نوشین دانش‌پژوه پژوهشگر حوزه آلودگی هوا در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درباره اینکه چرا تاکنون علی رغم پژوهش‌های بسیار مشکل آلودگی هوا حل نشده است، گفت: برای حل مشکل آلودگی هوا باید ریشه‌ای‌تر به آن نگاه کنیم و متاسفانه هنوز عزمی جدی برای حل این مشکل وجود ندارد. پژوهش‌های بسیاری به ویژه برای شهر تهران انجام شده است و همه می‌دانیم که کدام منابع در دسته عوامل اصلی تولید آلاینده قرار دارند اما مسئولان همتی برای استفاده از پژوهش‌ها در راستای کنترل آلودگی ندارند.
بیشتر بخوانید
بازخوانی قانون هوای پاک و وعده‌هایی که محقق نشدند
او افزود: پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سهم وسایل نقلیه در تهران بیش از سایر منابع است و یا باید تعداد سفرها را کاهش داد یا کیفیت خودروها را ارتقا دهیم. ساز و کار تعویض خودروهای فرسوده حتی در قانون هوای پاک هم پیش بینی شده است اما سوال اینجاست که مسئولان چقدر در این راستا گام برداشته‌اند؟
دانش‌پژوه عنوان کرد: پژوهش من در حوزه مدل‌سازی و بررسی دلایل آلودگی هوا در دوره اینورژن یا وارونگی دما بود. یکی از موضوعاتی که بررسی کردم هم نقش بلندمرتبه‌سازی در آلودگی هوا بود. در واقع بررسی کردیم که ساخت ساختمان‌های بلند چقدر در اختلال جریان هوا و ایجاد مانع برای خروج آلاینده‌ها نقش دارد. برآیند پژوهش نشان داد که هرچند بلندمرتبه سازی در افزایش آلودگی در یک منطقه می‌تواند موثر باشد اما سهم ویژه مربوط به منابع انتشار آلاینده‌ها است که در بین آن‌ها وسایل نقلیه بیش از دیگر منابع سهم دارند.
او ادامه داد: یکی از راهکارها برای کاهش سفرها با خودرو شخصی، تقویت حمل و نقل عمومی است و مهم‌تر از آن برای کاهش آلودگی هوا باید کیفیت موتور خوردوها هم ارتقا پیدا کند.
این پژوهشگر درخصوص نقش موقعیت جغرافیایی تهران در افزایش میزان آلودگی هوا توضیح داد: تهران حالت کوهپایه‌ای دارد و در روز جریان هوایی از کوه‌ها به سمت شهر می‌آید و در شب این جریان برعکس می‌شود و همین جریان هوا و وجود کوها باعث می‌شود تا امکان انتقال آلاینده‌ها در بیشتر مواقع سال وجود نداشته باشد و این به تشدید آلودگی کمک می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که مناطق مرکزی تهران به سمت جنوب آلوده‌ترین نقاط هستند.
او اضافه کرد: پژوهش‌های من بیشتر در حوزه نقش کاهش تراکم شهری با افزایش فضاهای باز در شهر در کنترل آلودگی هوا بود. البته این موضوع بیشتر جنبه تئوریک دارد و بررسی می‌کند که طراحی شهری باید به چه صورتی باشد تا آلودگی هوا کمتر شود اما در مورد شهری مثل تهران که ساخته شده چندان نمی‌توان تغییراتی ایجاد کرد اما می‌توان در ساخت محلات و شهرهای جدید از آن استفاده کرد.
دانش‌پژوه در باره نقش مرکززدایی از تهران در کاهش آلودگی بیان کرد: مرکززدایی در بیان ساده است اما فارغ از هزینه ساخت شهرک‌های جدید اگر شهرک جدید بسازیم، مردم را هم منتقل کنیم اما شغلی ایجاد نشود مجدد همین جمعیت به سمت تهران می‌آیند و افزایش سفرها خود آلودگی را تشدید خواهد کرد.
انتهای پیام /
نظر شما