به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ بنیاد فناوری اطلاعات و نوآوری آمریکا در گزارشی که به تازگی منتشر کرده است، به بررسی جوانب مختلف صنعت رباتیک در چین پرداخته است. در بخش‌های قبلی به این موضوع پرداختیم که چین در بخش نوآوری رباتیک کشور پیشرویی به شمار نمی‌آید، اما تولید داخلی و پذیرش آن به حدی با سرعت در حال رشد است که می‌توان حدس زد به زودی شرکت‌های رباتیک چینی به غول‌های اول دنیا تبدیل خواهند شد. در بخش دوم نیز گفتیم که چین از جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی برای جذب دانش و انتقال فناوری به سازندگان ربات خود استفاده می‌کند و با تاثیرات سرریزی که از نظر دانش صنعتی به دست می‌آورد، در حال پر کردن شکاف نوآوری است. در ادامه قصد داریم صنعت رباتیک چین را از نظر شرکت‌های مطرح و به طور کلی استراتژی چین در این صنعت بپردازیم:

شرکت‌های مطرح رباتیک

در حالی که به نظر می‌رسد اکثر شرکت‌های رباتیک چینی دستگاه کپی هستند، تعدادی از شرکت‌های چینی نیز ویژگی‌ها و پتانسیل‌های نوآورانه‌ای را به نمایش می‌گذارند. به عنوان مثال «ناروال»، سازنده ربات‌های تمیزکننده، اولین تیمی بود که در سال ۲۰۱۵ به یک انکوباتور استارتاپ رباتیک چینی رسید و طی ۲ ماه ۲ دور از سرمایه‌گذاران بزرگ سرمایه جذب کرد.

به طور مشابه «اجایل‌ایکس» یک استارتاپ پنج ساله است که شاسی ربات تولید می‌کند و توانسته تاکنون بیش از ۱۵ میلیون دلار سرمایه‌گذاری خطرپذیر حتی از شرکت‌های خارجی از سنگاپور جمع‌آوری کند.

نمونه دیگر SIASUN است، یک شرکت رباتیک که متعلق به آکادمی علوم چین است. به عنوان یک شرکت پیشرو در وسایل نقلیه هدایت شونده خودکار جزو اولین شرکت‌هایی بود که AGV را در موقعیت‌های واقعی مانند مونتاژ خودرو اعمال کرد.

یک تیم تحقیقاتی چینی دیگر برنده جایزه بین‌المللی برای رباتی شد که راه رفتن حیوانات مختلف را تقلید می‌کند. این ربات که «اریگاکر» نام دارد، می‌تواند شکل خود را برای شبیه‌سازی حرکت انواع خزندگان، پستانداران و حتی بندپایان در یک ساختار مکانیکی تغییر دهد.

استراتژی رباتیک چین

برخلاف آمریکا، که عموما سیاست رباتیک را نادیده می‌گیرد یا آن را کوچک می‌شمارد، دولت‌ چین رهبری جهانی در توسعه، تولید و استفاده از رباتیک را در اولویت قرار داده‌ است. این یک اولویت صنعتی است. چین می‌داند که در زمینه رباتیک عقب است و هنوز کسری تجاری دارد، به همین دلیل است که هدف خود را برای حرکت به سمت رباتیک پیشرفته، از جمله ربات‌های انسان‌نما، ربات‌هایی برای جایگزینی کارگران در شرایط خطرناک و ربات‌های صنعتی با دقت بالا تعیین کرده است.

برنامه توسعه صنعت رباتیک چین (۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰) هدفی را برای چین تعیین کرد که تا سال ۲۰۲۵ به منبع نوآوری برای فناوری ربات جهانی و مرکز یک خوشه تولیدی پیشرفته با کاربردهای یکپارچه تبدیل شود - و قدرت همه جانبه این کشور در صنعت رباتیک برای رسیدن به سطح پیشروی بین‌المللی است که در آن ربات‌ها جزء مهمی از توسعه اقتصادی، زندگی مردم و حکومت اجتماعی می‌شوند. و حمایت مالی، افزایش حفاظت از مالکیت معنوی، تقویت سیستم‌های آموزش استعدادها، و تعمیق تبادلات و همکاری‌های بین‌المللی.

