به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ میانگین ضریب هوشی عموماً منعکس‌کننده رفاه کلی یک کشور است، زیرا این عدد در یک جامعه ارتباط نزدیکی با عوامل مختلفی مانند آموزش، سلامت، عدالت در درآمد و تأمین مالی دولت برای آموزش دارد.

تحقیقات نشان داده افرادی که به آموزش باکیفیت، مراقبت‌های بهداشتی کافی و منابع مالی دسترسی دارند، در تست‌های هوش بهتر عمل می‌کنند. در مقابل، کسانی که فاقد این منابع هستند ممکن است در مضیقه باشند و نمرات IQ آنها بازتاب دقیقی از هوش واقعی آنها نباشد. به همین دلیل است که رتبه‌بندی‌هایی مانند این اغلب در نظر گرفته می‌شود که کشورهای با درآمد بالاتر را در یک مزیت ناعادلانه در مقایسه با کشورهای با درآمد پایین‌تر قرار می‌دهند. پس می‌توان نتیجه گرفت که این امتیازها باید به عنوان یک نشانه در نظر گرفته شود، نه یک اندازه‌گیری دقیق!

ژاپن امیدهای نوبل خود را از دست می‌دهد

بر اساس داده‌های موسسه تحقیقاتی اولستر، تفاوت قابل توجهی در میانگین ضریب هوشی در بین کشورها وجود دارد. کشورهایی که بالاترین میانگین ضریب هوشی را دارند ژاپن، تایوان، سنگاپور، هنگ‌کنگ و جمهوری خلق چین هستند که همگی دارای ضریب هوشی متوسط بالای ۱۰۴ هستند. از سوی دیگر کشورهایی مانند موزامبیک، بورکینافاسو، نیجر، آنتیگوا و باربودا، و رواندا کمترین میانگین ضریب هوشی را دارند که همگی زیر ۷۱ هستند.

عوامل زیادی می‌توانند تفاوت‌های ضریب هوشی متوسط را در بین کشورها توضیح دهند، زیرا میانگین ضریب هوشی تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند ژنتیک، محیط، تحصیلات و زمینه‌های فرهنگی است. به عنوان مثال، کشورهایی مانند ژاپن و سنگاپور که بر آموزش تاکید زیادی دارند، میانگین بهره هوشی بالاتری دارند.

به طور مشابه، کشورهایی که سابقه بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی، فقر و عدم دسترسی به آموزش و مراقبت‌های بهداشتی دارند، مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی، معمولاً میانگین بهره هوشی پایین‌تری دارند. بنابراین، در نظر گرفتن عوامل مختلفی که ضریب هوشی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، هنگام مقایسه میانگین ضریب هوشی در بین کشورها ضروری است.

باهوش‌ترین‌ کشورها کدامند؟

به گزارش وب‌سایت تحلیل داده WiseVoter، همانطور که در جدول زیر مشاهده می‌کنید، ۱۰ کشور باهوش جهان رده‌بندی شده‌اند که در صدر آنها کشور ژاپن به چشم می‌خورد. میانگین ضریب هوشی در این کشور ۱۰۶/۴۸، نرخ سواد ۹۹ درصد و تعداد برندگان جایزه نوبل در این کشور ۲۹ نفر است.

بعد از ژاپن، تایوان با تفاوت بسیار کم یعنی میانگین بهره هوشی ۱۰۶/۴۷ قرار می‌گیرد که در آن نرخ سواد ۹۶/۱ درصد و تعداد برندگان جایزه نوبل چهار نفر است. سنگاپور، هنگ‌کنگ، چین، کره جنوبی، بلاروس، فنلاند، لیختن‌اشتاین (یک کشورک محصور در خشکی آلمانی‌زبان که در نزدیکی آلپ، و در میان اتریش و سوئیس قرار دارد) و آلمان از رده سوم تا دهم این جدول قرار دارند.

در لیست ۱۰ کشور باهوش جهان (جدول بالا) بیشترین میزان دسترسی به تحصیلات مربوط به آلمان، بیشترین نرخ سواد مربوط به فنلاند و لیختن‌اشتاین است. علاوه براین، بیشترین تعداد برنده جایزه نوبل را آلمان با ۱۱۱ نفر دارد.

