به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری ایسکانیوز، هرگاه سخن از کارگر به میان می‌آید، نخستین تصویری که در ذهن تجسم می‌شود، تصویر مردانی است که در میدان های شهر به ردیف ایستاده یا نشسته‌اند تا شاید صاحب کاری از راه برسد و آنها را با خود ببرد و دست به کار کند، بلکه نانی درآورند و شرمنده خانواده نشوند اما در شهر نورآباد هستند زنان سرپرست خانواری که غیرتی مردانه دارند و در سایه بی توجهی مسئولان و محرومیت تحمل گرسنه ماندن فرزندانشان را ندارند.

آفتاب به آسمان نرسیده آنها بیدارند، در دم دمای صبح دور میدان شهر می‌شود پاتوق زنانی با بقچه‌های کوچک که هرروز از خانه دل می‌کنند و در میدان‌های شهر در انتظار کار می‌نشینند آن هم در میدانی که حتی کار مطمئنی برای مردان در آن پیدا نمی شود.

زنان کارگر دور میدان‌ شهر نورآباد آن قدر با انتظارهای بی‌نان، روز را شب کرده‌اند که مجبور به آمدن به میدان شهر شده اند چون دیدن گرسنگی فرزند برای مادر سخت است، آنها اغلب زنان سرپرست خانواری هستند که چاره‌ای جز کار برای امرارمعاش ندارند.

انتهای پیام/