به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ براساس تحقیقات موسسه رفتار حیوانات ماکس پلانک در آلمان، میلیون‌ها پرنده هر ساله برای فرار از زمستان کوچ می‌کنند، اما گذراندن وقت در آب و هوای گرم‌تر باعث صرفه‌جویی در انرژی آنها نمی‌شود. دانشمندان با استفاده از دستگاه‌های کوچک کاشته‌شده در پرندگان سیاه وحشی، ضربان قلب و دمای بدن آنها را هر ۳۰ دقیقه از پاییز تا بهار بعد ثبت کردند. این اولین باری است که فیزیولوژی پرندگان آزاد به طور مداوم در این مقیاس در طول فصل زمستان اندازه‌گیری می‌شود.

دانشمندان این موسسه می‌گویند: هرگز انتظار نداشتیم کشف کنیم که پرندگان با فرار از زمستان‌های سرد، هیچ مزیت انرژی کلی به دست نمی‌آورند. کوچ حیوانات نمونه‌ای دیدنی از سازگاری حیوانات با تغییر فصل است، اما به دلیل موانعی که برای مطالعه فیزیولوژی حیوانات آزاد در دوره‌های طولانی وجود دارد، یک معمای علمی باقی مانده است.

در مقاله جدید، محققان ماکس پلانک و دانشگاه ییل با استفاده از حسگرهایی که مصرف انرژی پرندگان سیاه را اندازه‌گیری می‌کنند و همچنین تحلیل داده‌های فیزیولوژیکی و مدل‌سازی آنها، انرژی صرف شده آنها را در حین کوچ اندازه‌گیری کردند. داده‌های حاصل از حسگرها نشان داد که پرندگان سیاه مهاجر با کاهش متابولیسم خود سه هفته قبل از حرکت، انرژی قابل توجهی را برای آماده‌سازی برای کوچ حفظ می‌کنند و به طور بالقوه هزینه‌های انرژی پروازهای مهاجر را کاهش می‌دهند.

محققان می‌گویند: آنها اساساً ترموستات داخلی خود را کم می‌کنند تا انرژی‌شان را برای سفر پیش رو ذخیره کنند. با این حال، هنگامی که به مناطق گرم‌تر می‌روند، به نظر نمی‌رسد که کل مصرف انرژی روزانه را کاهش دهند.

اسکات یانکو، نویسنده اول این مطالعه از مرکز تنوع زیستی و تغییرات جهانی ییل می‌گوید: این چیزی نبود که ما پیش‌بینی می‌کردیم. مدل‌سازی انرژی که ما در این مطالعه انجام دادیم، پیش‌بینی کرد که کوچ قطعاً باید مازاد انرژی ایجاد کند، زیرا هزینه گرم نگه داشتن در آب‌وهوای ملایم‌تر کاهش می‌یابد. پس این مازاد انرژی تئوریک مهاجران کجا می‌رود؟

او می‌افزاید: در این مرحله فقط می‌توانیم حدس بزنیم، اما احتمال می‌دهیم که ممکن است سازگاری‌های فیزیولوژیکی یا هزینه‌های پنهان دیگری وجود داشته باشد که پرندگان سیاه مهاجر در مکان‌های زمستان‌گذرانی خفیف‌تر خود با آن مواجه هستند. اینها ممکن است شامل عواملی مانند نیاز به حفظ هوشیاری در محیط‌های جدید باشد که عملکردهای ایمنی یا عوامل استرس‌زای ناشناخته را جبران می‌کند.

محققان با عمل جراحی، سنسورهای ضربان قلب و دمای بدن را در ۱۲۰ پرنده وحشی کاشتند. و ثبت‌کننده‌ها داده‌ها را هر ۳۰ دقیقه از سپتامبر تا ماه مه بعدی ثبت کردند. این تیم همچنین پرندگان را با فرستنده‌های رادیویی ردیابی کردند، که سیگنال‌هایی را هنگام خروج مهاجران از آلمان در سپتامبر و بازگشت در مارس و آوریل سال بعد نشان می‌داد. محققان داده‌های ثبت‌کننده‌ها را که در مجموع حدود یک میلیون نقطه داده بود، تجزیه و تحلیل کردند تا تفاوت دمای بدن و ضربان قلب را بین پرنده سیاه مهاجر و ساکن مقایسه کنند.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که خطرات و چالش‌های کوچ با صرفه‌جویی در انرژی در آب‌وهوای گرم‌تر جبران نمی‌شود و سؤالات جدیدی را در مورد محرک‌های تکاملی پشت کوچ به‌طور گسترده‌تر باز می‌کند. این می‌تواند پیامدهایی برای درک ما از کوچ و مکانیسم‌های اساسی آن در میان گونه‌های مختلف پرندگان داشته باشد.

به گفته نویسندگان، این مطالعه همچنین پیامدهایی برای پیش‌بینی چگونگی واکنش گونه‌ حیوانات به سناریوهای آب و هوایی آینده دارد. درک زیربنای فیزیولوژیکی کوچ به این معنی است که دانشمندان می‌توانند بهتر پیش‌بینی کنند که کدام گونه‌ها می‌توانند سازگار شوند، کدام گونه‌ها ممکن است الگوهای کوچ‌شان را تغییر دهند و کدام گونه‌ها با گرم شدن جهان با خطرات بیشتری روبه‌رو شوند؟

انتهای پیام/