به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ انگلیسی- استرالیایی AAT در نیوساوت ولز استرالیا، ده‌ها جریان از ستاره‌ها را با نام «جریان‌های ستاره‌ای» ترسیم کرده‌اند و متوجه شده‌اند که این نهرهای ستاره‌ای قبل از اینکه توسط گرانش کهکشان راه شیری به داخل کشیده و بخشی از آن شوند، مانند ریسه‌های لامپ در اطراف یک درخت کریسمس به دور راه شیری می‌چرخیدند.
این جریان‌های ستاره‌ای در واقع بقایای خرد شده کهکشان‌ها و خوشه‌های ستاره‌ای کوچک کهکشان همسایه هستند که توسط کهکشان راه شیری ما در حال جدا شدن از منبع اصلی خودشان هستند. آنها در داخل هاله کهکشانی می‌چرخند. هاله کهکشانی ناحیه کروی بزرگ و نسبتا عاری از غبار است که یک کهکشان مارپیچی مانند کهکشان ما را احاطه کرده است. ویژگی جریان‌های ستاره‌ای وجود ماده تاریک -شکل مرموز ماده در جهان که قابل مشاهده نیست- را نشان می‌دهد.
پروفسور گراینت لوئیس از دانشگاه سیدنی می‌گوید: در یک شب تاریک، ما درخت کریسمس را نمی‌بینیم، اما لامپ‌های ریسه‌ای دور آن را می‌بینیم. با این حال، شکل لامپ، شکل درخت را برایمان قابل ترسیم می‌کند. جریان‌های ستاره‌ای هم دقیقا همینطور هستند؛ مدارهای آنها ماده تاریک را آشکار می‌کنند.
وی می‌افزاید: این جریان‌ها زمانی شکل می‌گیرند که منظومه‌های ستاره‌ای کوچک، کهکشان‌های کوتوله و خوشه‌های کروی در دام گرانش بزرگ کهکشان راه شیری می‌افتند و از مبدا خود جدا می‌شوند.
درک جریان‌های ستاره‌ای برای اخترشناسان مهم است، زیرا اطلاعات بسیاری را در مورد ماده تاریکی را نشان می‌دهد که ستارگان را در مدار خود نگه می‌دارند. این جریان‌ها همچنین اطلاعات بسیار مفیدی را از نحوه شکل‌گیری کهکشان راه شیری در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.
ماده تاریک تقریبا 27 درصد از کیهان را تشکیل می‌دهد و به دلیل اینکه نور را منعکس نمی‌کند، نامرئی است. به این شکل که نمی‌توان آن را مستقیما با تلسکوپ دید، اما ستاره‌شناسان به دلیل تاثیرات گرانشی آنها روی اجرام قابل رویت برای ما، می‌دانند که این ماده وجود دارد.
جریان‌های ستاره‌ای همچنین نشان می‌دهند که کهکشان راه شیری طی میلیاردها سال با خرد کردن و بلعیدن منظومه‌های ستاره‌ای کوچک‌تر پیوسته در حال بزرگ شدن است.
پروفسور تینگ لی، سرپرست تیم تحقیق در دانشگاه تورنتو، می‌گوید: ما شاهدیم که کشش گرانشی کهکشان راه شیری این جریان‌ها را مختل می‌کند و در نهایت آنها را به کام خود می‌کشد.
بررسی عناصر ستاره‌ها
این مطالعه تصویر درستی از عادات غذایی کهکشان راه شیری به دانشمندان می‌دهد؛ به این معنا که چه نوع منظومه‌های ستاره‌ای را می‌بلعد. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که کهکشان ما هر چقدر پیرتر می‌شود، چاق‌تر هم می‌شود.
ستاره‌شناسان علاوه بر اندازه‌گیری سرعت منظومه‌های ستاره‌ای، می‌توانند از این مشاهدات برای بررسی ترکیبات شیمیایی و زمان تولد آنها استفاده کنند. اولین ستارگان جهان از هیدروژن و هلیوم خالص ساخته شده بودند، زیرا این دو تنها عناصر ایجاد شده در انفجار بزرگ بودند.
همانطور که ستارگان در طول زندگی پیش می‌روند، واکنش‌های هسته‌ای در هسته آنها عناصر سنگین‌تری تولید می‌کند و زمانی که می‌میرند، نسل بعدی خود را با این عناصر سنگین آلوده می‌کنند. اندازه یک کهکشان تعیین می‌کند که ستاره‌های آن چقدر از نظر عناصر شیمیایی غنی شده‌اند - در کهکشان بزرگی مانند کهکشان راه شیری، ستارگان زیادی زندگی می‌کنند و در نتیجه عناصر سنگین‌تری را در خود نگه داشته است. محققان این پروژه در مشاهدات خود، روی اندازه‌گیری مقدار کلسیم به عنوان عنصر سنگین تمرکز کردند. ولی در آینده قصد دارند اندازه‌گیری‌های بیشتری روی جریان‌های ستاره‌ای در کهکشان راه شیری انجام دهد.
نظر شما