بهادر احمدی فعال حوزه معلولان در گفتو گو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص اهمیت باور داشتن به تواناییهای افراد دارای معلولیت گفت: دوری قشر دارای معلولیت از جامعه باعث شده تا شاهد افزایش انزوا در میان این قشر باشیم. این درحالی است که افراد دارای معلولیت توانمندیهای بسیاری دارند و در برخی موارد تنها نیازمند انگیزه و نیرو محرکهای برای حرکت هستند. خانواده نقش بسیار مهمی در این میان دارد و گاهی ناآگاهی اعضای خانواده به مانعی برای پیشرفت فرد معلول تبدیل میشود.
بیشتر بخوانید
ضعف شدید بهزیستی در نظارت بر کمپها و آسایشگاههای معلولان
وی افزود: تجربه شخصی من نشان داده که اگر افراد دارای معلولیت در قدم اول به توانمندیهای خود باور داشته و نسبت به حقوقشان آگاه باشند، میتوانند رشد کنند و فرد فعالی در جامعه باشند. متاسفانه برخی از افراد دارای معلولیت که تعدادشان هم کم نیست، هنوز از قوانین حمایتی اطلاع ندارند و نمیدانند که چه حقوقی دارند. روزگاری من اعتماد به نفس حضور در کلاسهای دانشگاه را نداشتم اما همراهی دوستانم و باور داشتن به توانمندی خودم، کمک کرد تا ادامه بدهم.
احمدی توضیح داد: ناآگاهی نسبت به قوانین در قشر دارای معلولیت باعث شده تا عملا این افراد مطالبهگر هم نباشند. برای مثال برخی از معلولان نمیدانند که براساس ماده۹ قانون حمایت از معلولان، افراد دارای معلولیت نیازمند واجد شرایط در سنین مختلف میتوانند با معرفی سازمان، از آموزش عالی رایگان در واحدهای آموزشی تابعه وزارتخانههای آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دیگر دستگاههای دولتی و نیز دانشگاه آزاد اسلامی و سایر مراکز آموزش عالی غیردولتی از محل ردیف مربوطه در بودجه سنواتی بهره مند شوند. درست است که بهزیستی در عمل به وظایف کوتاهی میکند اما اگر معلولان آگاه به قوانین و مطالبهگر باشند، میتوانند حق خود را طلب کنند.
فعال حوزه معلولان با بیان اینکه در قدم اول باید نگاه معلولان به خودشان تغییر کند تا نگاه جامعه هم متحول شود، ادامه داد: یکی از مواردی که معلولان از آن آگاهی ندارند، وامهای خوداشتغالی است. افراد تحت پوشش بهزیستی تصور میکنند که با دریافت وام، مستمری آنها قطع میشود. البته برخی مددکاران هم اطلاعات اشتباه به معلولان میدهند و همین باعث میشود که معلولان از انجام فعالیت اجتماعی منصرف شوند. این را هم درنظر داشته باشید که پیدا کردن ضامن دشوار است اما با سماجت و پیگیری میتوان به نتیجه رسید.
وی با اشاره به کوتاهیهای بهزیستی بیان کرد: بهزیستی ریشه تمام مشکلات را کمبود بودجه میداند، درحالی که همه چیز بودجه نیست و بهزیستی میتواند فعالیتهای گستردهتری انجام دهد تا انگیزهای برای معلولان باشد. بهزیستی میتواند به جای برگزاری همایشهای بزرگ با حضور مسئولان، دورهمیهای شاد و کم هزینه با حضور معلولان و خانوادههای آنها برگزار کند. بهزیستی میتواند برای خانوادهها دوره آموزشی برگزار کند.
احمدی عنوان کرد: از طرفی آمارها نشان داده که خوش حسابترین مردم در پرداخت اقساط وام افراد کم درآمد هستند، بهزیستی میتواند با صندوقهای کارآفرینی تعامل کند و شرایط را برای معلولان فراهم کند تا تسهیلات بگیرند. معلولان ایدههای خوبی دارند اما نیازمند کمک هستند تا این ایدهها را شکوفا کنند. توانمندکردن معلولان بار را از دوش بهزیستی برمیدارد.
فعال حوزه معلولان توضیح داد: به افراد دارای معلولیت و خانواده آنها پیشنهاد میدهم که در همان محله و شهر و روستای خود برای تغییر نگاه جامعه فعالیت کنند. حضور معلولان در جامعه به مرور فرهنگ جامعه را تغییر میدهد. خانوادهها هم باید به افراد دارای معلولیت اعتماد به نفس بدهند، مدام از کلمات منفی استفاده نکنند؛ گاهی کلیشههای ذهنی افراد باعث میشود که فکر کنند اگر کسی نقص عضوی داشت از انجام کار و فعالیت عاجز است.
وی تاکید کرد: به معلولان میگویم که اگر به خودشان باور داشته باشند، با دست خالی و معلولیت شدید هم میتوانند رشد کنند. معلولان اگر خودتان را باور کنند، نگاه جامعه هم تغییر میکند.
انتهای پیام /
نظر شما