شد یک گروه تحقیقاتی در مقاله‌های خود اثبات کردند که این قطره که برای چشم مضر بوده با دوز بسیار رقیق‌تر می‌تواند به هما ن نتیجه درمانی برسد. بنابراین می‌تواند برای کسانی که می‌خواهند عینک نزنند و نزدیک بینی آن‌ها به مدت محدود درست شود کاربرد داشته باشد؛ ضمن آنکه حتماً باید قبل از تجویز و استفاده از این قطره؛ چشم پزشک آن‌ها را با ریختن قطره در چشم برای دیدن تمام قسمت‌های شبکیه معاینه کامل کند. یعنی پزشک با معاینه دقیق متوجه شود که شبکیه بیمار فرد، مستعد سوراخ شدن یا پارگی نباشد تا اجازه استفاده از این قطره را داشته باشند.

لیزر درمانی

به گفته این متخصص چشم، روش چهارم استفاده از لیزر است. این کار به روش‌های مختلف درمان پیرچشمی با لیزر انجام می‌شود که درحال حاضر می‌توان گفت ضررتمام روش‌های درمان با لیزر پیر چشمی بیشتر از منفعت آن‌هاست. اما درمان با لیزر برای بهبود دید دور بسیار عالی است و اگر کسی از عینک خسته شده یا نمی‌خواهد عینک بزند یا به هر دلیلی نمی‌تواند عینک بزند این روش به او پیشنهاد می‌شود.

ضمن آنکه در حال حاضر تکنیک‌های بسیار خوب و بی‌ضرری هم آمده که برای هر بیماری یا هر چشمی، جراح چشم پزشکی پس از معاینه می‌تواند این روش را به او ارائه دهد. اما درمان پیر چشمی با جراحی لیزر پیشنهاد نمی‌شود چون دید دور آن چشم مختل می‌شود. به طور کلی بهتر است جراحی‌های لیزیک اصلاح پیرچشمی انجام نشود.

جراحی‌های داخل چشم

غفوریان می‌گوید: روش بعدی جراحی‌های داخل چشمی است که به طور ساده دو نوع هستند یعنی یا لنزهایی داخل چشم کاشته می‌شود که به جای لنز داخل چشمی بیمار انجام می‌شود. این روش بهتر است برای بیمارانی انجام شود که کمی آب مروارید داشته باشند و علاوه بر پیرچشمی، دید دورشان هم تا حدودی مختل شده باشد. مثلاً کسی که پنجاه ساله یا کمتر و بیشتر است هم دید دورش و هم نزدیکش نیاز به عینک داشته باشد می‌تواند از این روش خیلی سود ببرد. یعنی فرد با توجه به اینکه سال‌هاست دو عینک زده و تحمل دو عینک هم برای او سخت و هزینه‌بر است؛ این روش می‌تواند هم دید نزدیک و هم آب مروارید را اصلاح کند.

کاشت لنز

به گفته این جراح و متخصص چشم، روش دیگری که متاسفانه به خاطر کمبود امکانات در ایران کمتر از آن استفاده می‌شود کاشت لنز پرس بایو پیا روی لنز طبیعی است. مثلاً یک فرد چهل و چند ساله که دید دورش بد نیست ولی از پیر چشمی عذاب می‌کشد و آن را دوست ندارد فرد مناسبی برای این عمل است که متاسفانه این نوع لنز وارد کشور نمی‌شود. اما روش خوبی است چون بخشی از بدن که روی لنز باشد خارج نمی‌شود که این کار می‌تواند دید نزدیک خیلی خوب و با کیفیتی به بیمارها بدهد.

برای کسانی هم که آب مروارید ندارند و دید دورشان خوب است فقط پیر چشمی دارند مناسب است و پزشکان هم منتظر هستند که این لنز به ایران بیاید تا بتوانند چنین عملی برای بیماران انجام دهند. البته در حال حاضر لنز آی سی آل برای بیمارانی با نمره‌های چشم خیلی بالا گذاشته می‌شود ولی متاسفانه لنز ای‌سی الی که فقط پیر چشمی را درمان کند وارد کشور نمی‌شود وگرنه این نوع جراحی خیلی خوبی است که می‌تواند پیرچشمی را درمان کند.

منبع: همشهری آنلاین