محمدعلی طالبی عضو هیئت علمی برتر ارتباط با صنعت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز درباره مشکلات پژوهشگران اظهار کرد: پژوهش های ارتباط با جامعه چالش های خاص خودش را دارد؛ اما پژوهشگران با توجه به علایق و دانسته‌هایشان وارد عرصه پژوهش می‌شوند. یکی از مهم‌ترین چالش‌های حوزه پژوهش، نه مربوط به پژوهشگر است و نه خود پژوهش، بلکه مربوط به چالش های قرارداد دانشگاه ها و نظارت تامین اجتماعی است. تامین اجتماعی در پژوهش‌ها نظارت دارد، در حالیکه در پژوهش های علوم انسانی شاید کمتر نیاز به این نظارت باشد

وی افزود: بر اساس قانون برنامه هفتم اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها قراردادهای پژوهشی از پرداخت حق بیمه معاف هستند؛ اما همچنان تامین اجتماعی ۷ درصد از هر قرارداد مطالبه و کسر می‌کند. معمولا در پژوهش‌های علوم انسانی کسی از این حق بیمه استفاده نمی‌کند؛ نه پژوهشگران و نه پرسش‌شونده‌ها. چرا که این قراردادهای خرد و کوتاه مدت هستند. این موضوع پژوهش را از مسیر خودش خارج می‌کند. بروکراسی اداری دغدغه همیشگی پژوهشگران حوزه ارتباط با جامعه با نهادهایی مانند تامین اجتماعی است.

طالبی خاطرنشان کرد:دریافت مطالبات تامین اجتماعی در استان‌ها با برخورد سلیقه ای مواجه است، مثلا یک استان با پژوهشگران همکاری می‌کند؛ اما استانی دیگر همکاری نمی‌کند. پژوهشگران در بخش ارتباط با جامعه نیازمند اعتماد دستگاه‌های اجرایی هستند. در شهرهای کوچک اعتماد بیشتری به افراد وجود دارد و این موضوع کمک‌کننده است. البته اگر به جای اعتماد به افراد، اعتماد به علوم انسانی و علوم اجتماعی ایجاد شود، می‌توان در نظام برنامه‌ریزی و شناسایی مسائل تغییراتی ایجاد کرد. تغییراتی که با روش‌های علمی دقیق نیاز جامعه را برطرف می‌کند. این اقدامات گامی رو به جلو برای دستگاه‌های اجرایی است.

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام‌نور گفت: مسئله بیمه پژوهش‌های علمی یا حق بالاسری بیمه باید یک بار برای همیشه در طی جلسات مشترک وزارت علوم و وزارت کاررفاه و تامین اجتماعی حل شود. در پژوهش‌های علوم انسانی، زحمتی که کشیده می‌شود، از هزینه دریافتی بیشتر است. هر چند هم که کار پژوهشی سودآور باشد، هم از جهت تولید مقاله و هم امتیاز ارتقای اساتید؛ اما این موارد مسیر پژوهش را کند می‌کنند. به همین دلیل، برخی اعضای هئیت علمی کمتر راغب هستند وارد فعالیت‌های پژوهشی نیاز محور جامعه شوند و در عوض وقت‌شان را به تدریس اختصاص دهند. 

وی درباره نقش دانشگاه‌ها در تحقق شعار سال ۱۴۰۳ اظهار کرد: جهش تولید بیشتر از دانشگاه به بدنه دولت مرتبط است. دانشگاه مانند یک مغز متفکر برای یک ارگانیزم است. اگر فقط مغز متفکر فکر کند و تعاملی با سایر اندام‌ها نباشد کاری از پیش نخواهد رفت، و مسلما شعار سال تحقق پیدا نمی‌کند. با این حال، یکی از اقدامات دانشگاه‌ها می‌توانست پژوهش ملی درباره شناسایی چالش های جلب مشارکت مردم در جهش تولید و ارائه راهکار برای آن  باشد؛ اما من چنین پژوهش‌هایی ندیدم و اگر انجام شده از آن بی‌اطلاع هستم. پژوهش‌های دقیقی که راهکارهای جلب مشارکت مردم رو در جهش تولید را مورد ارزیابی قرار دهد. سپس نتایج پژوهش را به عنوان یک بسته در اختیار دولت قرار دهد.

طالبی تاکید کرد: جهش تولید با مشارکت مردم ایجاد نشده چون متاسفانه مردم ترجیح می‌دهند به جای سرمایه‌گذاری در تولید، پول خود را طلا یا مسکن بخرند. دانشگاه‌ها به عنوان یک طرح ملی در موضوع جهش تولید ورود نکردند. 

گفتنی است، فعالیت‌های علمی و پژوهشی دکتر محمدعلی طالبی در زمینه جامعه‌شناسی فرهنگی است. وی در سال 1401 نیز پژوهشگر برتر حوزه ارتباط با جامعه در دانشگاه پیام نور بوده است یکی از مهم‌ترین اقدامات وی طراحی برش استانی نقشه مهندسی فرهنگی خراسان جنوبی  بود. وی در طرح‌های دیگری مانند طرح آمایش سرزمین استان خراسان جنوبی، طرح ملی گفتگوی خانواده و بین نسلی، رصد فرهنگی استان، سند توسعه رسانه های خراسان جنوبی و بررسی سبک زندگی و چالش آن با نهادهای اجتماعی... هم پژوهش انجام داده است.  نقشه مهندسی فرهنگی کشور در شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب شد، سپس هر استان مسئول تدوین طرح استانی خود شد.

انتهای پیام/