به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ دهه‌هاست که کسی نمی‌تواند وارد مقبره توت‌عنخ آمون شود، زیرا بعد از ورود دچار بیماری بسیار سختی می‌شود که هیچ درمانی ندارد. در یکی از متون مصر باستان در این مورد تهدید می‌کند و می‌گوید: هر کسی که به بقایای مومیایی شده پادشاهی دست‌درازی کند، بر اثر بیماری‌ای می‌میرد که هیچ پزشکی نمی‌تواند آن را تشخیص دهد.
حال یک باستان‌شناس آمریکایی به نام «راس فلووز» ادعا کرده است که دلیل اصلی مرگ افرادی که به این مقبره نزدیک می‌شوند، بیولوژیک است. او در مطالعات خود نشان داد که علت مسمومیت با تشعشعات ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً در داخل طاق مهر و موم شده قرار داده شده است. قرار گرفتن در معرض مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان «هوارد کارتر» باستان‌شناسی را گرفت که برای اولین بار در بیش از ۱۰۰ سال پیش قدم به داخل مقبره توت‌عنخ آمون گذاشت.
این تئوری به طور مؤثر ثابت می‌کند که مقبره واقعاً «نفرین شده» بوده است - البته به روشی عمدی و بیولوژیکی - نه به روشی ماوراء طبیعی که توسط برخی مصر شناسان باستان مطرح شده است.
مرگ‌های پی در پی به دنبال نفرین خفته
بیش از ۱۰۰ سال پیش هوارد کارتر در مهر و موم شده آرامگاه توت‌عنخ آمون را باز کرد و تابوت حفاظت‌شده فرعون را در پیش روی چشمانش دید.
پیش از ورود به اتاقک دفن فرعون، زمزمه‌هایی پیچیده بود مبنی بر اینکه با حفاری‌های داخل این مقبره، نفرین خفته بیدار شده است. یک ماه پس از کشف مقبره، خبر رسید که یک مار کبری مخفیانه وارد خانه کارتر شده و قناری او را خورده است. همین خبر کافی بود تا مردم محلی نگران شوند که مبادا این مار همان «کبرای سلطنتی» باشد که فرعون برای حمله به دشمنانش بالای سر خود حمل می‌کرده است.
تا اینکه باستان شناسان بالاخره وارد حریم آرامگاه توت‌عنخ‌آمون شدند و آنجا بود که شایعات در خصوص نفرین فراعنه بالا گرفت. «لرد کارناروون» اولین قربانی این نفرین شد. کارناروون در پنجم آوریل ۱۹۲۳ بر اثر نیش یک پشه آلوده درگذشت.
در آن زمان، اخبار جهان همگی به مصر و کشف مقبره شاه توت‌عنخ‌آمون معطوف شده بود. هیجان این اخبار وقتی بیشتر شد که مردم گمان می‌کردند، نفرینی از سوی فراعنه در کار است. سر آرتور کانن دویل، نویسنده و خالق اثر شرلوک هلمز علنا اعلام کرد که کارناروون توسط نفرین کشته شده است.
اندکی بعد، «جورج جی گولد اول»، یکی از بازدیدکنندگان مقبره، در ۱۶ مه ۱۹۲۳ بر اثر ابتلا به تب در زمان اقامتش در مصر درگذشت. بعدتر نیز ۲ مرگ مرتبط در سال‌های ۱۹۲۸ و ۱۹۲۹ اتفاق افتاد که به موجب آن «آرتور میس» و «ریچارد بتل» درگذشتند.
گفتنی است که کارتر پس از یک مبارزه طولانی با «لنفوم هوچکین»، نوعی سرطان خون که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر مستقیم می‌گذارد، و به احتمال زیاد در اثر حمله قلبی درگذشت.
در واقع تمام افرادی که درگیر حفاری این مقبره بودند، بر اثر خفگی، سکته مغزی، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند و همه آنها در 50 سالگی از دنیا رفتند!
