محمدرضا شکرزاده دکتری تخصصی سازه در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز در پاسخ به این سوال که دلیل وجود ساختمان‌های نا ایمن نوساز در کشور چیست، گفت: اگر طراحی‌ها خوب باشند، بیشتر دلیل نا ایمن شدن ساختمان ناشی از نحوه اجرا خواهد بود. اگر ساختمان در طراحی و اجرا خوب باشد قاعدتا نباید مشکلی پیش بیاید. گاهی یک روش نوین مطرح می‌شود اما در حالی که هنوز در مرحله تحقیقات قرار دارد، اجرایی می‌شود که نمونه آن استفاده از سقف‌های وافل در ساختمان‌ها است.از جهتی زمانی که فرایند نویی وارد ساخت و ساز می‌شود اپراتورهای اجرایی باید آموزش لازم را ببینند اما این اتفاق نمی‌افتد و در نهایت سازه دچار مشکل می‌شود.
بیشتر بخوانید
واکاوی دلایل ریزش متروپل آبادان / چرا ساختمان با وجود اخطارها افتتاح شد؟
او افزود: سازمان نظام مهندسی مجری ذی صلاح، ناظر و سیستم محاسباتی دارد. مجری ذی صلاح و کسی که اجرا می‌کند بیشتر در کشور ما صوری هستند و کارفرماها مجاب نمی‌شوند که از مجری ذی صلاح واقعی استفاده کنند و این ضعفی است که باید برطرف شود. در زمان اجرای عملیات ساخت و ساز حتما باید مهندس ذی صلاح حضور داشته باشد اما امروز مجری ذی صلاح فقط به یک برگه و یک مهر تبدیل شده است.
شکرزاده توضیح داد: جامعه مهندسی ما در تئوری با دنیا هم سطح است اما از نظر اجرا و بحث مدیریتی دچار ضعف‌هایی هستیم. افراد متخصص باید وارد اجرا شوند و کسی که سرمایه کافی دارد لزوما نباید وارد ساخت و ساز شود. باید اصلاح گسترده‌ای در حوزه اجرای ساخت و ساز صورت گیرد.
این مهندس سازه با اشاره به لزوم بازنگری جدی در امر ساخت و ساز عنوان کرد: استفاده از وافل در ساخت و ساز باید متوقف شودو برای ورود هر شیوه جدیدی ابتدا باید تحقیقات تکمیل شود و سپس آئین نامه اجرایی تدوین شده و بعد از گذر از این مراحل وارد ساخت ساز شود. بحث آموزش مجریان ساخت و ساز هم نکته مهمی است که باید در دستور کار مدیران قرار گیرد. در حوزه مقاوم‌سازی منابع موجود بیشتر ترجمه هستند و کار آزمایشگاهی و تحقیقی بر روی آن انجام نشده است و باید روی آن کار کرد تا دستورالعمل خوبی در این حوزه داشته باشیم.
انتهای پیام /
نظر شما