محمود حریرچی استاد دانشگاه و جامعهشناس در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز گفت: آمار مهاجران چیزی حدود سه یا چهار میلیون برآورد میشود و عمدتا افغانها و پاکستانیها هستند. ما برای اینها کلمه مهاجر به کار میبریم ولی اینان در اصل پناهجوبانی هستند که به کشور ما پناه آوردهاند. به دلیل مشکلاتی که در مملکت خود دارند، برای ادامه زندگی به ایران میآیند و یا برای مهاجرت به کشورهای دیگر از طریق ایران اقدام میکنند. برخی از اتباع در کار قاچاق مواد مخدر و کارهای غیر قانونی فعالیت میکنند، اسم اینها را نمیشود پناهجو و یا مهاجر گذاشت. برخی قاچاقچیهای آدم اینها را به ترکیه میبرند که بسیار هم خطرناک است و متاسفانه برخی از مهاجرتهای غیرقانونی به قیمت جانشان تمام میشود.
وزیر کشور: برای حل مشکلات مهاجران لایحهای در دست تدوین است
وی ادامه داد: در مهاجران خشونتهایی دیده میشود که دلیل آن تحقیرهایی است که ازسوی دیگران در اجتماع و محیطهای کار خود تجربه میکنند. در کشور ما قوانینی نیست که تکلیف اینها را مشخص کند یا مثل بقیه کشورها خدماتی به آنها ارائه دهد. بیشتر آنها تحت فشارهای زیادی به زندگی خود ادامه میدهند و سودجویان از آنها بیگاری میکشند. مهاجرانی که به طریقهای مختلفی در جامعه مورد تحقیر و بیتوجهی قرار میگیرند، تن به کارهای خطرناک میدهند مثلا یکی از اتباع کارفرمای خود را به علت تحقیر بیش از حد و رعایت نشدن حقوقش به قتل رساند.
حریرچی عنوان کرد: اگر قرار است در کشور ما بمانند باید ساماندهی شوند. مثلا مجوزهایی به آنها داده شود که بر آن اساس بتوانند کار کنند، در غیر این صورت به کشورشان برگردانده شوند. افغانها مردمان بسیار خوبی هستند که به ما پناه آوردهاند و سخت کار میکنند در ازای این، توقعات کمی دارند که انجام نشدنشان خشمشان را برانگیخته میکند با این حال، آمار خشونت افغانها بسیار محدود است.
وی افزود: در ساماندهی پناهندگان اردوگاههایی وجود داشت که در آن به پناهندگان کمکهایی صورت میگرفته اما به مرور شرایطی پیش آمد که استفاده از این اردوگاهها منتفی شد و مهاجران به دلیل بیتوجهیهایی که به این اردوگاهها میشد تصمیم گرفتند که این ادوگاهها را ترک کنند. حتی آن زمان هم بیماریهای واگیردار در این اردوگاهها شیوع پیدا میکرد. فلج اطفال از جمله این بیماریها است که با مدیریت درست ریشهکن شد.
استاد دانشگاه گفت: تا بحث از کودکان کار میشود، میگویند که ۸۰ درصد کودکان کار را اتباع تشکیل میدهند، در حالی که اینطور نیست بخش عمدهای از کودکان ۶ تا ۱۵ سالهای که به دلیل فقر خانوده درخیابانها در حال دستفروشی وتکدیگری هستند را ایرانیها تشکیل میدهند.
وی ادامه داد: کارگران افغانی غیرقانونی تابع هیچ بیمهای نمیتوانند باشند، این درحالی است که کاگران ایرانی از بیمه و حقوقهایی برخوردارند. کسی که غیرقانونی در یک جایی زندگی میکند، تحت پوشش هیچ بیمهای نیست و قانون او را به رسمیت نمیشناسد و این موضوع میتواند باعث شکلگیری بزهکاریها و آسیبهای اجتماعی متعدد شود.
حریرچی در رابطه با وظایف دولت در این مورد گفت: دولت باید تکلیف را روشن کند مثلا بازگرداندن آنها به کشور خودشان که آن هم با وضعیتی که طالبان در افغانستان ایجاد کرده است، ممکن نیست. راه دوم، دادن مجوزهایی برای کار کردن آنها در کشور و استفاده از تخصص آنها است. باید اقداماتی برای افغانها در کشور انجام داد وگرنه وضعیت الان جوابگو نیست و اینها همه جوره رها شدهاند.
انتهای پیام /
نظر شما