چرا ژاپن؟

کارشناسان می‌گویند که دلیل امتیاز بالای ژاپن متعدد است، اما جمعیت تحصیلکرده و اخلاق کاری باورنکردنی ژاپنی‌ها مهم‌ترین آنها هستند. سیستم آموزشی ژاپن بر تفکر انتقادی، توانایی‌های حل مساله و مهارت‌های تفکر خلاق تاکید دارد که همه برای توسعه هوش بالا ضروری هستند. فرهنگ ژاپنی به سختکوشی و نظم و انضباط از سنین پایین اهمیت می‌دهد و شهروندانش را تشویق می‌کند تا در همه زمینه‌های زندگی برای برتری تلاش کنند.

 علاوه بر این، بازی‌های آموزشی شناختی مانند سودوکو در ژاپن بسیار محبوب هستند و به مغز کمک می‌کنند فعال و سالم بماند و در عین حال به افراد کمک می‌کند اطلاعات را سریع‌تر پردازش کنند. ترکیب این عوامل منجر به این می شود که افراد با سطح هوش بالاتری نسبت به افراد با سطح هوش پایین، ظرفیت یادگیری بیشتری دارند. این توضیح می‌دهد که چرا ژاپن توانسته است به طور مداوم نمره IQ خود را در طول زمان به دست آورد.

اکستریم‌های جهان

براساس گزارش وب‌سایت WiseVoter، در بین ۱۹۳ کشوری که در جهان وجود دارد، بیشترین میزان دسترسی به تحصیلات مربوط به ایالات متحده آمریکا با ۹۰/۹ درصد است. همچنین هفت کشور در جهان وجود دارند که بیشترین نرخ سواد یعنی صددرصد را دارند که عبارتند از آندورا، فنلاند، لیختن‌اشتاین، لوکزامبورگ، کره شمالی، نروژ و ازبکستان.

آمریکا با ۴۰۰ نفر بیشترین تعداد برندگان جایزه نوبل را دارد. بعد از آن انگلستان با ۱۳۷ نفر و آلمان با ۱۱۱ نفر در رده‌های اول تا سوم قرار می‌گیرند.

۱۰ کشور با کمترین بهره هوشی در جهان عبارتند از نپال، لیبریا، سیرالئون، گواتمالا، گامبیا، نیکاراگوئه، گینه، غنا، ساحل عاج و سودان جنوبی. نپال با میانگین ضریب هوشی ۴۲/۹۹ پایین‌ترین میانگین ضریب هوشی در جهان را دارد.

کشورهایی که کمترین میانگین ضریب هوشی را دارند تعدادی از عوامل مشترک دارند که به نمره کلی پایین IQ کمک می‌کنند. بسیاری از این کشورها اخیراً رشد جمعیت قابل توجهی را تجربه کرده‌اند و دولت‌ها را برای تخصیص منابع محدود به جمعیتی که روز به روز در حال افزایش است دچار مشکل کرده‌اند. یکی دیگر از دلایل پایین بودن میانگین نمره ضریب هوشی، سطوح توسعه کلی است، زیرا کشورهایی که در ۱۰ کشور با کمترین ضریب هوشی قرار دارند، جزو کشورهای توسعه نیافته در جهان رتبه‌بندی می‌شوند.

در نهایت، دلیل دیگری که اغلب برای توضیح میانگین ضریب هوشی پایین در برخی کشورها ذکر می‌شود، بی‌ثباتی سیاسی است، زیرا این امر بر توسعه سیستم‌های آموزشی مستحکم تأثیر می‌گذارد که تا حد زیادی به بهبود سطح IQ کمک می‌کند.

چرا نپال؟

نپال با میانگین امتیاز ۴۲/۹۹ به عنوان پایین‌ترین کشور ضریب هوشی در جهان شناخته می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که این رقم روی نمونه کوچکی از افراد اندازه‌گیری شده که تنها تا حدی نشان‌دهنده میانگین IQ جمعیت نپال است و بنابراین به احتمال زیاد نتایج بسیار کمتر از آنچه تصور می‌شود است.

با این حال، عوامل دیگری وجود دارد که می‌تواند پایین بودن ضریب هوشی نپال را توجیه کند. نپال کشوری محصور در خشکی است که بین هند و چین قرار دارد و مدت‌هاست که از بسیاری از نقاط جهان منزوی بوده و از این رو به امکانات مدرن یا منابع آموزشی دسترسی ندارد. علاوه بر این، سال‌هاست که فقر در نپال بیداد می‌کند و منابع کمی برای ایجاد یک سیستم آموزشی قوی یا حتی خدمات اولیه مراقبت‌های بهداشتی باقی می‌گذارد.

