به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، تئاتر از دیرباز یکی از شاخههای هنر نمایشی بوده که داستانی را در برابر تماشاگران به نمایش درمیآورده است و در فرهنگ فارسی نیز به آن «نمایش» یا «تماشا» میگویند. تئاتر پیش تر به معنای مکان اجرا بود، نه خود نمایش اما رفته رفته این واژه جایگزین شد.
هنر تئاتر علیرغم جذابیتهای زیادی که برای هنرمندان و مخاطبان دارد، با مشکلات و محدودیتهایی در کشور ما روبروست و اهالی این عرصه همواره به گوشههایی از آن اشاره میکنند که در ادامه میخوانید:
تئاتر همواره در حاشیه است
مهتاب عسکری، کارگردان تئاتر در گفت و گو با ایسکانیوز در خصوص مشکلات اهالی تئاتر اظهار کرد: دنیای تئاتر به چند جهت دنیای خاصی است، ابتدا اینکه فضایی کاملا روشنفکری است که با علم، اندیشه و احساس آمیخته و در عین حال هم هنرمندان و هم مخاطبانش متفکرند.
وی ادامه داد: دوم اینکه علیرغم محبوبیت فراوانی که بین مردم دارد اما صرفا قشر روشنفکر، تحصیل کرده و دانشجو با آثار نمایشی ارتباط برقرار میکنند و فراگیر نیست و دلیل سوم اینکه با همه تعاریفی که مسئولان از تئاتر میکنند اما هنوز در حاشیه است و ساز وکار مناسب و شایستهای برای پوشش دادن، حمایت و پشتیبانی از این هنر فاخر به عمل نیاوردهاند، یعنی به عنوان یک شغل مستقل به حساب نمی آید.
عسکری بیان کرد: زندگی با حرفه تئاتر بسیار سخت است و کسانی که بیش از پنجاه سال عمر خود را در این مسیر گذراندهاند و در حال حاضر انبوهی از فهم و تجربه را با خود به همراه دارند و البته پیر و خسته هم شده اند، گاه مورد بی مهری قرار میگیرند و یا به کار گرفته نمیشوند، لذا چگونه میتوانند امرار معاش داشته باشند.
بازیگر تئاتر با ذکر این مطلب که جوانهایی که تحصیلات دانشگاهی دارند و به خاطر شرایط سخت و حتی زد وبند های رایج نمی توانند استعداد خودشان را نشان دهند خسته و مایوس شده و کنار میروند، افزود: این افراد گاهی شاید چند سال یک بار نتوانند کار کنند و از این دست مسائل و مصائب در فضای تئاتر ایران بسیار است و در حال حاضرنیز در وانفسای همه این گرفتاری ها که نتیجه مدیریت غلط است، مصیبت بزرگی مانند کرونا هم آمده و همه چیز را تعطیل کرده و فضایی سرد و مایوس کننده بر همه، حتی آنهایی که به هرشکل ممکن سالی یکی دوتا اثر تولید میکردند نیز افکنده است.
وی ادامه داد: به طور حتم فشار این آسیب بیشتر بر روی دوش کسانی است که حامی و پشتیبان ندارند و در طیف گروههای صاحب نفوذ و یا مافیایی هم نیستند. صاحبان خرد و اندیشه و هنر این کشور و حتی مفاخر با سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند.
برای رفع معضل بیمه و حقوق هنرمندان فکری شود
پوریا جلال وندی، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتوگو با ایسکانیوز در این رابطه اظهار کرد: یکی از اصلیترین مشکلات قشر تئاتری کشور این است که این حرفه برای تعدادی از هنرمندان به عنوان شغل و منبع درآمد محسوب میشود، لذا مشکلات مالی و معیشتی شاغلان این حرفه بسیار فراوان بوده و در ایام کرونا، تعطیلیهای مکرر سالنها و رکود موجود در تئاتر بیش از پیش زندگی هنرمندان تئاتری را تحت تاثیر قرار داد.
پوریا جلالوندی ادامه داد: از طرف دیگر با توجه به اینکه تئاتر بسیار مهجور بوده و کمتر مورد عنایت و حمایت از سوی مسئولین کشور قرار دارد مشکلات ریشهای و عدیدهای را شامل می شود که به نظر نمیرسد کسی هم به دنبال ارائه راهکاری مناسب برای رفع معضلاتی چون بیمه و حقوق هنرمندان باشد.
کارگردان تئاتر در ادامه با بیان اینکه حمایت از گروههای نمایشی که در ایام کرونا به روی صحنه رفتند، بسیار پسندیده بود، گفت: اما شاهد بودیم که در این حمایت هم کفهی ترازو به سمت گروههای قدرتمندتر بود، چرا که 70 درصد از سهم بلیط های فروخته شده به عنوان کمک هزینه به این گروهها تعلق میگرفت.
وی ادامه داد: با این تصمیم غیرمنطقی هر گروهی که به دلیلی با عدم استقبال مخاطبان مواجه شود، سهم کمتری از بلیط فروشی نصیبش شده و در مقایسه با گروه دیگری که با استقبال و اقبال همراه بوده، از مزایایی پائینتری بهرهمند میشود و این موضوع که هرچه بلیطهای فروخته شده یک گروه بیشتر باشد از حمایت بیشتری برخوردار میشود اصلا دلیل عقلانی نداشته و این تصمیم جای تامل بیشتری دارد.