دولت همچنین اهداف ملی را برای استفاده از رباتیک تعیین کرده است، و ۱۱ حوزه کلیدی را مشخص کرده است که تا سال ۲۰۲۵ در آن می‌خواهد نوآوری و پذیرش رباتیک بیشتری داشته باشد، از جمله در مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی و انرژی.

در نتیجه، بسیاری از دولت‌های استانی یارانه‌های سخاوتمندانه‌ای برای شرکت‌ها برای خرید ربات‌ها در نظر گرفته‌اند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۸، استان گوانگدونگ قصد داشت تقریباً ۱۳۵ میلیارد دلار برای کمک به شرکت‌ها در انجام «جایگزینی ماشین» سرمایه‌گذاری کند. این استان برای ارتقای صنعتی تولیدکنندگان از جمله از طریق رباتیک، یارانه پرداخت کند. چین همچنین مشوق‌های مالیاتی برای سرمایه‌گذاری تجهیزات ارائه می‌دهد که یکی از آنها برنامه پنج ساله برای صنعت رباتیک است. در هر صورت، به نظر می‌رسد چین یارانه‌های بیشتری را برای پذیرش ربات نسبت به هر کشور دیگری، هم به صورت مطلق و هم به ازای هر ربات، فراهم می‌کند.

مانند بسیاری از صنایع و فناوری‌های دیگر، چین از مزیت بازار داخلی خود، به‌ویژه با شرکت‌های دولتی، استفاده می‌کند تا در طول زمان، مصرف داخلی بیشتری را به تولیدکنندگان داخلی تحمیل کند. در واقع، فشار گسترده‌ای برای بومی‌سازی تولید ربات در چین وجود دارد تا اقتصاد آنها را در برابر شوک‌های خارجی و رقابت ژئوپلیتیکی با آمریکا امن‌سازی کند.

دولت چین همچنین مراکز نوآوری منطقه‌ای و موسسات تحقیقاتی متمرکز بر رباتیک ایجاد کرده است که از حمایت دولت‌های ملی و استانی برخوردار می‌شوند. همچنین تولیدکنندگان را تشویق می‌کند تا در نزدیکی مراکز تحقیقاتی قرار بگیرند تا به پذیرش فناوری جدید کمک کنند. به ویژه، چین از سیستم تولید آمریکا کپی کرده و تعدادی مؤسسه تحقیقاتی دولتی-خصوصی، از جمله یکی در زمینه رباتیک، راه‌اندازی کرده است. اما یک تفاوت این است که، در چین، فعالیت‌ها - موسسات، شرکت‌ها، بازیگران تحقیق و توسعه - در یک مکان مشترک قرار دارند. یکی از این شهر ربات‌های «دانگوان» است؛ جایی که یک مؤسسه تحقیقاتی رباتیک تحت حمایت دولت در هسته مرکزی آن وجود دارد و مجموعه‌ای از شرکت‌های رباتیک چینی در اطراف آن واقع شده‌اند.

چین همچنین خوشه رباتیک و تولید هوشمند «شنیانگ» را تأسیس کرده که هدف آن حذف اتکای چین به واردات است.

چین یک مزیت دیگر هم دارد: رسانه‌ها، دانشگاهیان و مقامات دولتی مانند آمریکا دائماً درباره شغل ربات‌ها ناله نمی‌کنند. در چین، ربات‌ها برای توسعه آینده این کشور حیاتی تلقی می‌شوند. در آمریکا ربات‌ها معمولا مثل «ترمیناتور» تحقیر می‌شوند و خطرناک برای بشریت اعلام می‌شوند. برخی کارشناسان معتقدند که در درازمدت، نوآوری در جامعه‌ای که از ربات‌ها استقبال می‌کند آسان‌تر از جامعه‌ای است که آنها را شیطانی می‌دانند.

