به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، از زمان آغاز دور دوم ریاست جمهوری ترامپ طرح‌های بسیار عجیب و غیرقابل باوری توسط دولت او مطرح شده که حتی شگفتی متحدان این کشور را نیز به همراه داشته است. اگرچه او مدعیست که بر اساس وعده‌های انتخاباتی‌اش می‌خواهد به جنگ‌ها پایان دهد اما مشخص نیست چطور می‌خواهد این وعده را عملی کند. تا اینجای کار تلاش او برای پایان دادن به جنگ اوکراین اختلافی جدی در روابط ترانس آتلانتیکی به وجود آورده است.

اوج این بحران در جلسه ترامپ و اعضای ارشد دولتش با زلنسکی در دفتر بیضی و در مقابل راسانه‌ها رخ داد. نشستی که به جدال لفظی ترامپ و زلنسکی و البته توهین و تحقیر رئیس جمهور اوکراین ختم شد. پس از آن اروپایی‌ها تلاش کردند تا مجددا خط ارتباط با ترامپ را حفظ کرده و البته حمایت همزمان خود از اوکراین را اعلام کنند. در سایر موضوعات بین المللی نیز ترامپ طرح‌های عجیبی ارائه کرده است.

بیشتر بخوانید:

سوریه مقصد کوچ اجباری ساکنان غزه / از جنوب دمشق تا درعا برای اسکان فلسطینی‌ها در نظر گرفته شده است

یکی از مصادیق آن، طرح او برای آینده غزه است که بر اساس آن پس از اخراج بیش از 2 میلیون ساکنان این منطقه، مدیریت آن به آمریکا واگذار خواهد شد و پادشاهی‌های خلیج فارس نیز مسئول پرداخت هزینه‌های بازسازی هستند. در رابطه با پرونده ایران هم ترامپ از همان ابتدا سیاست چماق و هویج را در پیش گرفته و در حالی که از مذاکره و حل مسائل فی مابین صحبت می‌کند، تحریم‌ها و سیاست فشار حداکثری را مجددا در پیش گرفته و ایران را تهدید به بمباران می‌کند.

دکتر جان هارپر -از اساتید دانشگاه جانز هاپکینز- در گفتگوی خود با ایسکانیوز به سوالاتی در ارتباط با این موضوعات پاسخ داد. وی با اشاره به اینکه خصومت ترامپ نسبت به زلنسکی موضوع جدیدی نیست و به سال 2017 باز می‌گردد، گفت: البته من فکر می‌کنم توهین‌های آشکار ترامپ و ونس در دفتر بیضی کاخ سفید زمانی شروع شد که زلنسکی موضع ترامپ و ونس در قبال روسیه را به چالش کشید. از نظر این استاد دانشگاه، شاید اگر زلنسکی سکوت می‌کرد و مقابل رسانه‌ها خود را مجبور به رفتار دیپلماتیک می‌کرد و پاسخی به ترامپ نمی‌داد، مورد اهانت آشکار از سوی رئیس جمهور و معاونش قرار نمی‌گرفت.

جان هارپر در خصوص تاثیر اتفاقات رخ داده بر روابط ترانس آتلانتیک اظهار کرد: تردیدی وجود ندارد که جنجال در دفتر بیضی و تعلیق کمک‌های ترامپ به اوکراین، تأثیر روانی قوی بر اروپایی‌ها به ویژه فرانسه و آلمان داشته است و بدون شک منجر به افزایش بودجه دفاعی آنها با هدف کمک به اوکراین و بازدارندگی روسیه خواهد شد. وی افزود: در عین حال، اروپایی‌ها به ویژه بریتانیا تلاش خواهند کرد تا تعامل ایالات متحده با اروپا را حفظ کرده و آمریکایی‌ها را متقاعد کنند که علاوه بر توافق بر سر منابع معدنی اوکراین، تضمین‌های نظامی ملموسی برای اوکراین ارائه دهند.

اگر چه از نظر این استاد دانشگاه، هنوز خیلی زود است که بگوییم شکاف قطعی در روابط ترانس آتلانتیک رخ داده اما دو طرف از سال‌ها پیش در این مسیر حرکت کرده‌اند. وی در پاسخ به سوالی در مورد نحوه پایان جنگ اوکراین با توجه به تصمیمات اخیر ترامپ تصریح کرد: من مطمئن نیستم که ترامپ یا هیچ کس دیگری دقیقا بداند که جنگ چگونه پایان خواهد یافت اما تصور می‌کنم در نهایت طرفین باید تن به مصالحه‌ای بدهند که در آن نه روسیه و نه اوکراین به اهداف اساسی خود دست نخواهند یافت.

وی افزود: من فکر نمی‌کنم ترامپ به طور کامل اوکراین را رها کند و به روسیه اجازه دهد که در جنگ پیروز شود، زیرا این خود ترامپ را ضعیف جلوه می‌دهد، همانطور که بایدن پس از خروج ایالات متحده از افغانستان در سال 2021 ضعیف به نظر می‌رسید. به گفته این استاد دانشگاه، اوکراین به کمک آمریکا و همچنین کمک اروپا نیاز دارد، اما ترامپ به پایان دادن به جنگ نیاز دارد که بتوان آن را به عنوان موفقیت شخصی خود به جهان معرفی کرد.

هارپر در مورد مسیر سیاست خارجی آمریکا در دوران ترامپ گفت: پیش‌بینی دقیق اینکه او چه خواهد کرد بسیار سخت است، اما به نظر می‌رسد استراتژی اصلی او پایان دادن به جنگ اوکراین در سریع‌ترین زمان ممکن، جدا کردن روسیه از چین، و معطوف کردن توجه و منابع به شرق دور برای مهار چین است.

استاد دانشگاه جانز هاپکینز با بیان اینکه نباید فراموش کرد ترامپ خود را معامله‌گر و صلح‌ساز می‌داند و قول داده که جنگ‌های جدیدی را آغاز نکند، اظهار کرد: بنابراین فرصتی برای یک رابطه جدید با ایران وجود دارد، اگرچه مستلزم سازش از سوی هر دو طرف است. وی در خصوص طرح غزه ترامپ گفت: نیازی به گفتن نیست که طرح غزه او یک خیال پردازی پوچ است و با توجه به موضع عربستان سعودی در قبال یک کشور فلسطینی، فکر نمی کنم ترامپ بتواند «توافق ابراهیم» را به عربستان سعودی تعمیم دهد.

هارپر تاکید کرد، پیامدهای اقتصادی سیاست‌های ترامپ در خود ایالات متحده پاشنه آشیل دولت اوست و می‌تواند منجر به تورم، سقوط بازار سهام، افزایش نرخ بهره و ... شود که ترامپ چنین چیزهایی را نمی‌خواهد.

انتهای پیام/