به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از همدان؛ لیلا میرزایی متخصص روانشناسی تربیتی در تشریح پیامدهای روانشناختی آموزش مجازی بر دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول در همدان اظهار داشت، این مقطع سنی به دلیل تغییرات بلوغ، نیاز مبرمی به تعاملات اجتماعی قوی و حضور فیزیکی در محیط مدرسه دارند. او معتقد است، تغییر ناگهانی به فضای مجازی و کاهش ارتباطات چهره به چهره، به طور مستقیم بر سازگاری روانی و رشد مهارت‌های اجتماعی این گروه سنی تأثیر منفی گذاشته است.

وی در گفت‌وگو با ایسکانیوز تأکید کرد، یکی از اصلی‌ترین پیامدهای منفی مشاهده شده، افزایش نرخ اضطراب و افسردگی خفیف در دانش‌آموزان است. انزوای طولانی‌مدت در منزل، کاهش فعالیت‌های بدنی، و نگرانی‌های ناشی از عملکرد تحصیلی در یک فضای ناآشنا، استرس زیادی را به دانش‌آموزان وارد کرده است. این اضطراب به خصوص در زمان امتحانات و ارزیابی‌های آنلاین نمود بیشتری پیدا می‌کند.

میرزایی افزود، مسئله دیگری که در فضای مجازی تشدید می‌شود، اختلال در الگوهای خواب و بیداری است. او گفت، دسترسی مداوم به ابزارهای الکترونیکی و حذف ساختار منظم زمانی مدرسه، باعث شده است که بسیاری از دانش‌آموزان دیرتر بخوابند و کیفیت خواب آن‌ها کاهش یابد. این اختلال در خواب به طور مستقیم بر تمرکز، حافظه و توانایی یادگیری آن‌ها در طول روز تأثیر می‌گذارد.

او تصریح کرد، کاهش شدید انگیزه تحصیلی و افت عملکرد درسی در بسیاری از دانش‌آموزان مشاهده شده است. وی بیان داشت، محیط مدرسه نه تنها مکانی برای یادگیری بلکه فضایی برای رقابت سالم و دریافت بازخورد مستقیم از همسالان و معلمان است. حذف این عوامل انگیزشی و جایگزینی آن با فضای خشک آموزش مجازی، علاقه ذاتی دانش‌آموز به یادگیری را کاهش داده است.

این متخصص روانشناسی تربیتی، نقش والدین در این دوره را بسیار سنگین دانست. وی افزود، بسیاری از والدین بدون داشتن آموزش لازم، ناچار به ایفای نقش معلم و ناظر در منزل شدند که این امر خود باعث ایجاد تنش‌های خانوادگی و افزایش فشار روانی بر هر دو طرف شده است. تقویت سواد رسانه‌ای و روانشناختی والدین برای نحمل این شرایط یک ضرورت بود.

میرزایی خاطرنشان کرد، استفاده بیش از حد از صفحات نمایشگر، علاوه بر عوارض جسمی نظیر مشکلات بینایی، سلامت روانی دانش‌آموزان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. او تأکید کرد، قرار گرفتن در معرض محتوای نامناسب و اعتیاد به بازی‌های آنلاین، می‌تواند منجر به پرخاشگری، کاهش آستانه تحمل و اختلال در روابط خانوادگی و اجتماعی شود.

وی افزود، مدارس و نهادهای آموزشی باید به دنبال راهکارهایی برای احیای تعاملات اجتماعی از دست رفته باشند. حتی در صورت وجود محدودیت‌های فیزیکی، می‌توان با استفاده از پلتفرم‌های تعاملی، فعالیت‌های گروهی، بحث‌های آزاد و مشاوره‌های فردی منظم، به دانش‌آموزان کمک کرد تا احساس انزوا و جدا افتادگی کمتری داشته باشند.

در بخش پایانی این گفتگو لیلا میرزایی بر لزوم توسعه خدمات مشاوره‌ای تخصصی در مدارس تأکید کرد. او گفت، مدارس استان همدان باید به یک نیروی مشاور قوی و آموزش‌دیده مجهز شوند تا بتوانند دانش‌آموزانی را که بیشترین آسیب‌های روانی را از آموزش مجازی دیده‌اند، شناسایی و حمایت کنند. این خدمات باید به صورت محرمانه و با دسترسی آسان ارائه شوند.

وی تصریح کرد، برای بهبود وضعیت درسی دانش‌آموزان، طرح‌های آموزشی باید بر رویکردهای ترکیبی تمرکز کنند که بخشی از آموزش به صورت حضوری و با تمرکز بر تعاملات اجتماعی و عملی صورت پذیرد و بخش دیگری از آن به صورت غیرحضوری دنبال شود. این ترکیب، مزایای هر دو شیوه را حفظ کرده و نقاط ضعف آن‌ها را پوشش می‌دهد.

میرزایی همچنین به اهمیت مدیریت زمان و تنظیم برنامه‌های روزانه اشاره کرد. او افزود، مدارس باید والدین را به تنظیم یک برنامه روزانه منظم و قابل پیش‌بینی برای فرزندانشان تشویق کنند که شامل زمان‌های مشخص برای مطالعه، بازی، ورزش و خواب باشد. نظم در زندگی روزمره، بهترین ابزار برای مقابله با اضطراب ناشی از بی‌برنامگی است.

این متخصص روانشناسی تربیتی در خاتمه سخنان خود اعلام کرد، بازگشت موفق دانش‌آموزان به محیط مدرسه تنها یک مسئله آموزشی نیست بلکه یک چالش روانشناختی بزرگ است. نهادهای آموزشی، خانواده‌ها و مشاوران باید با همکاری یکدیگر و با تمرکز بر سلامت روانی، زمینه را برای بازگشت شاداب و موفق این نسل به زندگی اجتماعی و تحصیلی فراهم سازند.

خبرنگار: نازنین مولایی منظر

انتهای پیام./