حال پروفسور «رابرت تمپل» خاطرنشان می‌کند که خزانه‌ها از بازالت ساخته شده‌اند و مشخص می‌کند که آنها منبع نقطه‌ای تشعشع هستند، برخلاف سطوح طبیعی عمومی (رادون) از سنگ‌های آهکی اطراف. مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقاره اندازه‌گیری کرده‌اند. گاز رادون محصول واسط تجزیه اورانیوم است که نیمه عمر آن ۳/۸ روز است.
غلظت رادون محیطی در ۶ مکان از طریق خرابه‌های ساقاره شناسایی شد: مقبره جنوبی، مجلات هرم جوسر، و تونل‌های مقبره سراپیوم.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند - نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی شده مدفون شده‌اند.
توت‌عنخ آمون
توت‌عنخ‌آمون آخرین پادشاه از هجدهمین سلسلۀ پادشاهی مصر است. این پادشاه که حدود ۱۷ سال عمر کرد، در زمان تولد، توت‌عنخ‌آتن نامیده می‌شد، اما بعدها نام توت‌عنخ‌آمون را برای خود انتخاب کرد.
او فرزند آخن‌آتن و بانوی جوانی است که براساس آزمایش DNA خواهر آخن‌آتن است. جسد مومیایی شده هر دوی آنها در یکی از مقبره‌ها کنار یکدیگر قرار داده شده بود. توت‌عنخ‌آمون وقتی حدود هشت یا ۹ سال سن داشت به حکومت رسید و حدود ۹ سال حکومت کرد. پادشاه توت، نائب‌السلطنه‌ای به نام «آی» داشت که بعد از مرگش جانشین او شد.
توت‌عنخ‌آمون در طی زندگی کوتاهش، مشکلات سلامتی بسیاری داشت. آزمایش‌هایی که روی جسد مومیایی شده‌اش انجام شده نشان می‌دهد که یکی از پاهای این پادشاه از دیگری کوتاه‌تر بوده و او همیشه از عصا استفاده می‌کرده است. علاوه بر آن، به شکل مادرزاد دچار کژپشتی (انحنای ستون فقرات) بوده و بارها مالاریا گرفته است.
مقبره توت‌عنخ آمون یکی از مجلل‌ترین مقبره‌های کشف شده در تاریخ به حساب می‌آید که مملو از اشیای گرانبها برای کمک به فرعون جوان در سفرش به زندگی پس از مرگ است. گنجینه اشیای قبر شامل پنج هزار مورد از جمله کفش‌های خاکسپاری طلای جامد، مجسمه‌ها، بازی‌ها و حیوانات عجیب و غریب بود.
اندازه کوچک اتاق دفن توت عنخ‌آمون با توجه به جایگاه او در تاریخ مصر، سال‌ها کارشناسان را گیج کرده است. کارتر و تیمش ۱۰ سال زمان بردند تا آرامگاه را از گنجینه پاکسازی کنند.
بر اساس دقیق‌ترین بررسی‌هایی که تاکنون از بقایای فرعون مصر باستان انجام شده است، پادشاه توت دارای دندان‌های ضخیم، پای چاقوی و باسن دخترانه بود.
به گفته محققان، توت به جای اینکه پادشاه پسری باشد که عاشق ارابه‌سواری بود، در دوران حکومتش در قرن چهاردهم قبل از میلاد به عصا تکیه کرد.
یک کالبد شکافی مجازی، متشکل از بیش از ۲ هزار اسکن کامپیوتری، همراه با تجزیه و تحلیل ژنتیکی از خانواده توت‌عنخ آمون انجام شد که شواهدی مبنی بر برادر و خواهر بودن والدین او را تائید می‌کند. دانشمندان بر این باورند که این امر او را با اختلالات فیزیکی ناشی از عدم تعادل هورمونی مواجه کرده است. و سابقه خانوادگی او همچنین می‌توانست منجر به مرگ زودرس او در اواخر نوجوانی شود.
انتهای پیام/
نظر شما