علیرضا شریفی؛ روانشناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص دلایل تمایل نوجوانان به اعتیاد و رفتارهای پرخطر گفت: در دوران نوجوانی فرد به لحاظ عقلانی به بلوغ کافی نرسیده است وهورمون‌ها بر انسان چیریگی بسیاری دارند. آنچه در درون فرد صورت می‌گیرد او را از دنیای کودکی خارج کرده و از سوی دیگر تجربه، دانش و عقلانیت لازم برای ورود به دنیای بزرگسالی را ندارد به همین دلیل مغز هیجانی بر مغز عقلانی چیرگی دارد و اگر شوری که در درون او وجود دارد در کانال درست و کنترل شده‌ای قرار نگیرد، از طرفی جامعه هم بسترهای لازم را فراهم نکند این سطح بالای توانمندی در نوجوان به جای قرار گرفتن در راه درست در مسیر رفتارهای پرخطر قرار می‌گیرد.

او ادامه داد: هیجان ویژگی دوره نوجوانی است و اگر این هیجان در راه درست تخلیه نشود، نوجوان مستعد رفتارهای بزهکارانه می‌شود. در مورد اعتیاد گروه همسالان بسیار دخیل هستند چراکه مهم ترین مرجع برای نوجوان گروه همسالانش است. میزان تاثیرپذیری نوجوان از همسال خود قابل مقایسه با تاثیرپذیری او از معلم و والدین نیست. اگر نوجوان با همسالانی رو به رو شود که رفتارهای پرخطری نظیر گرایش به مواد مخدر دارند،  برای اینکه توسط جمع پذیرفته شده و طرد نشود، ارزش‌ها و هنجارهای آن خرده فرهنگ را می‌پذیرد و به سمت استعمال مواد مخدر و انجام رفتارهای پرخطر می‌رود. گرچه مطالعات نشان می‌دهد که امکان گرایش نوجوانانی که در خانواده خود فرد مصرف کننده مواد مخدر دارند به استعمال این مواد چهار برابر بیشتر از دیگر خانواده‌ها است.

روانشناس اجتماعی در پاخ به این سوال که خانواده‌ها چطور باید از این موضوع پیشگیری کنند، توضیح داد: در گام اول خانواده‌ها باید با ویژگی‌های دوران نوجوانی آشنا شوند. متاسفانه خانواده‌ها انتظار دارند که نوجوان به سان دوران کودکی با آن‌ها برخورد کند. گام دوم شناسایی نقاط پرخطر است؛ یکی از این نقاط همسالانی است که نوجوان با آن‌ها در ارتباط است و نقطه دیگر رسانه‌های دراختیار نوجوان است. در مورد اولی خانواده باید به نوجوان خود آموزش و آگاهی دهد و در مورد دوم هم سواد رسانه نوجوان را بالا ببرد.

شریفی عنوان کرد: البته منظور محدودسازی نیست چون ذات این عمل خشم را به دنبال دارد و نوجوان هم به راحتی محدودیت‌ها را دور می‌زند و از همه مهم تر اینکه اصلا امکان محدودسازی با شرایط فعلی وجود ندارد بلکه باید به جای کار پلیسی نوجوان را نسبت به شرایط آگاه کنیم. گام سوم این است که انرژی نوجان را در حوزه‌ای که به آن علاقه دارد، تخلیه کنیم. در واقع می‌توان نوجوان را با کارهایی که به آن علاقمند است مانند رشته‌های ورزشی، موسیقی و هنر سرگرم کرد که انرژی و هیجان او در راه درست تخلیه شود.

او تاکید کرد: در مواجه با نوجوانی که به سمت رفتارهای پرخطر رفته گام اول استفاده از متخصص است و خانواده نباید خود با اتکا به دانش محدودی که دارد وارد عمل شود. والدین در این مواقع باید به روانشناس مراجعه کرده و مشورت بخواهند و بعد فرزند را وارد موضوع کنند تا روانشناس موضوع او را آسیب‌شناسی و رفتار درمانی کند.

انتهای پیام /