معیشت هنرمندان در این ۲ سال مشکلات زیادی ایجاد کرد
نصرالله قادری، نویسنده و کارگردان عرصه هنرهای نمایشی در گفتوگو با ایسکانیوز در این خصوص اظهار کرد: عمدهترین مشکلات تئاتریها، موضوع معیشت هنرمندان این حوزه طی این دو سال کرونایی بوده که به طور حتم مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: هنرمندان تئاتر از نظر معیشت در تنگنای سختی بودند اما به دلیل حجب و حیا و خصلت فرهنگی که دارند، تاکنون دوام آورده و به سینما و تلویزیون کوچ نکردند ولی اگر به این افراد رسیدگی نشود، بدترین فاجعهای که میتواند رخ دهد کوچ کردن این هنرمندان است که خسارت جبران ناپذیری برای هنر تئاتر کشور است زیرا من اعتقاد دارم ساختن یک هنرمند با دستور ممکن نیست بلکه زمان بسیاری را طلب میکند.
تصمیم گیری در تئاتر به صورت شورایی باشد نه تک نفره
مهدی پاشایی، کارگردان تئاتر در گفت و گو با ایسکانیوز درباره شرایط این روزهای تئاتر اظهار کرد: متاسفانه وضعیت کرونا شرایط را برای جامعه تئاتر بسیار سخت کرده است. وضعیت معیشتی هنرمندانی که تئاتر تنها شغلشان است خیلی خطرناک شده است. میبینیم تمام مشاغل دیگر دولتی حتی اگر تعطیل هم باشند، حقوقشان را دریافت میکنند اما برخی از مغازه دارها، کارگران روزمزد یا دستفروش ها مثل ما گرفتار شدهاند که البته میبینیم حتی این افراد هم پنهانی در حال کار هستند.
وی ادامه داد: متاسفانه وضعیت تئاتر حتی از سینما هم اسفناک تر است و میتوان گفت تئاتر، بدبختترین صنف در این شرایط بوده است. البته خود من شغل دیگری غیر از تئاتر دارم و ۲ سال یک بار کار میکنم اما دوستان دیگرم که تئاتر تنها حرفه شان است سخت در مضیقه هستند.
پارتی بازی در تئاتر بیداد میکند
امید اولیایی، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفت و گو با ایسکانیوز دررابطه با دغدغههای اهالی تئاتر اظهار کرد: مشکلی که همواره در تئاتر وجود داشته عدم برنامهریزی درست توسط مدیران این حوزه برای هنرمندان تئاتری است.
وی با بیان اینکه چرا نباید کانون تهیه کنندگان در تئاتر وجود داشته باشد، گفت: این موضوع مهمترین دغدغهی کارگردانان تئاتر است.
اولیایی ادامه داد: مشکل دیگری که وجود دارد، مافیایی است که در این هنر رخنه کرده و گاهی کارگردانان جوان به دنبال سالن دولتی هستند و سالها باید تلاش کنند تا برای اجرایشان به روی صحنه بروند، اما متاسفانه سالن به کارگردانانی داده میشود که مطرحتر و یا آشناتر هستند.
بازیگر تئاتر ادامه داد: این موارد تنها گوشهای از مشکلات همیشگی اهالی تئاتر است، اما در ایام کرونا این مشکلات نیز بیشتر شده و در حال حاضر دغدغه اصلی هنرمندان این عرصه مشکلات معیشتی است.
اولیایی با اشاره به اینکه در حق هنرمندان تئاتر خیلی کم لطفی شده، گفت: به هر هنری در جایگاه خاص خودش باید بها داده شود تا در شرایط سخت بتوانند اثرشان را حفظ کنند و دغدغه مالی نیز نداشته باشند، کرونا باعث شد که بسیاری از هنرمندان خانهنشین شوند در حالی که باید حمایت میشدند، اما متاسفانه حمایتی در کار نبود.
کارگردان تئاتر خاطرنشان کرد: برخی از هنرمندان مجبور بودند جهت امرار معاش خود دست به کارهای دیگری بزنند که در آن تخصصی ندارند، البته در شرایط عادی هم این حمایت وجود نداشت و یا خیلی کمرنگ بود.
وی ابراز امیدواری کرد: امیدوارم مدیران هنری تدبیری بیاندیشند و برای هنر تئاتر و هنرمندانش برنامهریزی درستی انجام دهند تا اهالی این عرصه در راهشان دغدغهای نداشته باشند و با خیالی آسوده ایدههایشان را عملی کنند.
تئاتر بچه یتیم هنر کشور است
مهدی بختیاری کارگردان تئاتر درباره مشکلات حوزه تئاتر به ایسکانیوز گفت: متاسفانه تئاتر بچه یتیم هنر کشور است و تنها و تنها زور همه به تئاتر میرسد. تئاتر دانشجویی کمترین حمایت مالی را دارد.
وی افزود: سانسور و عدم حمایت مالی بزرگترین مشکلاتی است که اعضای خانواده تئاتر را اذیت میکند. هنرمندان تئاتر طی دوران کرونا مجبور شدند برای تامین معاش سراغ کارهای دیگر بروند. خود من یک کارگرزاده هستم و ابداً قصد بیاحترامی به شغلهای دیگر را ندارم که بگویم سطح چه شغلی پایینتر یا بالاتر است. منظور من از حرف هایم، امنیت شغلی نداشتن بچههای تئاتری است. خود من برای گذراندن زندگی ام با ماشین مسافرکشی میکنم تا هزینههای زندگی و تمرین تئاتر را دربیاورم.
انتهای پیام/
نظر شما