در نتیجه، زمانی که صحبت از قابلیت‌های فکری مانند حل مساله، استدلال منطقی و درک مفاهیمی می‌شود که به تفکر تحلیلی عمیق‌تری نیاز دارد، وضعیت کلی کمتر توسعه‌یافته در میان جمعیت وجود دارد. علاوه بر این، با دسترسی محدود به موسسات آموزش عالی چه در نپال و چه در خارج از کشور، تعداد کمی از افراد قادر به کسب دانش یا تقویت مهارت‌های تحلیلی خود هستند که در مقایسه با سایر کشورهای جهان به میانگین ضریب هوشی پایین بیشتر کمک می‌کند.

وضعیت هوش در ایران

با وجود تمام تعریف و تمجیدی که ما ایرانی‌ها در مورد باهوش بودن‌مان می‌کنیم، ایران در فهرست میانگین ضریب هوشی در رده ۱۱۴ قرار دارد و میانگین ضریب هوشی ما ۸۰/۰۱ است. نرخ سواد در کشورمان ۸۷/۱۷ درصد است و ما فقط یک برنده جایزه نوبل داریم که مربوط به جایزه صلح است.

نکات جالبی که در این فهرست وجود دارد، زیاد است. مثلا کره شمالی در رده ۲۱ این جدول قرار دارد و نرخ سواد در آن صددرصد است. و کشورهایی مانند کانادا در رده ۱۶، آمریکا در رده ۲۸، انگلستان در رده ۲۰ و استرالیا در رده ۱۷ قرار دارند.

نکته جالب‌تر این است که ایران بعد از کشورهایی چون مغولستان (در رده ۵۲)، یونان (در رده ۵۴)، عراق (در رده ۶۰)، قزاقستان (در رده ۶۲)، تایلند (در رده ۶۳)، تاجیکستان (در رده ۷۰)، مالزی (در رده ۷۳)، ترکیه (در رده ۷۶)، بحرین (در رده ۹۲)، افغانستان (در رده ۹۸)، عربستان سعودی (در رده ۱۰۱)، قطر (در رده ۱۱۱) و یمن (در رده ۱۱۲) قرار گرفته است!

ضریب هوشی معمولی

به طور کلی، نمره IQ با میانه و میانگین ۱۰۰ تعریف می‌شود. نمرات بالاتر از ۱۳۰ به عنوان بالاتر از میانگین یا «بسیار برتر» و نمرات زیر ۷۰ به عنوان «مشکلات مرزی» برچسب‌گذاری می‌شوند. اکثر افراد دارای ضریب هوشی متوسط بین ۸۵ تا ۱۱۵ هستند.

نمرات ضریب هوشی می‌تواند بسته به سن متفاوت باشد، گروه‌های سنی مختلف سطوح متوسط ​​ضریب هوشی متفاوتی را نشان می‌دهند. برای کودکان، میانگین نمره ضریب هوش به طور کلی حدود ۱۰۰ در نظر گرفته میشود. با این حال، با افزایش سن افراد، ضریب هوشی آنها افزایش می‌یابد و میانگین بهره هوشی برای بزرگسالان بالاتر از کودکان است. اوج سن برای ضریب هوشی معمولاً در حدود ۲۵ سالگی است؛ جایی که میانگین امتیاز IQ تقریباً ۱۱۰ است. از آن نقطه به بعد، نمرات ضریب هوشی به تدریج با افزایش سن کاهش می‌یابد و میانگین امتیاز هر دهه حدود یک تا ۲ امتیاز کاهش می‌یابد.

اگر ضریب هوشی 200 داشته باشیم، چه اتفاقی می‌افتد؟

ضریب هوشی ۲۰۰ به ما این امکان را می‌دهد که فعالیت‌ها و مشاغلی را دنبال کنیم که بیشتر مورد علاقه ما هستند، نه فقط آنهایی که از نظر ذهنی توانایی انجام آنها را داریم. مثلاً می‌توانیم در چند هفته به زبان‌های جدید تسلط پیدا کنیم یا جراح مغز شویم.