تکلیف آمریکا

همانطور که اشاره شد، به نظر می‌رسد آمریکا در نوآوری رباتیک عملکرد خوبی دارد، اما در تولید رباتیک بسیار ضعیف است. این یک استراتژی پایدار نیست و در واقع به تاریخچه بسیاری از فناوری‌های پیشرفته شباهت دارد که در آن نوآوری‌های آمریکا و سایر کشورها تولید می‌شود و در نهایت توانایی‌های نوآوری آمریکا را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

وزارت بازرگانی آمریکا باید یک گروه مشاوره صنعت رباتیک را تشکیل دهد تا به دولت در مورد نیازهای صنعت مشاوره دهد تا بتواند صنعت رباتیک آمریکا را بازسازی کند. برخی از آنها مطمئناً بر نیاز به بازسازی برنامه‌های دانشگاه مهندسی برق و مکانیک، به ویژه توانایی آنها برای فارغ‌التحصیلی آمریکایی‌ها متمرکز خواهد بود. کنگره و دولت نیاز به افزایش بودجه برای تحقیقات رباتیک دارند، به ویژه در ARM که بیش از ۱۲۰ پروژه فناوری پیشرفته از جمله ابزارهای جدید، حسگرها و نرم‌افزار را تکمیل کرده است.

در عین حال، آمریکا به شرکت‌هایی نیاز دارد که بتوانند رباتیک را مقیاس کنند. اگرچه برخی از شرکت‌ها مانند «بوستون داینامیک» در تلاش برای انجام این کار هستند، ما هنوز به موارد بیشتری نیاز داریم. یکی از گام‌های کلیدی این خواهد بود که شرکت‌های بزرگ آمریکایی بتوانند شرکت‌های رباتیک کوچک‌تر آمریکایی را بخرند تا سرمایه بیمار مورد نیاز برای مطابقت با شرکت‌های چینی را فراهم کنند. به این ترتیب، رد خرید پیشنهادی آمازون برای شرکت آمریکایی I-Robotاشتباه بزرگی از سوی مقامات ضد تراست اتحادیه اروپا بود. آمازون در این فضا رقابت نمی‌کند، بنابراین هیچ تاثیر رقابتی وجود ندارد. اما آمازون سرمایه‌ای برای پشتیبانی از I-Robot در نبرد شدید جهانی خود با ربات‌های تمیزتر چینی دارد. علاوه بر این، کنگره باید اعتبار مالیاتی کارخانه ربات، مشابه اعتبار مالیاتی نیمه‌هادی که در سال ۲۰۲۲ ایجاد شد، ایجاد کند تا شرکت‌های داخلی و خارجی را برای ایجاد کارخانه‌های تولید ربات در آمریکا تشویق کند. و آمریکا و متحدانش باید تمام سرمایه‌گذاری‌های چینی‌ها یا خرید شرکت‌های ربات داخلی خود را ممنوع کنند.

اما اگر بیشتر تقاضا برای رباتیک خارج از آمریکا باشد، آمریکا صنعت رباتیک خود را احیا نخواهد کرد. به این ترتیب، کنگره باید بودجه برنامه توسعه مشارکت تولیدی مؤسسه ملی استاندارد و فناوری (NIST) را افزایش دهد که به طور خاص برای کمک به تولیدکنندگان کوچک در پذیرش رباتیک هدفگذاری شده است. باید یک کد مالیاتی ایجاد کند که به سرمایه‌گذاری در تجهیزات سرمایه‌ای پاداش دهد؛ به طور ایده‌آل با ایجاد اعتبار مالیاتی سرمایه‌گذاری روی ماشین آلات و تجهیزات جدید. و بدون آن، با بازگرداندن هزینه‌های سال اول سرمایه‌گذاری در کالاهای سرمایه‌ای. علاوه بر این، حداقل دستمزد بالاتر و مهاجرت کمتر با مهارت، به شرکت‌ها انگیزه بیشتری برای نصب ربات‌ها می‌دهد تا اینکه کارگران را با دستمزدهای پایین استخدام کنند.

در نهایت، سیاستگذاران باید انبوه ضد ربات‌ها را که دائماً از ربات‌ها شکایت می‌کنند، رد کنند و در عوض چشم‌اندازی را برای آمریکا ترسیم کنند که ربات‌ها در آن نقشی کلیدی در افزایش بهره‌وری، افزایش ایمنی و افزایش کیفیت زندگی ایفا می‌کند.

انتهای پیام/